لیندا برنی به جشنواره فولکلور وودفورد می گوید که حزب کارگر فاقد جزئیات در مورد صدای بومیان است، “آشغال” است | صدای بومیان به مجلس

لیندا برنی پیشنهادهایی را که حزب کارگر جزئیات کافی در مورد صدای بومیان را به پارلمان ارائه نکرده است، رد کرده است، زیرا لیبرال ها همچنان خواستار رای گیری آزاد در همه پرسی هستند.

وزیر بومی استرالیا و آنتونی آلبانیز هر دو سخنرانی های مهمی را در جشنواره مردمی وودفورد در روز چهارشنبه ایراد کردند و با ادعاهای ائتلاف ملی لیبرال مبنی بر اینکه این نهاد کمکی به بهبود نتایج برای مردم ملل اول نخواهد کرد، مقابله کردند.

برنی تایید کرد که این صدا با یک همه پرسی در نیمه دوم سال 2023 تصمیم گیری خواهد شد. او با نگرانی از اینکه ضرر باعث به عقب افتادن مصالحه می شود، هشدار داد که “اگر تلاش نکنیم، پس قبلا شکست خورده ایم”.

در ماه نوامبر، ناسیونال ها تصمیم گرفتند با این صدا مخالفت کنند و بعداً باعث استعفای اندرو جی، نماینده مجلس شد که گفت موقعیت حزب او را از اظهار نظر موافق باز می دارد.

لیبرال‌ها هنوز در مورد موضع خود تصمیم نگرفته‌اند، اگرچه بسیاری از جمله مخالفان این صدا اصرار دارند که همکارانشان بر اساس وجدان خود در رای دادن و مبارزات انتخاباتی آزاد باشند.

وارن انتش، نماینده لیبرال، به آبان نیوز استرالیا گفت: «فکر می‌کنم در این نوع مسائل بحث برانگیز، داشتن رأی آزاد همیشه مفید است».

Entsch گفت که او “هیچ ایده ای به جز یک کلمه ندارد” و ادعا کرد “هیچ جزئیاتی در مورد آن وجود ندارد”.

کیت ولاهان، نماینده لیبرال، گفت که او با “مدل فعلی صدایی که در قانون اساسی تصریح شده است” مخالف است. او افزود: «اما من به خواست هر عضو یا سناتوری احترام می‌گذارم که دیدگاه متفاوتی داشته باشد.»

در اوایل ماه دسامبر، سناتور لیبرال اندرو براگ خواستار آزادی نمایندگان مجلس و سناتورها برای مبارزات انتخاباتی برای هر یک از طرفین شد، موضعی که این هفته توسط نمایندگان پارلمان بریجت آرچر، که از صدا حمایت می کند، و جیمز استیونز، که مخالف آن است، حمایت می شود.

سناتور لیبرال جرارد رنیک گفت که او “مخالف صدا است زیرا بومیان قبلا صدایی در صندوق رای گرفته اند” و گفت که حامیان صدا “آنچه را که مناسب می بینند” در کمپین انتخاباتی انجام خواهند داد.

برنی به وودفورد گفت که پیشنهاد برای یک صدا “از ناکجاآباد نبود” بلکه “نقطه اوج دهه ها تلاش” بود. او گفت که از زمان گفتگوهای منطقه ای ملل اول در سال 2016، “تصمیم گیری مردمی” در مرکز درخواست ها برای به رسمیت شناختن قانون اساسی مردم ملل اول بوده است.

برنی گفت که ادعاهای مالکوم ترنبول، نخست وزیر سابق لیبرال مبنی بر اینکه این نهاد به عنوان یک “جلسه سوم” پارلمان خواهد بود، “به طور کامل رد شد” و از اینکه ترنبول اکنون از این نهاد حمایت می کند، استقبال کرد.

او گفت که در حالی که کارگروه همه پرسی در حال انجام کارهای فنی است، از “سال ها تحقیق، گفتگو و مشورت کارشناسانه” استفاده می کند.

این به این استدلال می‌پردازد که هیچ جزئیاتی در اینجا وجود ندارد: این یک آشغال است.

اصول صدا عبارتند از: مشاوره مستقل به پارلمان و دولت ارائه می‌کند، توسط مردم ملل اول بر اساس خواست جوامع محلی انتخاب می‌شود، نماینده جوامع بومی استرالیا و تنگه تورس است… فراگیر، محترمانه، فرهنگی است. آگاهانه و متوازن جنسیتی، شامل جوانان و افرادی از تنگه تورس می شود.

برنی رفراندوم را به این تشبیه کرد که دولت به طور مؤثر می‌پرسد آیا برای عبور از بندر سیدنی به پل نیاز داریم: بله یا خیر. با قوانینی که باید دنبال شود تا مجلس تصمیم بگیرد «چند خط روی آن پل است».

او استدلال کرد که “بیشتر موارد مشابه” منجر به “نتایج ضعیف” برای بومیان استرالیا می شود.

رای دادن به این صدا در سال 2023 تضمین می کند که صدای بومیان و جزیره نشینان تنگه تورس در مورد مسائل و سیاست هایی که ما را در جوامعمان، در زمینه های عملی مانند آموزش، بهداشت و مسکن تحت تاثیر قرار می دهد، شنیده می شود. زیرا سیاست خوب از گوش دادن به دست می آید.»

“[It recognises] راه حل ها در جوامع نهفته است، نه در کانبرا – و قطعاً در IPA نیست [Institute of Public Affairs]”

آلبانیز هنگام ایراد سخنرانی یادبود باب هاوک در این جشنواره گفت که دولت او صدا را نه تنها به این دلیل که “کار درستی است، بلکه به این دلیل که بهترین کار است” ارتقا داده است.

او گفت: «وقتی سال آینده وودفورد برگزار شود، همه پرسی رای به پارلمان برگزار خواهد شد.

آلبانیز گفت که رای گیری می تواند “لحظه ای فراگیر از وحدت ملی و آشتی باشد.

او با استناد به بیانیه اولورو از صمیم قلب گفت: “من به حق هر کسی برای تصمیم گیری خود در مورد رفراندوم احترام می گذارم، اما استرالیایی ها را تشویق می کنم تا درخواست سخاوتمندانه و مهربانانه مردم ملل اول را در نظر بگیرند.” ناتوانی»، و دعوت «برای قدم زدن با ما در جنبشی از مردم استرالیا برای آینده ای بهتر» را پذیرفت.

پیش از این در جشنواره، نوئل پیرسون، رهبر بومیان کیپ یورک بر «مسئولیت ویژه» استرالیایی‌های این نسل تأکید کرد که «یک بار دیگر قوطی را از بین نبرند».

.

ما در میان همه اقوام مورد بی مهری قرار داریم. ما کمترین دوستان را داریم… تعداد بسیار کمی می توانند بگویند که ما را سر میز شامشان خورده اند. تعداد بسیار کمی می توانند بگویند که یکی از ما را می شناسند.»

با این حال، اعتقاد من این است که ما می توانیم این کار را انجام دهیم، که استرالیایی ها می توانند آینده ای پر از عشق را تصور کنند. و این ایمانی است که من دارم که با رفراندوم موفق خواهیم شد.»