آنتونی فائوچی پس از نیم قرن حضور در دولت برای بازنشستگی آماده می شود

واشنگتن – دیوارهای دفتر خانه دکتر آنتونی اس. فائوچی با پرتره هایی از او تزئین شده است که توسط برخی از طرفداران بسیار او کشیده و نقاشی شده است. بارزترین آنها توسط خواننده Joan Baez است. او گفت که این دو نفر در طول سال ها به دوستان خوبی تبدیل شده اند.

دکتر فائوسی از دانستن این تصاویر کمی ناراحت به نظر می رسید. او گفت که پیش از این، زمانی که آنها در دوربین عکاسی شدند، “راست افراطی” به عنوان یک “خود شیدایی” به او حمله کردند. او گفت که اگر کسی به زحمت بفرستد پرتره‌ای از خودش را برایش بفرستد، اگر آن را دور بیندازد، «احساس می‌کند که به آنها بی‌احترامی می‌کنم».

این یک نگاه اجمالی آشکار به روان محبوب ترین و منفورترین پزشک آمریکایی بود که او بیش از نیم قرن خدمت دولتی را در مؤسسه ملی بهداشت به پایان می رساند. پس از شنبه، دکتر فائوچی، مشاور ارشد پزشکی پرزیدنت بایدن و در 38 سال گذشته مدیر موسسه ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی NIH، دیگر کارمند فدرال نخواهد بود.

دکتر فائوچی، که در شب کریسمس 82 ساله شد، گفت که ممکن است بازنشسته شود، اما نمی رود. او امیدوار است در صورت داشتن یک مرکز پزشکی بتواند در جمع سخنرانی کند، به دانشگاه وابسته شود و بیماران را درمان کند. او گفت که او قصد دارد خاطرات بنویسد و می خواهد مردم را تشویق کند که در علم، پزشکی و خدمات عمومی به دنبال شغلی باشند.

جمهوری خواهان که در اوایل ماه آینده کنترل مجلس نمایندگان را در دست خواهند گرفت، مراقب خواهند بود که او از چشم مردم دور نشود. آنها قول داده اند که در مورد نحوه برخورد او با همه گیری ویروس کرونا تحقیق کنند و او را برای شهادت به کاپیتول هیل بخوانند. او می گوید که تمام قصدش برای حضور دارد و چیزی برای پنهان کردن ندارد.

از اپیدمی ایدز گرفته تا کووید-19، دکتر فائوچی برای چندین دهه چهره عمومی علم آمریکا بوده است و در طول مسیر به هفت رئیس جمهور مشاوره می دهد. در اواخر نوامبر، نیویورک تایمز در دفتر خانه اش در واشنگتن با او در مورد شغل و برنامه هایش برای آینده صحبت کرد. این مصاحبه ویرایش و فشرده شده است.

شما گفته اید که از خدمات دولتی بازنشسته می شوید، اما برای «فصل بعدی» آماده می شوید. پس فصل بعدی چیست؟

این سوال خوبی است. از آنجایی که به دلایل اخلاقی و تضاد منافع نمی‌توانم درباره جزئیات زندگی پس از دولت خود مذاکره کنم، کاری انجام می‌دهم که برای من غیرعادی است، که دقیقاً نمی‌دانم جزئیات مرحله بعدی دقیقاً چه خواهد بود. اما تصمیم گرفتم که چند سالی را خارج از دولت داشته باشم تا کارهایی را دنبال کنم که متناسب با مرحله زندگی ام باشد.

یعنی من یک ماه دیگر 82 ساله می شوم. و چه چیزی برای ارائه دارم؟ آیا برای من مهم تر است که دوباره آزمایش دیگری انجام دهم یا دوباره یک کارآزمایی بالینی دیگر را انجام دهم یا اینکه از مزایای تجربیاتم با نوشتن، سخنرانی، با درگیر شدن در مسائل مشاوره ای – و مهمتر از همه، استفاده از تجربیاتم مهم تر است. من واقعاً به شدت احساس می‌کنم، شاید الهام بخشیدن به جوان‌ترها برای رفتن به پزشکی و علم، یا برای افرادی که قبلاً در پزشکی و علم هستند، شاید شغلی در خدمات عمومی در نظر بگیرند.

