به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
بوریس جانسون در سال 1996 به رویکرد “تخم مرغ سخت” در روند صلح ایرلند شمالی تاکید کرد، با این باور که بریتانیا می تواند ارتش جمهوری اسلامی ایران را در هم بکوبد.
معاون وقت سردبیر روزنامه دیلی تلگراف از یک سیاست مبتنی بر امنیت در مقابل گفتگوهای سیاسی که دو سال بعد به توافق جمعه خوب منتهی شد، ترجیح داد.
یک دیپلمات ایرلندی در یادداشتی محرمانه به دولت ایرلند گفت که به نظر می رسد جانسون معتقد است که بریتانیا می تواند در گرگ و میش مشکلات به پیروزی نظامی دست یابد. این دیپلمات پس از سخنرانی آنها در 13 فوریه 1996، چهار روز پس از آن که بمب ارتش جمهوری اسلامی اسکله لندن را ویران کرد و به آتش بس پایان داد، نوشت: «جانسون برای آنچه او رویکرد «تخم مرغ سخت» نامید استدلال کرد.
جانسون گفته است: “اجازه دهید از بمب و گلوله استفاده کنند، ما نباید تسلیم شویم و در نهایت آنها را شکست خواهیم داد.” این مقام ناشناس خاطرنشان کرد: «به طور ضمنی استدلال جانسون این بود که ملیگراها به جهنم بروند».
این سند که گفتگوهای مفصلی با روزنامه نگاران و صاحب نظران بریتانیایی دارد، بخشی از مجموعه مقالات دولتی ایرلند است که این هفته توسط آرشیو ملی ایرلند منتشر شد.
این دیپلمات گفت که به جانسون گفته است که رویکرد “تخم مرغ سخت” به “سرهای شکسته” منجر می شود و اولویت باید جستجوی جایگزینی برای خشونت باشد. این دیپلمات گفت که جانسون این موضوع را رد کرد و گفت که IRA در سال 1994 که آتش بس را اعلام کرد در آستانه شکست بود.
من از او خواستم که یک منبع امنیتی جدی را که از این بیانیه حمایت می کند نام ببرد. مطمئناً درس 25 سال گذشته این است که هیچ راه حل امنیتی و نظامی وجود ندارد. این استدلالی نبود که او آماده پذیرش آن بود.»
این گفتگو بر احساسات جنگ طلبانه در محافل سیاسی و رسانه ای محافظه کار بریتانیا تأکید کرد، در حالی که دولت جان میجر از طریق یک روند بحث برانگیز صلح پیش رفت و اساس توافق جمعه خوب را پی ریزی کرد. جانسون به مقام ایرلندی گفت که دیلی تلگراف، که در آن زمان توسط چارلز مور ویرایش می شد، میجر را بیش از حد نرم کننده با دولت ایرلند می دانست.
بلفاست تلگراف روز چهارشنبه موضع تندرو جانسون در سال 1996 را با تصمیم وی به عنوان نخست وزیر در سال 2019 برای مذاکره بر سر پروتکل ایرلند شمالی که رهبران اتحادیه گرا آن را ضربه ای به موقعیت منطقه در بریتانیا می دانند، مقایسه کرد. “کنایه از بین نرفته است.”
در یادداشت این دیپلمات به مافوق خود در دوبلین آمده است که تعداد کمی از محافظه کاران به ایرلند شمالی علاقه جدی دارند. ذهنیت غالب برای اکثر محافظهکاران، ضد تروریسم قاطعانه و نفرت از گری آدامز به جای طرفداری از اتحادیه است.»
به نقل از پیتر ریدل، مفسر سیاسی تایمز، میجر به طور فعال از جان هیوم، رهبر حزب سوسیال دموکرات و کارگر (SDLP) متنفر است، اما روابط بهتری با معاونش، سیموس مالون، داشت.
سند جداگانهای از سپتامبر 1992 ناامیدی بریتانیا را از رهبران اتحادیهگرا نشان داد. سر پاتریک میهو، وزیر ایرلند شمالی، در دیدار با وزرای ایرلند، رهبر حزب اتحاد گرایان دموکرات، یان پیزلی را “موجودی فوق العاده قدیمی” خواند. در مورد حزب اتحاد اولستر، میهو گفت: “آنها ضخیم هستند.”
یک یادداشت جداگانه نشان می دهد که شاهزاده اندرو ظهور Sinn Féin را پیش بینی کرده بود. در سفری به ایالات متحده در ژوئیه 1998، سه ماه پس از توافق جمعه خوب، او به اورلا اوهانراهان از کنسولگری ایرلند در بوستون گفت که “ایرلندی ها از آن طرف چهره خود خواهند خندید” اگر حمایت از Sinn Féin افزایش یابد. جمهوری، “چشم انداز او محتمل فکر می کرد”. از سال 1998، حزبی که زمانی حاشیهای بود، بهطور پیوسته رشد کرده است و انتظار میرود که دولت بعدی را رهبری کند.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.