اعضای بازنشسته کنگره راه های ناهمواری را پیش رو می بینند

در مجلس نمایندگان، تأثیر قانونگذاران بازنشسته از قبل بر روی طرف جمهوری خواهان مشهود است: آدام کینزگر، نماینده مجلس، که از کرسی خود در ایلینوی کناره گیری می کند، به افزایش سقف بدهی در سال 2021 و جلوگیری از نکول فاجعه بار در کشور رای داد. بدهی. هفت تن از 9 جمهوری‌خواه که ماه گذشته به باز نگه داشتن دولت رای دادند، کنگره را ترک می‌کنند، یا از یک رقیب اصلی شکست می‌خورند یا در حالی که موفقیت خوب است، کنار می‌روند.

علیرغم سوابق درخشان خود در دو حزبی بودن و دستاوردهای سازنده، چندین قانونگذار گفتند که از نحوه واگذاری قانونگذاری تا حد زیادی به رهبری ناراضی شده اند. آنها همچنین نگران بودند که ترس از تلافی پایگاه ایدئولوژیک هر حزب، جاه طلبی های دیرینه برای تغییر قوانین مهاجرت یا به چالش کشیدن قدرت شرکت های فناوری کشور را از مسیر خود خارج کرده است.

این کنگره همچنین در هر دو مجلس دارای اکثریت کم تیغ بود که به تشدید انسداد فزاینده کمک کرد زیرا اولویت‌های رقابتی تقویم قانون‌گذاری را مسدود می‌کردند.

چری بوستوس، نماینده دموکرات ایلینویز، با توصیف اینکه چگونه کار پایتخت را قبل از رسیدن به یک دهه پیش تصویر کرده بود، گفت: “این دادن و گرفتن واقعی وجود خواهد داشت، یک فرو رفتن عمیق در اولویت های کشور.” او با خنده افزود: “این چیزی نیست که در واشنگتن اتفاق بیفتد.”

خانم بوستوس پس از سال‌ها گذراندن تعطیلات آخر هفته در منطقه خود، حمایت از قوانین دو حزبی و اختصاص میلیون‌ها دلار فدرال به خانه سازمان‌ها و رای دهندگان در یک صندلی نوسان، به شورش 6 ژانویه در کنگره و جراحات روحی عمیقی که بر قانون‌گذاران وارد کرده بود اشاره کرد. خانواده خود او به عنوان عوامل مهم در تصمیم گیری برای عدم انتخاب دوره دیگر. در روزهای پس از حمله، چندین دموکرات از همکاری با جمهوری خواهانی که با تایید پیروزی آقای بایدن مخالفت کرده بودند، خودداری کردند و روابط همچنان تیره و تار است.

او گفت: «هنوز به یاد دارم که شوهرم می‌گفت: «آن‌جا اوضاع بهتر نمی‌شود». ما تا حد افراط حکومت می کنیم – مردم آمریکا به انزجار خود از نحوه رفتار کنگره ادامه خواهند داد.»

در هفته‌های آخر، قانون‌گذاران بازنشسته مشغول جمع‌آوری دفاتر، شرکت در مهمانی‌های خداحافظی و تلاش برای تبدیل آخرین اولویت به قانون شدند. (آقای بور، که به خاطر بی جوراب رفتن در سالن‌های ریاضت‌کش کنگره بدنام بود، می‌دانست که با جوراب‌هایی که مردم در طول سال‌ها به او داده بودند، چه کند.) آنها همچنین در مورد دستاوردهای دوران تصدی خود فکر می‌کردند و امیدوار بودند که قانون‌شان دوام بیاورد. مدت‌ها پس از خروج آنها، حتی در یک کنگره ناهموار.

آقای بور گفت: «از نظر من، این تنهاترین موقعیتی است که باید در آن قرار بگیرم. “اگر من چیزی نداشتم، و واقعاً تعجب می کردم که آیا 28 سال از عمرم را تلف کرده بودم.”

کیتی ادمونسون و کارل هولس گزارش کمک کرد