هواداران نیویورک به نماد برزیلی که فوتبال را به ایالات متحده آورد ادای احترام می کنند | پله

طرفداران پله روز پنجشنبه در فروشگاهی که به او در میدان تایمز نیویورک اختصاص داده شده بود گرد هم آمدند تا از فوتبالیستی که در سال 1975 با نیویورک کاسموس قراردادی سه ساله به ارزش 7 میلیون دلار امضا کرد، شهر را برق بخشید. قراردادی که این بازیکن 34 ساله را به پردرآمدترین ورزشکار تیمی در جهان تبدیل کرد.

لاریسا بلیانسکی در مقابل دیواری که پادشاه فوتبال را جشن می گرفت، گفت: «من با شنیدن در مورد پله بزرگ شدم. “سبک بازی او بسیار متفاوت بود، نحوه حرکت او.” همسرش الکس گفت: “ما او را به عنوان بهترین بازیکن یاد می کنیم، زیرا او تنها کسی بود که سه جام جهانی را برد.”

چند روز قبل از امضای قرارداد پله با نیویورک، هنری کیسینجر، وزیر امور خارجه ایالات متحده، که از طرفداران پرشور بازی و مدافع دیپلماسی فوتبال است، در تلگرامی از او خواسته بود که به آن ملحق شود: «مطمئن هستم که اقامت شما در ایالات متحده کمک قابل توجهی به نزدیک‌تر شدن خواهد کرد. روابط برزیل و ایالات متحده در زمینه ورزش.

در زمان ورودش، یک سال پس از بازنشستگی از باشگاه برزیلی خود، سانتوس، او قبلاً 1216 گل در 1253 بازی در 18 سال دوران حرفه ای به ثمر رسانده بود و برزیل را به سه قهرمانی از چهار قهرمانی جام جهانی بین سال های 1958 تا 1970 رساند.

او هنگام امضای قرارداد خود در باشگاه 21 در مقابل 200 عکاس و مطبوعات گفت: “اکنون می توانید به دنیا بگویید که فوتبال بالاخره وارد ایالات متحده شد.”

پله 37 گل به ثمر رساند و قهرمانی لیگ فوتبال آمریکای شمالی را در طول 64 بازی لیگ برای کاسموس تا سال 1977 به دست آورد. تأثیر او لرزه‌انگیز بود.

بیشترین جمعیت کیهان قبل از ورود او 8000 نفر بود. هنگامی که آنها قهرمانی سال 1977 را به دست آوردند، میانگین تماشاگران تیم بیش از 40000 نفر بود و جمعیت بیش از 70000 نفر سه بار در طول آن رقابت شرکت کردند.

کاسموس در بیانیه ای که در وب سایت این تیم منتشر شد، گفت: “نام پله برای همیشه مترادف با هنر و نبوغ ورزشی خواهد بود.” تأثیر ماندگار او در ورزش فوتبال غیرقابل ارزیابی است. در آرامش باش ای ری.»

در حالی که طرفداران این بازیکن در فروشگاه پله در میدان تایمز گرد هم آمدند تا از بازیکنی که عنوان سلطنتی را تا زمان مرگش در روز پنجشنبه حفظ کرد، جشن بگیرند، هیچ‌کدام نگفته‌اند که هیجان دیدن این بازیکن برزیلی در سال‌های نیویورک را به یاد می‌آورند، اما بسیاری گفتند که الهام گرفته شد که بعد از شنیدن این خبر به فروشگاه بیایند.

مارکوس راموس، 16 ساله، گفت که می خواهد ادای احترام کند. او گفت: «احساس غمگینی دارم. او بازیکنی بسیار با استعداد، ماهر و خلاق بود.

یک مستند در سال 2006، یک بار در یک زندگی: داستان فوق‌العاده کیهان نیویورک، شوری را که پله تقریباً 20 سال قبل از میزبانی جام جهانی 1994 توسط ایالات متحده آغاز کرد و سطح جدیدی از علاقه آمریکایی‌ها به فوتبال را برانگیخت.

لولا کانوا، 15 ساله، وینگر چپ تیم پالم بیچ گاردن اسپریدرز، گفت: “من عاشق فوتبال شدم و او الهام بخش بزرگی برای کل دوران فوتبال من شد.”

من از سفر او الهام گرفتم، اینکه چگونه او از هیچ آمد و به تنهایی و در زمان خودش سخت کار کرد تا اینقدر بزرگ شود. او کاری کرد که همه چیز بسیار بی دردسر به نظر برسد، اما واضح است که پشت آن کار زیادی وجود دارد.»

قفسه‌های پیراهن‌های ورزشی پله، از جمله پیراهن سبز کاسموس او و دیگرانی که ضربه دوچرخه‌سواری معروف او را به تصویر می‌کشند، چند ساعت پس از اعلام مرگ او تقریباً فروخته شد. او یک بار از این مانور به یاد می آورد: «سخت است. “بزرگترین پشیمانی من این است که هرگز در جام جهانی گلی با ضربه دوچرخه به ثمر نرسانده ام.”

در خارج از فروشگاه، در یک فصل شلوغ فروش، در میدان تایمز، امیرحسین که از دانمارک بازدید می کرد، در حال تلاش برای عکس گرفتن از بازیکن در نمک بالای یک مانع بتنی بود.

او توضیح داد که پله غیرقابل مقایسه است و از فوق ستاره های معاصر فوتبال مانند لیونل مسی یا کریستیانو رونالدو جدا ایستاده است. حسین گفت: «پیشینه ضعیف او علیه او بود، اما او از زمان خود جلوتر بود. او به آمریکا آمد و نحوه بازی را تغییر داد. او منحصر به فرد بود.»