تامی فلیت وود: “این یک باخت بزرگ بود… وقتی بد بازی می کردم، مادر از من حمایت کرد” | گلف

تیاشک های او به راحتی می توانست با اشک های شادی اشتباه گرفته شود. سه سال بین پیروزی تامی فلیت‌وود در چالش ندبانک 2019 و افتخارات تکراری در نوامبر نتوانست یک پیروزی را بازگرداند. آنها شامل یک روند “وحشتناک” از فرم و یک صندلی در ردیف جلو در حالی که ایالات متحده شکست جام رایدر اروپا را جشن می گرفت. همانطور که فلیت وود با یک گلوله رایان فاکس را مهار کرد، او حق داشت تا عمیقاً تأمل کند. یکی از بهترین گلف بازان جهان به جایی که به آن تعلق داشت بازگشته بود.

با این حال، استدلال بسیار عمیق تری وجود داشت. مادر فلیت وود، سو، در سن 60 سالگی در ماه جولای درگذشت. در آفریقای جنوبی، او به طور قابل درک مورد اصابت یک کالیدوسکوپ افکار قرار گرفت. فلیت وود می گوید: «این بخش احساسی بود. من در مورد برنده شدن احساساتی نبودم. آن روز احساس آرامش زیادی داشتم، از بازی کردن و پایین آمدن در کشش لذت بردم. طرز فکرم خوب بود، واقعا خوب بازی می کردم.

«در آخر، این فقط یکی از آن لحظات بود. در سال 2021، زمانی که بد بازی می کردم، مامان از من حمایت کرده بود. پیام های ساده ای مانند: “فردا روز خوبی خواهید داشت.” سپس هفته ای که بدون او برنده می شوم…» بیان بازتابی فلیت وود داستان را بازگو می کند.

او نمونه‌ای از یک ورزشکار است که با یک کار روزانه در چشمان عمومی مبارزه می‌کند، زیرا شرایط شخصی باید تمرکز را بر هم بزند. یک پست در رسانه های اجتماعی پس از 150 اپن، مرگ مادرش را فاش کرد، با طول مدت بیماری او به طوری که شهرت حرفه ای فلیت وود – او به راحتی در 50 نفر برتر جهان باقی ماند – کاملاً قابل توجه بود.

این زن 31 ساله می گوید: «او دو سال سرطان داشت. او در بیمارستان رفته و خارج شده بود. بدیهی است که هرگز انتظار ندارید او بمیرد شما هرگز برای آن آماده نیستید. او مدتی بود که شیمی درمانی را انجام می داد و آن را خاموش می کرد و واقعاً در حال مبارزه بود، بنابراین برای مدت زمان مناسبی حالش خوب نبود.

سه‌شنبه بعد از مسابقات آزاد به دیدن او رفتم. او خیلی خوشحال نبود اما به بهترین شکلی که در یک سال و نیم او را دیده بودم به نظر می رسید. به خانه آمدم و گفتم: “مامان من امروز خیلی خوب به نظر می رسد.” او صبح روز بعد درگذشت.

“چه کسی همیشه برای آن آماده است؟ او هنوز جوان بود. او تنها کسی بود که جدا از همسرم هر روز به من پیام می داد. این یک ضرر بزرگ بود، یک سوراخ بزرگ. دلم برای پدرم که دو سال کنار مامان نشسته بود و رنج او را تماشا می کرد، احساس می کردم. آنها 42 سال ازدواج کرده بودند. من به او افتخار می کنم که چگونه همه چیز را اداره کرد.”

این که فلیت‌وود تمایلی به دراماتیک کردن چیزها ندارد، نمونه‌ای از سبک خودآگاهی فلیت‌وود است. او می‌گوید: «همه خود را با شرایطی که از آن رنج می‌برند وفق می‌دهند. “من دوست داشتم مادر و پدرم بتوانند بیشتر سفر کنند. آنها دو سال گذشته را از دست دادند و بخش بزرگی از حرفه من بودند. هنوز می‌توانستم از رفتن به خانه و گذراندن زمانی که به من داده شده بود با هر دوی آنها لذت ببرم.

«همه در یک مقطع زمانی دچار مشکلات خانوادگی می شوند، شما فقط هر کاری که می توانید انجام دهید. مامان هرگز در مورد آن ناله نکرد، پدر هرگز در مورد آن ناله نکرد. ما هرگز آن را بدتر از آنچه بود نکردیم.»

استراحت فلیت وود از گلف نسبتا کوتاه بود. اوپن – زمانی که او برای چهارمی مساوی شد – در 17 جولای به پایان رسید. در اوایل سپتامبر مرد ساوتپورت برای مسابقات قهرمانی PGA در Wentworth در میدان بود، جایی که به نوعی با یک 64 افتتاح شد. تراژدی خانوادگی ناگفته پس زمینه بود.

