امید ضعیف به اینکه طالبان پس از محکومیت سازمان ملل، ممنوعیت زنان غیردولتی را کاهش دهد | افغانستان

پس از آنکه شورای امنیت سازمان ملل متحد در نمایشی نادر از اتفاق آرا، این ممنوعیت را محکوم کرد، امیدهای ضعیفی وجود دارد که طالبان ممکن است ممنوعیت خود را برای همه زنانی که برای آژانس های امدادی غیردولتی در افغانستان کار می کنند، کاهش دهد.

تقریباً تمام آژانس‌های امدادی بزرگ غیردولتی فعال در افغانستان تقریباً تمام فعالیت‌های خود را به حالت تعلیق درآورده‌اند، در حالی که گفتگوها برای متقاعد کردن طالبان برای لغو یا شفاف‌سازی تصمیم خود ادامه دارد. به ده ها هزار نفر از امدادگران – که بسیاری از آنها نان آوران اصلی خانواده هستند – گفته شده است که در طول تعلیق در خانه بمانند، زیرا سازمان ملل به دنبال متقاعد کردن طالبان در مورد عواقب آن برای مردم عادی در افغانستان است.

آژانس های کمک رسان می گویند که تحت گمرک افغانستان نمی توانند خدمات حیاتی مانند مشاوره صحی را بدون کارمندان زن یا داکتر به زنان افغانستان ارائه دهند.

همه وزارتخانه‌های طالبان از ممنوعیت کار زنان برای سازمان‌های غیردولتی حمایت نمی‌کنند و به دنبال طرحی هستند که به زنان اجازه می‌دهد به گونه‌ای به کار خود ادامه دهند که رهبری محافظه‌کار در قندهار را راضی کند. رامیز الکباروف، هماهنگ‌کننده ارشد سازمان ملل متحد در امور بشردوستانه در افغانستان، مدعی شد که وزارت بهداشت طالبان پذیرفته است که باید به کار مرتبط با صحت خود ادامه دهد و زنان می‌توانند «به محل کار خود مراجعه کرده و خدمات خود را انجام دهند».

وی افزود که وزارتخانه های دیگر نیز مستقیماً با سازمان ملل تماس گرفته اند و گفته اند که کار در زمینه مدیریت بلایا و شرایط اضطراری باید ادامه یابد. اما در مورد آنچه که در عمل مجاز است، شفافیت وجود نداشت.

سمیرا سید رحمان، سخنگوی کمیته بین‌المللی نجات، به آبان نیوز از کابل گفت: «بسیاری از مسائل گذشته بین آژانس‌های امدادی و طالبان در پوسته‌های بازرسی در مورد نبود یک ماهرانیک قیم مرد، نه اینکه آیا کارگران زن ما حجاب داشتند، اما این موضوعی بود که طالبان در اعلام ممنوعیت کار زنان در سازمان های غیردولتی مطرح کردند.

“این ما را در شرایط فوق العاده دشواری قرار می دهد. کمک ها زمستان گذشته از قحطی جلوگیری کرد. ما 28 میلیون نفر نیاز فوری به کمک های بشردوستانه داریم، اما مقامات بالفعل تصمیم گرفتند که زنان نمی توانند در سازمان های غیردولتی ملی و بین المللی کار کنند.

ادامه کار بدون کارکنان زن عملا غیرممکن است. این یک جامعه محافظه کار است و ما به کارگران زن برای دسترسی به زنان نیاز داریم. این کشوری است که زن و مرد در فضای عمومی تعامل ندارند. ما با نیمی از افغانستان قطع می شدیم.

«تأثیر فقط از نظر کمک نیست، بلکه مشاغل از دست رفته است. ما باید امیدوار باشیم که مقامات بالفعل پیامدهای این را درک کنند.»

در یک نمایش نادر از اتفاق آرا، 15 عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد روز سه شنبه موافقت کردند و خواستار مشارکت کامل زنان و دختران در افغانستان شدند. سازمان ملل گفت: «این محدودیت‌ها با تعهدات طالبان در قبال مردم افغانستان و همچنین انتظارات جامعه بین‌المللی در تضاد است».

این سازمان همچنین افزود که از افزایش محدودیت‌ها بر آموزش زنان، “عمیقاً نگران” است و خواستار “مشارکت کامل، برابر و معنادار زنان و دختران در افغانستان” شده است.

طالبان تحصیلات دانشگاهی را برای زنان و تحصیلات متوسطه را برای دختران به حالت تعلیق درآورده اند.

شهاب الدین دلاور، سرپرست وزارت معادن و نفت طالبان، گفت که تا ماه آوریل تصمیمی در مورد گشایش مدارس و پوهنتون ها برای دختران گرفته خواهد شد که هم مطابق با شریعت و هم با “عرف افغانستان” است.

وی به تلویزیون طلوع نیوز گفت که فرمان هیبت الله آخوندزاده، رهبر طالبان در مورد بسته شدن مکاتب و پوهنتون ها ممکن است موقت باشد.

اگر فرمان طالبان کاهش نیابد، آژانس‌های اصلی سازمان ملل در افغانستان با این معضل مواجه می‌شوند که آیا به کمک‌رسانی به افغانستان ادامه دهند یا به سازمان‌های غیردولتی در تعلیق خدمات بپیوندند.

ممنوعیت کارگران زن به آژانس‌های بشردوستانه سازمان ملل که زیر چتر ماموریت سازمان ملل متحد در افغانستان کار می‌کنند تعمیم داده نشد، اما روز سه‌شنبه شورای امنیت سازمان ملل در بیانیه‌ای این اقدام طالبان را محکوم کرد و افزود که این اقدام بر کار سازمان ملل در داخل کشور تأثیر می‌گذارد. الاکباروف هشدار داده بود که ممنوعیت کار زنان خط قرمزی برای کل جامعه بشردوستانه است که به این معنی است که آژانس های سازمان ملل ممکن است در صورت لزوم به تعلیق بپیوندند.

آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل روز سه‌شنبه در توییتر نوشت که این محدودیت‌ها «نقض حقوق بشر غیرقابل توجیه است و باید لغو شوند». وی افزود: «اقدامات برای طرد و خاموش کردن زنان و دختران همچنان باعث رنج و عذاب بزرگ و شکست‌های بزرگ برای توان مردم افغانستان می‌شود».

ولکر ترک، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد گفت: «این ممنوعیت به طور قابل توجهی به ظرفیت این سازمان های غیردولتی برای ارائه خدمات ضروری که بسیاری از افغان های آسیب پذیر به آن وابسته هستند، لطمه خواهد زد.

زمانی که می دانیم نیازهای بشردوستانه در بالاترین حد خود است و کاری که این سازمان های غیردولتی انجام می دهند بسیار حیاتی تر است، در افغانستان در چنگال زمستان ناراحت کننده تر است.