Sahra Wagenknecht: قهرمان چپ آلمان می تواند به متحد راست افراطی تبدیل شود | آلمان

او به همان اندازه که به خاطر دیدگاه های چپ گرای تند و به دلیل ظاهر برجسته اش با چهره های شاخص سیاسی مانند فریدا کالو و رزا لوکزامبورگ مقایسه شده است.

Sahra Wagenknecht یک نام آشنا در آلمان و شناخته شده ترین چهره در چپ افراطی است. برجسته‌ترین و صریح‌ترین عضو حزب 15 ساله Die Linke، او سال‌ها است که صحنه سیاسی برلین را با اظهارات مبهم خود مبنی بر برنامه‌ریزی برای تشکیل بلوک جدایی‌طلبانه‌اش متلاطم کرده است.

رتبه‌بندی‌های تایید در کنار اوست، و همچنین 2 میلیون بیننده که به برنامه‌های معمولی او در یوتیوب متصل هستند.

اما اکنون زنی که توسط برخی به عنوان قهرمان چپ آلمانی مورد احترام قرار می گیرد، از حزب راست افراطی Alternative für Deutchland پیشنهاداتی دریافت می کند و تأثیرگذاران حزب از او می خواهند که به طور مؤثر با آنها بپیوندد.

او اخیراً در صفحه اول ماهنامه Compact، سخنگوی AfD ظاهر شد. در آخرین شماره خود، چهره برگردان او در کنار خط جلد ظاهر می شود: “بهترین صدراعظم – نامزد چپ و راست”.

در راهپیمایی‌های اخیر راست افراطی، شرکت‌کنندگان حتی شعار «صحرا، صحرا» سر می‌دادند، پس از اینکه حزب خودش او را از اعتراضات علیه افزایش قیمت انرژی پس از اینکه به نظر می‌رسید در کنار روسیه بر سر حمله به اوکراین قرار گرفته بود، دعوت کرد.

دور شدن واگنکنشت از Die Linke مصادف است با موقعیت فاجعه بار این حزب در نظرسنجی ها، علیرغم اینکه اصول کلیدی عدالت اجتماعی و برابری در میان تورم بالا و بحران انرژی در کانون توجه قرار گرفته است.

در عوض، میزان محبوبیت Die Linke در پایین ترین سطح خود قرار دارد و نتایج انتخابات متوالی رقت انگیزی را به دست آورده است، درست کمتر از یک دهه پس از آن که حزب – که در سال 2007 پس از ادغام بین جانشین حزب اتحاد سوسیالیست آلمان شرقی و سوسیال دمکرات های سرخورده تشکیل شد – تشکیل شد. بزرگترین نیروی مخالف در بوندستاگ. در انتخابات گذشته تنها توانست با 4.9 درصد آرا وارد پارلمان شود. این کار را صرفاً به این دلیل انجام داد که سه مأموریت مستقیم را به دست آورده بود.

واگنکنشت، یکی از اعضای بوندستاگ نوردراین وستفالن، در کتاب پرفروش خود به نام «خودمحقان»، دی لینکه را متهم کرد که «مردم عادی» را به نفع آنچه که او از آن به عنوان «مشتریان دانشگاهی» ساکن شهر یاد می کند، نادیده گرفته است. او می‌گوید که مشغولیت‌اش به مسائلی مانند «زبان آگاهانه جنسیتی و محصولات ارگانیک گران‌قیمت» به جای مسائلی مانند «مبارزه با دستمزد کم»، آن را با پایگاه حمایتی طبقه کارگر خود غریبه کرده است.

در حالی که واگنکنشت عضو دی لینکه است، همسرش، اسکار لافونتین، وزیر دارایی سابق در دوران گرهارد شرودر و رهبر سابق سوسیال دموکرات‌ها که به تأسیس این حزب کمک کرد، در ماه مارس آن را ترک کرد.

آگاهان سیاسی بر این باورند که واگنکنخت وقت خود را می خواهد و منتظر لحظه مناسب برای ترک است. او گفته است: “من هنوز عضو حزب هستم، اما نیاز به یک حزب معتبر را می بینم که طرفدار صلح و عدالت اجتماعی باشد.”

نظرسنجی ها نشان می دهد که شانس موفقیت او به عنوان رئیس یک حزب جدید خوب است. در تحقیقی که توسط نظرسنجی اینسا انجام شد، 10 درصد از رای دهندگان اعلام کردند که «بسیار مطمئن» به او رأی خواهند داد. در یک نظرسنجی برای مجله اشپیگل که توسط Civey انجام شد، 30٪ گفتند که می توانند تصور کنند از او حمایت کنند. در آلمان شرقی میزان محبوبیت او حتی بالاتر است و 49 درصد گفته اند که به او رای می دهند.

در میان رای دهندگان AfD، این علاقه حیرت آور 68 درصد بود، درصدی بالاتر از نسبت طرفداران Die Linke که از او حمایت می کردند. در میان رای دهندگان محافظه کار اتحاد دموکرات مسیحی/اتحادیه سوسیال مسیحی، یک چهارم گفتند که او گزینه ای برای آنهاست. کمترین حمایت 7 درصد در میان رای دهندگان سبز بود. واگنکنشت اخیراً این حزب را “خطرناک ترین حزب در بوندستاگ” در مورد اصلاحات زیست محیطی خود خوانده است.

