موردی برای وایکینگ های مینه سوتا، بدترین مدعی سوپربول تا کنون | وایکینگ های مینه سوتا

انتظار پیش فرض برای وایکینگ های مینه سوتا این است که به نحوی و به درجات مختلف، فصل با ناامیدی به پایان برسد.

این سرنوشت گرایی طی چندین دهه از شکست های پلی آف پرورش یافته است. وایکینگ ها در طول دهه 1970 در چهار سوپربول ظاهر شدند، هر کدام را از دست دادند و از آن زمان دیگر برنگشتند. در 25 سال گذشته، آن‌ها به چهار بازی قهرمانی NFC رسیده‌اند که دو تای آن‌ها با ضربه‌های تحقیرآمیز به پایان رسید و دو تای آن‌ها جزو دلخراش‌ترین باخت‌های پس از فصل محسوب می‌شوند. این یک فرنچایز است که به طور مادرزادی تمایل به خفگی دارد، با انبوهی از اشتباهات عذاب آور که توسط مختصر آنها تشخیص داده می شود: درود مریم اثر راجر استاباخ. قطره دارین نلسون؛ خانم گری اندرسون; انتخاب برت فاور؛ ساق بلر والش.

وایکینگ ها، دیکته های قبلی، راهی جدید برای منفجر کردن آن پیدا خواهند کرد. اعتقاد به غیر این یعنی انکار تاریخ و احتمالاً تأثیر کیهانی.

همه این‌ها وایکینگ‌های 2022 مینه‌سوتا را کاملاً غیر وایکینگ‌ها می‌سازد، گروهی از افراد نامتناسب که نمی‌توانند از یافتن راه‌های جدید – و به طور فزاینده عجیب و غریب – برای برنده شدن دست بردارند. وایک‌های امسال پس از پیروزی در آخرین ثانیه شب کریسمس بر نیویورک جاینت، با امتیاز 12 بر 3 ایستاده‌اند، یک فیلم هیجان‌انگیز دیگر در فصلی پر از نمایش‌های هیجان‌انگیز. هشت مورد از این بردها از طریق بازگشت های یک چهارم چهارم به دست آمده اند، از جمله چهار مورد که نیاز به حذف کسری دو رقمی در دوره پایانی داشتند. آن‌ها دو تا از دیوانه‌کننده‌ترین بازی‌های فصل عادی تاریخ را برده‌اند: ناراحتی از سوپر باول مورد علاقه بوفالو بیلز در ماه نوامبر که توسط جاش آلن در منطقه پایانی هدیه داده شد. و یک پیروزی 33 امتیازی با رکورد 33 امتیاز در اوایل این ماه در برابر ایندیاناپولیس کلتس. همه بردها به جز یکی از آنها با یک امتیاز به دست آمده است. به نظر می‌رسد که ستاره‌ها برای این امتیاز ستاره‌ای همسو شده‌اند.

با این حال، انتظارات پیش فرض ثابت باقی می ماند. مینه سوتا ممکن است به رکوردی در خور یک مدعی سوپربول ببالد، اما تعداد کمی از آنها را به عنوان یکی از آنها در نظر می گیرند. تیم‌های دیگر تلاش می‌کنند تا مطالب تابلو اعلانات را بیابند – بریده‌های روزنامه و صدای صحبت‌های رادیویی تا این تصور را تقویت کنند که هیچ‌کس به آن‌ها اعتقاد ندارد – اما تیم وایکینگ‌های امسال هرگز مجبور نیست به دنبال چنین موارد جزئی باشد. منابع شک و تردید فراوان هستند و معمولاً به جای داده های داغ به شکل داده های سرد هستند. خط دفاعی در رده دوم تا آخر لیگ قرار دارد، در حالی که خط حمله آنها توسط حریفان به میزان 620 یارد مغلوب شده است. تفاوت ناچیز به علاوه پنج امتیاز آنها می گوید که آنها بدترین تیم 12-3 تاریخ هستند.

شانس سازان در تمام فصل به صراحت اعلام کرده اند که متقاعد نشده اند، و به طور مداوم با Vikes به عنوان یک تیم میانی رفتار می کنند تا یک بازیکن بالقوه شماره 2. در اوایل این ماه، آنها اولین تیمی بودند که در بیش از 50 سال گذشته حداقل 8 بازی بالای 0.500 بازی کرده و هنوز هم در مقابل حریفی با رکورد شکست خورده اند. تیزترها پس از اینکه لاینزهای محبوب دیترویت، در زمان 5-7، سومین باخت فصل خود را برای وایکینگ ها به ارمغان آوردند، تایید شدند. دو باخت دیگر مینه‌سوتا – یک شکست در هفته دوم مقابل فیلادلفیا ایگلز و یک شرمساری 40-3 در ماه گذشته توسط دالاس کابوی – فقط این باور را تقویت کرد که آنها کاملاً زیر پوسته لیگ برتر هستند.

اگر آنها مدعیان قانونی نباشند، وایکینگ‌های امسال حداقل یک ناهنجاری تاریخی هستند، چیزی که هواداران و فوتبال را گیج کرده است.

آرون شاتز، سردبیر وب سایت تحلیلی Football Outsiders گفت: «هیچ وقت چنین چیزی وجود نداشته است. هرگز تیمی نبوده است که 11 بازی تک مالکیتی را در یک فصل برده باشد، چه رسد به اینکه در آن بازی ها 11 بر 0 پیش رفته باشد. قبلاً این اتفاق نیفتاده بود.»

