آدام اسمیت هیولاهای سرمایه داری مدرن را می شناخت | اقتصاد

حدس رابرت رایش (ترامپ، بنکمن-فرید و ماسک هیولاهای سرمایه داری آمریکایی، 24 دسامبر) مبنی بر اینکه آدام اسمیت «از فساد و بدبینی ناشی از سرمایه داری مدرن و سه نمونه اصلی آن ابراز تاسف می کرد» قطعاً با نظر اسمیت مطابقت دارد. باورهای شناخته شده اما او این پدیده های شوم را چیز جدیدی نمی داند. از دیدگاه قرن هجدهم او، بخل و جاه طلبی ثروتمندان نه تنها نیروی محرکه توسعه اقتصادی بود، بلکه منادی «تجاوز»، «بی عدالتی» و «فساد احساسات اخلاقی ما» بود.

در مورد پلتوکرات های خودپرور، وسواس به «ارضاء امیال بیهوده و سیری ناپذیر خود» و «بدون عشق به نوع بشر»، ممکن است در تشویق توده های احمق غرق شوند. اما شاید این پایان داستان آنها نباشد. حتی اگر آنها از سرزنش قانونی فرار کنند، “خشم شرم و پشیمانی” ممکن است در نهایت انتقام خود را بگیرند. “هیولاهای” رایش باید توجه داشته باشند.
تری پیچ
دانشگاه منچستر