زنان با دسترسی محدود به سقط ممکن است با خطر بیشتری برای خودکشی روبرو شوند – مطالعه | اخبار آمریکا

طبق تحقیقات جدید دانشگاه پنسیلوانیا، زنانی که در 40 سال گذشته دسترسی محدودی به سقط جنین داشتند، ممکن است با خطر بیشتری برای خودکشی مواجه شده باشند.

طبق مطالعه ای که چهارشنبه در JAMA Psychiatry منتشر شد، قوانین محدودیت سقط جنین ممکن است بر میزان خودکشی زنان در سنین باروری از سال 1974 تا 2016 تأثیر گذاشته باشد.

پیش از این، مطالعه Turnaway که توسط دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو انجام شد، نشان داد که زنان پس از انکار سقط جنین در کوتاه‌مدت بیشتر دچار اضطراب و از دست دادن عزت نفس می‌شوند و احتمال کمتری دارد که برنامه‌های زندگی آرزویی برای آینده داشته باشند. سال

با این حال، به گفته محققان انجام مطالعه چهارشنبه، این مطالعه اولین مطالعه در نوع خود است که بررسی می کند آیا دسترسی به مراقبت های باروری مستقیما با خودکشی مرتبط است یا خیر.

بر اساس مطالعه در JAMA، 21 ایالت حداقل یک مقررات هدفمند از قانون ارائه دهندگان سقط جنین را از سال 1974 تا 2016 اجرا کردند. قوانین دام اقداماتی هستند که محل ارائه و انجام سقط جنین را تنظیم می کنند. سازمان‌های بزرگ پزشکی با قوانین Trap مخالف هستند و آن‌ها را تلاش‌های مخفیانه برای محدود کردن دسترسی به سقط جنین از طریق الزامات پرهزینه و غیرضروری نامیده‌اند.

برخی از مقررات قانون تراپ شامل حداقل اندازه‌گیری‌ها برای اندازه اتاق و عرض راهرو است، که طبق گفته موسسه Guttmacher، «ممکن است نیاز به جابجایی یا تغییرات پرهزینه در چیدمان فیزیکی و ساختار کلینیک داشته باشد».

«با تحمیل مقرراتی که برای یک ناظر معمولی فنی و بوروکراتیک به نظر می رسد، [Trap laws] از نوع بررسی گسترده عمومی که هجوم ممنوعیت های تصویب شده در سال 2019 برانگیخت، اجتناب کنید. در گزارشی از اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا آمده است، مقرراتی که معمولاً به زبان مراقبت‌های بهداشتی پوشیده می‌شوند، پرهزینه هستند و در بسیاری از موارد، رعایت آنها غیرممکن است.

از سال 1970، ایالت ها بیش از 1300 محدودیت سقط جنین، از جمله محدودیت در سقط جنین پس از شش هفته حاملگی را وضع کرده اند. مطالعه روز چهارشنبه نشان داد: «اجرای قانون تله با نرخ سالانه 5.81 درصد بالاتر خودکشی نسبت به سال‌های قبل از اجرای قانون مرتبط بود».

در میان زنان در سنین باروری، میانگین وزنی نرخ خودکشی در سطح ایالتی در زمانی که هیچ قانون دام اجرا نمی شد، 5.5 به ازای هر 100000 مرگ بود. ما دریافتیم که اجرای قانون تله با نرخ خودکشی بالاتر در میان زنان در سنین باروری مرتبط است … اما نه با نرخ خودکشی در میان زنان در سنین پس از باروری.”

به گفته محققان این مطالعه، یافته‌ها به دلایل متعددی قابل توجه است، به ویژه اینکه خودکشی در حال حاضر دومین و سومین عامل مرگ و میر در بین زنان در سنین باروری است که به ترتیب 20 تا 24 سال و 25 تا 34 سال سن دارند.

این مطالعه می‌گوید: «پزشکان باید از استرس‌های اضافی که دسترسی محدود به مراقبت‌های باروری را در ارتباط با مراقبت‌های بالینی و پیشگیری از خودکشی برای زنان در سنین باروری ایجاد می‌کند، آگاه باشند.

این یافته‌ها همچنین به «ملاحظات اخلاقی در مورد دسترسی به سقط جنین و مراقبت‌های باروری به طور گسترده‌تر» اشاره می‌کند، به‌ویژه با توجه به سرنگونی Roe v Wade در اوایل سال جاری.

محققان همچنین استدلال می‌کنند که این یافته‌ها “به رویکرد “چند سطحی” برای پیشگیری از خودکشی کمک می‌کند که بر ادغام عوامل در سطح فردی و جمعیتی متکی است.