فلیت‌وود می‌گوید: «من در صحبت کردن در مورد آن خیلی خوب نبودم. “من خیلی ناراحت بودم. وقتی کارم تموم شد ناراحت شدم. این غیرمنتظره ترین دوری بود که تا به حال داشتم. گلف بخش بزرگی از زندگی ما است. مامان همیشه پیامک می‌فرستاد و می‌گفت: «خوب بازی کن»، سپس همیشه در آخر پیام می‌فرستد.

من مشتاقانه منتظر آن بودم و برای بازی در نقش ونتورث هیجان‌زده بودم. بابام اومده بود تماشا کنه وقتی آنجا بودم، از آن لذت نمی بردم. اما در نهایت خوشحال شدم که بازی کردم. آن موقع این کار را کرده بودم.»

Nedbank گواه چنین بازنشانی ذهنی تحسین برانگیزی و اعتبارسنجی پیشرفت در دوره بود. پنج نفر برتر فلیت‌وود در مسابقات اوپن در مسابقات قهرمانی PGA ایالات متحده در کنار آن قرار گرفتند. او در ماه آوریل یک مسابقه برتر Masters را ارسال کرد.

او می‌گوید: «این یک محیط واقعاً سخت است و برنده شدن چیزی است که شما همیشه برای آن هدف دارید، بنابراین وقتی به آنجا نرسیدید، ممکن است دشوار باشد». من در سال 2021 شانس های خوبی برای پیروزی داشتم، اما حقیقت این بود که به طرز وحشتناکی بازی می کردم. من به راحتی نمی توانستم در آفریقای جنوبی برنده شوم – این به آخرین حفره می رسد – اما هنوز هم احساس می کنم سال خوبی داشتم و خیلی بهتر بازی کردم.

وقتی احساس می کنید که به اندازه کافی کارهای درست را انجام می دهید، برنده نشدن مشکلی ندارد زیرا در نهایت این اتفاق خواهد افتاد. اما، البته، احساس بهتری دارم. تفاوت زیادی بین سه سال از آخرین پیروزی شما و چند هفته وجود دارد.

فلیت وود می تواند با خوش بینی و با آگاهی از داشتن زمان در کنارش به جلو نگاه کند. این تئوری رایج مبنی بر اینکه او یکی از بهترین های بازی است که هنوز موفق به کسب یک جایزه بزرگ نشده است، امیدی را برای آینده ایجاد می کند.

او می‌گوید: «هنوز به آن تورنمنت‌ها اعتقاد دارم که شانس فوق‌العاده‌ای دارم. من ثابت قدم هستم، صبور هستم. آزمایش های سخت تر برای من مناسب است. دیر یا زود، دوست دارم زمان من باشد و بیش از یک بار. فکر می کنم سال های پر افتخار من هنوز در راه است. هنوز کارهای زیادی وجود دارد که می‌خواهم در حرفه‌ام انجام دهم.»

جای تعجب نیست که سر و صدای اطراف تور شورشی گلف LIV از فلیت وود گذشت. او می‌گوید: ذهنیت من در تمام مدت برای بازگرداندن بازی‌ام به جایی که می‌خواهم و فکر می‌کنم باید باشد، ثابت بوده است. «این که چیز جدیدی آمد هرگز در برنامه‌های من نبود. اصلا روی من تاثیری نداشت مادرم سختی می‌کشید، بنابراین چیزهایی داشتم که مهم‌تر از یک تور جدید بود که قرار نبود در آن بازی کنم. من هرگز آنقدر به آن علاقه نداشتم.»

با این حال، میل شدیدی برای بازپس گیری جام رایدر وجود دارد. اگر فلیت وود در ماه سپتامبر در ایتالیا در بین نیروهای اروپایی حضور نداشته باشد، شوکه کننده خواهد بود. او می‌گوید: «وقتی در تنگه‌های ویسلینگ روی آخرین سبزه ایستادیم، در حالی که چکش خورده بودیم، ذهن همه آنجا مستقیماً به رم معطوف شد.

“برنده شدن در جام رایدر احساس شگفت انگیزی است. از دست دادنش مزخرف است تماشای جشن گرفتن تیم دیگر بسیار آزاردهنده است. در آن هواپیما که به لندن برمی‌گشتیم، همه در حال برنامه‌ریزی در مورد چگونگی برنده شدن آن بودیم.»

اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است یک بار دیگر غم و اندوه به فلیت وود برسد. کاملا طبیعی خواهد بود. فردی که هم در خانواده و هم در گلف غوطه ور است، دلیلی صمیمانه دارد که این دو را برای همیشه به هم مرتبط کند.