یک لحظه کلیدی در نبرد برای آینده Die Linke سخنرانی اخیر در بوندستاگ بود که در آن او دولت را به آسیب رساندن به روابط آلمان و روسیه به دلیل راه اندازی “یک جنگ اقتصادی بی سابقه علیه مهمترین تامین کننده انرژی ما” متهم کرد. در اعتراض به حمله مسکو به اوکراین، خود را از وابستگی به گاز روسیه رها کند. این امر با واکنش خشمگینی از سراسر شکاف سیاسی روبرو شد و برخی از اعضای Die Linke کف زدند و برخی دیگر در اعتراض استعفا دادند.

اما اعضای AfD از او حمایت کردند، که نگرانی مشابهی را نسبت به رفتار سرد آلمان در قبال روسیه ابراز کرده و وفاداری این کشور به اوکراین و همچنین بررسی محتاطانه حمایت این کشور از پناهندگان را زیر سوال بردند.

بسیاری از تفسیرهای Wagenknecht بر ظاهر او متمرکز است و می تواند از مرز به سستی عبور کند.

یورگن الساسر، سردبیر Compact، در مقاله صفحه اول خود، واگنکنشت را «جذاب‌ترین وسوسه ملی از زمان تأسیس سوسیالیسم» می‌خواند و می‌گوید روزهایی که از او به‌عنوان «زیباترین چهره استالینیسم» یاد می‌شد و «فرهنگی» به حساب می‌آمد. ” اکنون تمام شده بود.

الساسر که به‌عنوان یک رادیکال چپ سابق، پلتفرم‌های سیاسی را با واگنکنشت به اشتراک می‌گذاشت، اما از آن زمان به سمت راست افراطی گرایش پیدا کرده است، او را به‌طور متفاوتی به‌عنوان «شیک مانند کوکو شنل» یا «بانوی ایون» توصیف می‌کند. بلاغت». او او را به خاطر ترس از نشان دادن جنبه زنانه‌اش تحسین می‌کند، برخلاف «آزادی‌های زنان که معمولاً در میان چپ‌ها و سبزها می‌بینید، که عمداً جنسیت خود را انکار می‌کنند».

در میان حامیان AfD، واگنکنشت «به اندازه رهبران حزب آلیس ویدل و تینو چروپالا محبوبیت دارد» و می‌پرسد که ائتلاف یا مدارا در آینده بین Die Linke («قرمزها») و AfD («آبی‌ها») چقدر واقع بینانه است. شاید. نتیجه گیری او: AfD شانس کمی برای دستیابی به اکثریت مطلق به تنهایی دارد. بنابراین، اگر بخواهد فرصتی برای ورود به دولت داشته باشد، اگر با حزب واگنکنشت متحد شود، چیزی برای از دست دادن ندارد. او استدلال می کند که چشم انداز تغییر سیاسی میلیون ها رای دهنده ناامید را بسیج می کند.

«چشم انداز یک رهبر دولت سوسیالیست که آماده انتصاب وزرای دست راستی باشد، یا حداقل به خود اجازه دهد که توسط راست مدارا شود… مردم را به قدرت می رساند و بار دیگر توده بزرگی از بی تفاوتان سیاسی را به پای صندوق های رای می کشاند. ”

او حتی اعتراف می‌کند که با اشاره به رویارویی رهبران روسیه و آلمان شرقی، لئونید برژنف و اریش هونکر برای جشن سی‌امین سالگرد تأسیس، در مورد «هم‌آمیزی» واگنکنخت و وایدل، در یک «بوسه خواهرانه» خیال‌پردازی کرده است. جمهوری دموکراتیک آلمان که روی دیوار برلین جاودانه شد.

تلاش‌های نافرجام واگنکنشت در سپتامبر 2018 برای آوردن توده‌ها به خیابان‌های آلمان با جنبش اعتراضی‌اش Aufstehen (برخیز)، با الهام از جلیقه های زرد جنبش (جلیقه زردها) در فرانسه، که برای آن از جناح Momentum حزب کارگر بریتانیا مشاوره گرفت. دفاع واگنکنشت این است که او هرگز قصد نداشت این جنبش یک حزب سیاسی باشد.

عدم حضور وی تا کنون در تظاهرات ضد دولتی عصر دوشنبه علیه افزایش هزینه های زندگی و تحریم ها علیه روسیه نیز بی توجه نبوده است.

روزنامه چپ تاز گزارش داده است که واگنکنشت، که توسط چهره‌های نظرسنجی جذب شده است، در حال برنامه‌ریزی برای راه‌اندازی به موقع حزب است تا بتواند در انتخابات ۲۰۲۴ اروپا رقابت کند.

آنا لمان، گزارشگر ارشد پارلمانی تاز، در گزارشی از نشست اضطراری اخیر که توسط Die Linke در لایپزیگ برگزار شد، از واگنکنشت به عنوان بانو ولدمورت یاد کرد، به این دلیل که مانند دشمن سرسخت هری پاتر، که نامش به زبان نمی‌آید، « نام صحرا واگنکنشت یک بار ذکر نشد، اگرچه برای همه روشن است که او و حامیانش از مدت ها قبل برنامه جدایی طلبانه خود را دنبال می کنند … جهت آنها این است که به خارج از حزب، فراتر از چپ و چرخش شدید به سمت چپ بروند. درست است که AfD از آن تشکر می کند.»