سود سپر در نستله سازنده کیت کت؟ آنها باید به مصرف کنندگان استراحت بدهند | فیلیپ اینمن

نestlé در حال ارائه بهترین ارقام سود خود از سال 2008 است که ارقام کل سال در ماه آینده ظاهر می شود. انتظار می رود که سازنده سوئیسی محصولات مورد علاقه مصرف کنندگان از کیت کت گرفته تا قهوه نسپرسو، از بحران هزینه زندگی که بر مصرف کنندگان در بیشتر بازارهای بزرگ خود تأثیر می گذارد، چشم پوشی کند تا در سال 2023 به سهامداران لبخند بزند.

رقیب آمریکایی Procter & Gamble که در چندین جبهه با نستله رقابت می کند، ترفند جادویی مشابهی را انجام داده است. در ماه اکتبر، سازنده پوشک‌های پمپرز اعلام کرد که میانگین قیمت‌ها در خطوط تولید خود در سه ماهه اول تا پایان سپتامبر 9 درصد افزایش یافته است که بیش از جبران کاهش 3 درصدی فروش است.

از جان مولر، رئیس، رئیس و مدیر اجرایی P&G که در سال 2022 با افزایش 44 درصدی دستمزد به 17.7 میلیون دلار (14.7 میلیون پوند) رسید، انتظار می‌رود که نتایج سه ماهه دوم این شرکت در اواخر ماه جاری میلادی اعلام شود.

هر دو شرکت متعهد به حفظ یا افزایش پرداخت سود سهام و بازخرید سهام برای کاهش تعداد در بازار و در نتیجه افزایش ارزش خود هستند.

به نظر می رسد افزایش فروش و حفظ سود برای سهامداران به قیمت افزایش دستمزدها تمام شود.

بر اساس داده‌های مربوط به معاملات پرداخت بخش خصوصی، در تمام صنایع، حقوق‌ها در سال جاری تنها 4 درصد افزایش یافته است. تنها کارگران بخش خدمات مالی و کارگران خدمات تجاری مانند حسابداری در جنگ دستمزد پیروز می شوند و رقم رسمی رشد متوسط ​​درآمد را به 6.9 درصد می رساند.

از سوی دیگر، سودآوری در اکثر بخش‌ها همچنان قوی است، که این سوال را مطرح می‌کند که چرا کارگران و مصرف‌کنندگان به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهند تا حد زیادی از همه‌گیری و پیامدهای جنگ اوکراین دست نخورده باشند؟ چرا افزایش قیمت‌ها را می‌پذیریم وقتی که به بدترین کاهش استانداردهای زندگی در یک قرن اخیر کمک می‌کند؟

P&G قیمت ها را 9 درصد افزایش داد و ارزش فروش ارگانیک 7 درصد افزایش یافت. در مقر نستله در دریاچه ژنو، مدیران دریافتند که تقریبا 90 درصد از رشد فروش ارگانیک 8.5 درصدی، نتیجه افزایش قیمت محصول برای حفظ حاشیه سود عملیاتی تجاری در حدود 17 درصد است.

به عنوان پاداشی برای سرمایه گذاران، رئیس مارک اشنایدر گفت که شرکت قصد دارد از سال 2022 تا 2024 سهام خود را به ارزش 20 میلیارد SFR (18 میلیارد پوند) خریداری کند و گفت که قبلاً حدود نیمی از سهام خود را خریداری کرده است تا به تقویت قیمت سهام خود کمک کند.

بزرگ‌ترین تولیدکنندگان محصولات مصرفی جهان تنها نیستند: داستان‌های مشابهی در بسیاری از صنایع وجود دارد که در آن دستمزدها کنترل می‌شوند در حالی که قیمت‌های اعمال شده توسط شرکت در حال افزایش است و سودآوری و سود سهام سهامداران را بهبود می‌بخشد.

نمونه‌های آشکار شامل شرکت‌های انرژی است که در دو سال گذشته سودهای بادآورده‌ای از فروش گاز، برق، گازوئیل و بنزین به دست آورده‌اند.

آنها به خاطر سودجویی خود با مالیاتی بادآورده مواجه می شوند. اتحادیه اروپا مالیات دارد و بریتانیا هم همینطور.

یک “مالیات جنگی” مشابه بر تولیدکنندگان کالاهای مصرفی مشکلات غیرقابل حلی ایجاد می کند، به همین دلیل است که مصرف کنندگان باید تحریم را در نظر بگیرند.

در غیر این صورت همه ما قربانی بازاریابی می شویم که به ما می گوید قیمت های بالاتر اجتناب ناپذیر است و اینجا باقی می ماند.

نستله و P&G به سهامداران می گویند که هزینه مواد اولیه اولیه همچنان باعث سود می شود، اما جشن می گیرند که چگونه افزایش قیمت آنها این صورت حساب ها را جبران کرده است.

می‌دانیم که اشنایدر نستله، که شرکت را برای بیش از پنج سال اداره می‌کند و سالانه حدود 9.5 میلیون پوند درآمد دارد، با یک هزینه بالقوه دیگر نیز تهدید می‌شود و آن اینکه حقوق کارگران باید همگام با تورم باشد.

او در ماه اکتبر گفت: “من نگران توسعه دستمزدها هستم.”

سخنگوی نستله در پاسخ به این سوال که کارگران نستله در سال 2022 از چه افزایش حقوقی برخوردار بودند، از اظهار نظر خودداری کرد.

اشنایدر یکی از بسیاری از روسای شرکتی بود که از بانک‌های مرکزی خواست تا نرخ‌های بهره را برای کاهش تورم افزایش دهند.

با این حال، در صورتی که کارفرمایان همچنان به مهار افزایش دستمزدها ادامه دهند، تورم آنقدر سریع کاهش نمی‌یابد تا از یک سال دیگر کاهش شدید استانداردهای زندگی جلوگیری کند.

Rip-off Britain شعاری بود که پس از بحران مالی 2008 مورد توجه قرار گرفت، زمانی که این ظن وجود داشت که افزایش قیمت‌ها تورم را بالاتر از حد لازم می‌برد. وقت آن است که گروه های مصرف کننده پوسترهای قدیمی را بیرون بیاورند و شروع به اعتصاب کنند.