وقتی به خاطره ای فکر می کنید، آن را چگونه تصور می کنید؟ آیا کتاب جداگانه ای در مورد کووید وجود دارد؟

کاری که می‌خواهم انجام دهم این است که آن را به یک خاطره واقعی تبدیل کنم، که یک داستان زندگی است که کووید بخشی از آن است. زیرا اگر به آنچه تونی فائوسی بوده و هست نگاه کنید، تونی فائوسی توسط Covid تعریف نشده است. من ترجیح می‌دهم داستانی از کل خودم ارائه دهم، از زمانی که در خیابان‌های بروکلین بزرگ شدم تا جایی که الان هستم. اما من نمی دانم. من قبلاً کتابی ننوشته ام.

من علاوه بر اینکه مشتاقانه منتظر شما هستم، می‌خواهم به کشور هم نگاه کنم. به نظر شما بزرگترین چالش های سلامتی که با آن روبرو هستیم چیست؟

متأسفانه من زندگی کرده‌ام و کشور و دنیا یک سری عفونت‌های نوظهور و بازپدید شده را تجربه کرده‌اند که برخی از آنها تأثیرات جهانی عمیقی داشته و برخی کنجکاوی و برخی تأثیرات منطقه‌ای داشته‌اند. فکر نمی کنم متوقف شود.

آیا تهدیدهای دیگری فراتر از تهدیدات بیماری های عفونی وجود دارد که به آنها فکر می کنید؟

چیزی که واقعاً من را نگران می کند، سیاسی کردن اصول بهداشت عمومی است. چگونه می‌توان ایالت‌های قرمز را کمتر واکسینه کرد و ایالت‌های آبی را به‌خوبی واکسینه کرد و مرگ و میر در میان مردم ایالت‌های قرمز بسیار شایع‌تر است، زیرا آنها واکسینه نشده‌اند – این برای مردم غم‌انگیز است.

شما برای هفت رئیس جمهور کار کرده اید. آیا مورد علاقه دارید؟

نه، من در مورد علاقه مندی ها بحث نمی کنم. این مناسب نخواهد بود.

اما مطمئناً دونالد ترامپ باید چالش برانگیزترین رئیس جمهور بوده باشد.

بدیهی است که چالش برانگیز بود زیرا من گفته ام – و به شما خواهم گفت – احترام زیادی برای دفتر ریاست جمهوری ایالات متحده قائل هستم. و من این فرصت را داشته ام که به رئیس جمهور چیزهایی بگویم که گاهی اوقات آنها ممکن است نخواهند بشنوند، اما آنها آنچه را که من گفتم جدی گرفتند و به من احترام گذاشتند که به آنها گوشزد کردم.

من دوست نداشتم و به دنبال موضعی برای مخالفت علنی با رئیس جمهور ایالات متحده نبودم. به نظر می رسد جناح راست افراطی فکر می کند که من عمداً این کار را کردم و از آن لذت بردم. من نکردم. از اینکه مجبور شدم در یک کنفرانس مطبوعاتی عمومی بلند شوم و با آنچه او در مورد هیدروکسی کلروکین می‌گوید مخالفت کنم، بسیار بسیار دردناک بودم، با آنچه او در مورد ویروس می‌گوید مانند جادو ناپدید می‌شود. اما من مجبور بودم این کار را برای تمامیت شخصی و حرفه ای خودم و برای انجام مسئولیتم انجام دهم.

مسئولیت اصلی من در قبال مردم آمریکاست. من به مردم خدمت می کنم. من به یک حزب سیاسی خدمت نمی کنم. من کاملا غیر سیاسی هستم

آیا به عنوان استقلالی ثبت نام کرده اید؟

بله من هستم.

جمهوری خواهان مجلس شما را برای شهادت می آورند. آیا برای آن آماده هستید؟

من مشکلی برای شهادت در کنگره ندارم. من چیزی برای پنهان کردن ندارم. من به راحتی می توانستم هر کاری را که انجام داده ام توضیح دهم و توجیه کنم. بنابراین آنها کارهای بزرگی در مورد آن انجام می دهند، اما من به مفهوم نظارت احترام می گذارم.

آیا به نظر شما درس هایی وجود دارد که از کووید آموخته ایم که در آینده باید به آن عمل کنیم؟

من به آمادگی و واکنش به شیوع در دو سطل اصلی نگاه می کنم. یکی سطل علمی است و یکی سطل بهداشت عمومی.

