هسته ای پاسخی به نیازهای انرژی بریتانیا نیست | قدرت هسته ای

تام اسمیت در نامه خود (22 دسامبر) مشکلات مربوط به ذخیره سازی زباله های رادیواکتیو تولید شده توسط راکتورهای هسته ای بریتانیا را شرح می دهد و می گوید که ما به صداقت بیشتری در مورد این مسائل نیاز داریم. مورد دوم در مورد سایر مشکلات مربوط به “ساخت هسته ای جدید” نیز صادق است. به عنوان مثال، راکتور پیشنهادی Sizewell C در ساحل شرقی را در نظر بگیرید.

هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوا تخمین زده است که “رویدادهای شدید سطح دریا” می تواند “حداقل یک بار در سال در بسیاری از نقاط تا سال 2050” رخ دهد. Sizewell C در نزدیکی دریا در باتلاق ساخته خواهد شد. یکی از مهندسان تخمین زده است که زمینی که راکتور در آن ساخته می شود به دماغه ای در محاصره دریا تبدیل می شود. واضح است که سایت راکتور ممکن است دچار سیل شود.

سپس مشکل به دست آوردن اورانیوم است که در حال حاضر سوخت راکتورهای هسته ای است. انگلیس مجبور است از سراسر جهان اورانیوم وارد کند. این معدن عمدتاً در زمین های بومیان – در ایالات متحده، در کانادا، در استرالیا و در جمهوری دموکراتیک کنگو استخراج می شود. معدنچیان و خانواده هایشان سال ها از بیماری و حتی مرگ بر اثر نزدیکی به اورانیوم رنج برده اند. در عین حال، مجبور به واردات اورانیوم به این معنی است که این یک منبع مستقل انرژی برای بریتانیا نیست.

دولت و اپوزیسیون تمام هشدارها را نادیده گرفته اند. آنها با جدیت ادامه می دهند و از ساخت راکتور هسته ای جدید در سایزول حمایت می کنند و طرح هایی برای ساخت رآکتورهای دیگر را در نظر می گیرند. اما هسته ای پاسخی به نیازهای انرژی بریتانیا نیست. جدا از هر چیز دیگری، بسیار گران است. پولی که می خورد باید صرف توسعه انرژی پایدار واقعی شود: جزر و مد، باد و خورشید.
خیابان رای
لیتلبورو، منچستر بزرگ