Football Outsiders به ​​همه 32 تیم در NFL با استفاده از فرمولی معروف به ارزش بیش از میانگین تعدیل شده با دفاع (DVOA) رتبه بندی می کند که عملکرد آنها را در هر بازی با میانگین لیگ مقایسه می کند و در عین حال موقعیت و حریفان را نیز در نظر می گیرد. وایکینگ ها در حال حاضر رتبه 25 را در DVOA دارند و آنها را در جمع تیم های بدی مانند Denver Broncos و Las Vegas Raiders قرار می دهد.

بر اساس گزارش DVOA، پس از 10 بازی، وایکینگ‌ها بدترین تیم 8-2 تاریخ بودند، و با انباشته شدن بردها، امتیازات مشکوک نیز افزایش یافته است. شاتز گفت که آن‌ها پس از بازگشت حماسی خود به کلت‌ها به بدترین تیم 11-3 در تمام دوران تبدیل شدند و اکنون آنها کمترین تأثیرگذاری را دارند که امتیاز 12-3 را به دست آورده‌اند.

شاتز گفت که آمارهای پیشرفته نشان می‌دهد که وایکینگ‌ها بسیار خوش‌شانس‌تر از خوش‌شانس بوده‌اند. با توجه به بردهای فیثاغورث، که به طور تقریبی تعداد بازی هایی که یک تیم باید بر اساس امتیازهای کسب شده و مجاز برنده شود، نشان می دهد، وایکینگ ها چهار پیروزی بیشتر از حد انتظار دارند.

“شاتز گفت: با برد فیثاغورث، وایکینگ ها خوش شانس ترین تیم تمام دوران هستند. هرگز تیمی نبوده است که 12-3 کمتر از میانگین باشد.

وقتی از من پرسیدم که آیا چیزی فراتر از رکورد برد و باخت وجود دارد که ممکن است به هواداران وایکینگ ها مانند من امیدوار باشد، شاتز خاطرنشان کرد که آنها جزو کم جریمه ترین تیم های لیگ هستند. و او به عملکرد گیرنده جهانی جاستین جفرسون اشاره کرد که برنده بهترین بازیکن تهاجمی سال است.

چیز دیگری مد نظر دارید؟

او گفت: «نه.

خوب، اگر قرار نیست کس دیگری پرونده ای بسازد، اجازه دهید من آن را اجرا کنم.

به‌جای داده‌های تجربی، پرونده وایکینگ‌های مینه‌سوتا ۲۰۲۲ بر حس و حال و حرکت تکیه دارد – ویژگی‌های غیرقابل اندازه‌گیری که معمولاً توسط جامعه تحلیلی رد می‌شوند. اما زمانی که یک تیم منطقی نیست، زمانی که نتایج به طور مداوم انتظارات را نادیده می گیرد و زمانی که معیار کافی برای توضیح موفقیت آن وجود ندارد، تنها راه چاره این است که وارد قلمرو احساسات درونی و خرافات شوید.

تیم وایکینگ‌ها امسال با آدرنالین و رفاقت کار می‌کند و سرمربی سال اول کوین اوکانل فرهنگ احساس خوبی را در خود پرورش داده است که مرهمی برای مارگزیدگی هواداران فراهم کرده است. بازیکنان کرک کازنز را که اغلب بداخلاقی می‌کردند، در آغوش گرفته‌اند، او را پس از بردها در زنجیر می‌بندند و این بازیکن بداخلاق را به یک دزد دوست‌داشتنی تبدیل می‌کنند. ماهیت نتایج آنها به تبیین های دنیوی دعوت می کند. اگر یک فرنچایز بدبخت که بیشتر به خاطر باخت‌های تهوع‌آور شناخته می‌شود، ناگهان فیلمنامه را برگرداند و از تاریخ نفرین‌شده‌اش جدا شود، آیا کمی شبیه این به نظر نمی‌رسد؟

نه، هیچ چیز منطقی در مورد این مورد وجود ندارد، اما پس از آن، هیچ چیز منطقی در مورد وایکینگ های امسال وجود نداشته است. تکرارهای قبلی تهدید بسیار قوی تری برای ادامه راه به نظر می رسید. در سال 1998، مینه‌سوتا 15-1 پیش رفت و به لطف یک کمپین تازه کار از رندی ماس، رکورد جدیدی در گلزنی به ثبت رساند، اما پس از از دست دادن بدنام اندرسون، یک بازی از سوپربول فاصله گرفت. وایکینگ‌های 2017 دفاعی مسلط داشتند و به نظر می‌رسید که بوسه سرنوشت را پس از معجزه مینیاپولیس داشته باشند، اما دوندگی آنها با ضربه زدن نیک فولس و ایگلز به پایان رسید.

هر دوی این تیم‌های وایکینگ در بازی قهرمانی NFC مورد علاقه قرار گرفتند، که اگر این بار تا این حد پیش بروند، احتمالاً اینطور نخواهد بود. اما شاید وایک ها هرگز قرار نبودند که پیشتاز باشند. شاید جوخه‌های واقعاً نخبه وایکینگ‌ها در فصل‌های قبل، شخصیتی نداشتند، در حالی که دسته‌های بی‌نظیر امسال بیشتر با امتیازی مطابقت دارند که با ویژگی‌های عجیب و غریب و تصادفی مشخص می‌شود.

شاید وایکینگ‌ها همیشه قرار بود با بدترین تیم سوپربولی که تا به حال داشته‌اند، همه چیز را ببرند.