اگر به موفقیت مهم این همه‌گیری نگاه کنید، این پاسخ علمی است، سال‌ها سرمایه‌گذاری در تحقیقات پایه و بالینی که منجر به یک شاهکار کاملاً بی‌سابقه از شناسایی یک ویروس کاملاً جدید در ژانویه شد. از سال 2020 برای انجام آزمایش‌های بالینی گسترده برای اثبات بی‌خطر و مؤثر بودن واکسن و در آغوش مردم ظرف 11 ماه. این یک موفقیت بزرگ بود.

چیزی که چندان موفق نبود، پاسخ بهداشت عمومی بود. ما سیستم های قدیمی داشتیم. چیزها آنلاین یا کامپیوتری نبودند. مردم از دستگاه های فکس استفاده می کردند. وقتی قرار است به یک بیماری همه گیر واکنش نشان دهید، نمی توانید این کار را انجام دهید.

بنابراین درس این است که به حمایت از علوم پایه و بالینی ادامه دهیم، زیرا ما به آن نیاز خواهیم داشت و سعی می کنیم زیرساخت های بهداشت عمومی داخلی و جهانی خود را تقویت کنیم.

با خواندن بین خطوط در آنجا، ممکن است گفته شود، “تونی فائوچی کار بزرگی انجام داد، اما CDC کار آنقدرها را خوب انجام نداد.”

نه، این من نیستم. من از آنها انتقاد نمی کنم. اما ما این کار را کردیم – جامعه علمی کار بزرگی در این زمینه انجام داد. ما انجام دادیم.

اگر فرض کنید 10 سال دیگر در کارتان بودید، روی چه چیزهایی تمرکز می کردید؟ آیا این واکسن ایدز خواهد بود؟ آیا اهداف بزرگ و محقق نشده ای وجود دارد؟

این مطمئناً بهینه سازی درمان ایدز خواهد بود، شاید با یک درمان. من دوست دارم طی 10 سال آینده از فناوری های جدیدی که با کووید بسیار موفق بودند برای دریافت واکسن مالاریا و سل استفاده کنم.

در مورد شما مردم نمی دانند چه؟ تو یک آدم عمومی هستی

آنها به سختی چیزی در مورد جنبه پزشک بودن من و اینکه چقدر نسبت به بیماری و رنج حساس و همدل هستم نمی دانند.

آیا به درمان بیماران ادامه می دهید؟

خوب، بستگی به این دارد که با چه موسسه ای ارتباط برقرار کنم.

شما در حال بازنشستگی از خدمات دولتی هستید. روابط شما با NIH قطع می شود و دفتر خود را در آنجا جمع می کنید. برای شما چطور است؟

یه جورایی حس عجیبیه چون سرم خیلی شلوغه من فقط در این زوم با کاخ سفید در مورد یک کنفرانس مطبوعاتی بودم که قرار است در آن شرکت کنم. من آنقدر سرم شلوغ است که نمی توانم به کناره گیری فکر کنم، و چیزی که به نوعی ترسناک است این است که باید همه آن چیزها را خیلی سریع از دفترم بیرون بیاورم.

آیا فکر می کنید اوراق خود را اهدا کنید؟

تمام مقالات من قرار است به کتابخانه کنگره و آرشیو ملی برود.

مطمئنم شبکه های تلویزیونی هستند که دوست دارند شما یک مفسر باشید یا با آنها کار کنید. آیا این در آینده شماست؟ آیا همچنان شما را در تلویزیون خواهیم دید؟

اگر آنها بخواهند من را همچنان در تلویزیون خواهید دید، اما من قصد ندارم تلویزیون را به یک آرزوی حرفه ای تبدیل کنم.

من می خواهم کمی بیشتر در مورد سیاسی شدن علم بپرسم. به نظر شما چگونه می توانیم از این حفره عمیقی که به نظر می رسد در آن هستیم، برگردیم؟

من نمی دانم مکانیسم چیست، اما امیدوارم مردم متوجه شوند که این برای چیزی که همه ما به آن اهمیت می دهیم مضر است. ما کشورمان را دوست داریم. ما به خانواده و ارزش ها اهمیت می دهیم. شاید ساده لوحانه باشد فکر نمی کنم اینطور باشد. من آدم ساده لوحی نیستم من یک خوش بین هستم، اما یک خوش بین محتاط هستم. فقط امیدوارم که فرشتگان بهتر در مردم غالب شوند.