“ما به دانشمندان احترام می گذاریم” – چگونه قوانین عنوان جدید بر فوتبال اسکاتلند تاثیر می گذارد | فوتبال

Eدر اوایل این ماه و چند روز پس از ارائه دستورالعمل‌های پیشگامانه از سوی اتحادیه فوتبال اسکاتلند در مورد توپ‌ها در تمرین، جیمی اسندون، دروازه‌بان پارتیک تیستل، با سر تکان داد و گل تساوی را در تیم کاو رنجرز اعلام کرد. آیا تلاش انجمن برای محافظت از بازیکنان، پس از ایجاد ارتباط بین آسیب های سر و بیماری های عصبی، بیهوده بود؟

مداخله اسندون اتفاقی بیش نبود. خار به سختی ضربات ایستگاهی را برای حمله دروازه بان خود در طول آماده سازی قبل از بازی انجام می دهند. طبق قوانین جدید SFA برای همه بزرگسالان – آنها در سال 2020 برنامه کودکان را ارائه کردند – هر تمرین آموزشی که می تواند شامل سر زدن های مکرر باشد به یک بار در هفته محدود می شود. این تمرینات در روزهای قبل یا بعد از بازی ممنوع است.

ایان مک کال، مدیر Thistle، توضیح می دهد که حرکت انجمن چه تفاوت کمی بر روی رژیم آموزشی او داشته است. مک کال می‌گوید: «من نمی‌گویم که مردم قبل از اینکه این قوانین به اجرا درآیند اصلاً توپ را سر نمی‌دادند، اما حداقل بود. «حالا اصلاً اینطور نیست.

“اگر شما در حال انجام کار سانترال هستید، مدافعانی که در تلاش برای گلزنی هستند، توپ ها را دور نمی زنند، زیرا این فقط خطر آسیب دیدگی دارد. حتی زمانی که یک روز قبل از بازی روی ست بازی کار می کنید، بازیکنان به ندرت توپ را با سر می زنند. ما در کرنر بازی می‌کردیم، اما هیچ‌کس نیازی به حمله به توپ ندارد، فقط این است که حرکت آنها را درست انجام دهیم.”

احساسات مک کال به طور گسترده در سراسر حوزه مربیگری فوتبال اسکاتلند مشترک است. SFA به طور خصوصی اعتراف می کند که پیگیری کارهایی که هر باشگاه در بازی ها انجام می دهد بسیار دشوار است، اما برنامه های تمرینی به طور تصادفی درخواست می شود. بر این اساس که باشگاه‌ها محدودیت‌ها را می‌پذیرند، وضعیت کاملاً ساده است.

آنگه پستکوگلو، مدیر سلتیک، می گوید: “اگر تاثیر زیادی در سطح حرفه ای داشته باشد، بسیار شگفت زده خواهم شد.” این واقعاً برای ما مشکلی نیست، اما دستورالعمل ها احتمالاً برای باشگاه های پایین تر از سطح حرفه ای مهم هستند. مخصوصاً در مورد بچه‌ها یا تیم‌هایی که هفته‌ای یک یا دو بار تمرین می‌کنند، می‌دانم که چرا این کار وارد می‌شود. ما خوشحالیم که دستورالعمل‌ها را دنبال می‌کنیم.

“این به هیچ وجه روی ما تأثیری نداشته است، زیرا ما دیگر آن سرفصل های تکراری را در تمرین انجام نمی دهیم. 20 سال است که این کار را نکرده ام. زمانی که بازی می‌کردم این کار را انجام می‌دادم، اما به‌عنوان سرمربی، هرگز سرمایه زیادی در این نوع تمرینات قرار نداده‌ام. و با دانستن آنچه اکنون در مورد آن می دانیم، احمقانه خواهید بود که این کار را انجام دهید. هرچه اطلاعات بیشتر، آموزش بیشتر، دستورالعمل های بیشتری ارائه شود، فکر می کنم به همه در دنیای فوتبال کمک می کند. باید به خاطر داشته باشید، این فقط بازی حرفه ای نیست که آنها به آن می پردازند. این بازی به طور کلی است.”

پیتر هرینگ، هافبک هارتز از اواسط اکتبر پس از ضربه مغزی در یک برخورد تصادفی سر در جریان بازی در آبردین، هیچ حضوری نداشته است. هارینگ اخیراً هنگام تلاش برای انجام هر گونه تمرینی به غیر از دویدن، “علائم خفیف” را توصیف کرده است. جیم گودوین، که اکنون مدیر آبردین است، به یاد می آورد که در زمان بازی برای اسکانتورپ “چند ضربه مغزی در زمان من” و جمجمه شکسته شده بود. گودوین مانند Postecoglou خوشحال است که آگاهی از خطرات آسیب سر افزایش یافته است.

گودوین می‌گوید: «وقتی بچه بودم، طبیعی بود که بعد از تمرین 30 یا 40 توپ سر بزنم تا بتوانم زمان و فاصله‌ی خود را به درستی انجام دهیم.» ما باید به آنچه این پزشکان و دانشمندان برتر در مورد آسیبی که این امر می گویند احترام بگذاریم. فکر می‌کنم همه در هر باشگاهی از بالا تا پایین موافق هستند که باید توصیه‌هایی را که از این افراد در پست‌های بسیار واجد شرایط به ما داده می‌شود، بپذیریم. این چیزی نیست که بر نحوه تمرین ما تأثیر زیادی بگذارد.»

مک کال که اکنون 58 ساله است، بازیکنی فرهیخته در زمان خود بود که به ندرت از او خواسته می شد که سر را روی توپ بگذارد. او نگران مدافعان میانی و مهاجمان میانی است که سر زدن به تمرینات برای آنها طبیعت دوم بود. مک کال می گوید: «دوران من خیلی کارها را اشتباه انجام می داد. قبل از اینکه شروع کنم، به تعداد ضرباتی که به مردم اجازه بازی داده شد فکر کنید. الان خیلی خیلی فرق کرده مردم به مراتب بیشتر از همه چیز آگاه هستند.»

او مخالف است که هر عنوانی می تواند به طور کامل از فوتبال حذف شود. او می افزاید: «من فکر می کنم این یک مهارت واقعی است. «نه مهارتی که تا به حال داشتم، بلکه یک مهارت واقعی بود. من فکر نمی‌کنم که هرگز بتوان آن را از بین برد یا نمی‌توان آن را از بین برد، فقط باید راه‌هایی برای ایمن کردن آن تا حد امکان پیدا کنیم.» در اسکاتلند، این کار سرعت گرفته است.