سخنرانی پادشاه چارلز باعث شد تا محافظه‌کاران در هم بپیچند: او ارزش‌هایی را که آنها رها کرده‌اند موعظه کرد | استیون بیتس

Do مردم هنوز از خشم روز کریسمس بیرون می آیند تا به پیام پادشاه به ملت در ساعت 3 بعدازظهر گوش دهند؟ این یک نقطه تغییر ناپذیر روز بود: تنها زمانی در سال که ملکه – و همیشه ملکه در حافظه زنده بود – مستقیماً به زبان خودش با ملت صحبت کرد و وزیران آن را بدون نامه نوشتند. با این حال، آشنایی و – اجازه دهید با آن روبرو شویم – خلأ مکرر باعث می‌شود که این روزها برای بسیاری کمتر احساس شود.

اگرچه در سال‌های آخر عمر ملکه اغلب از این برنامه استفاده می‌کرد تا به طرز محرکی در مورد ایمان خود صحبت کند، اما شاید از نظر مذهبی از سیاست دوری کند. اما آیا در تمجید پادشاه جدید از کارمندان بخش دولتی و کارگران داوطلب – کسانی که در بانک های مواد غذایی کمک می کنند و کمک ها را به مناطق فاجعه زده در سراسر جهان می رسانند، لرزش جزئی تفاوت امسال وجود داشت؟

وی با صحبت از “ایثار فداکارانه” نیروهای مسلح و اورژانس در تلاش خستگی ناپذیر برای حفظ امنیت کشور، افزود: ما آن را در متخصصان بهداشت و مراقبت های اجتماعی، معلمان ما و در واقع همه کسانی که در خدمات عمومی کار می کنند می بینیم که مهارت و مهارت آنها را دارند. تعهد در قلب جوامع ما قرار دارد. و در این زمان پر اضطراب و سختی – چه برای کسانی که در سراسر جهان با درگیری، قحطی یا بلایای طبیعی روبرو هستند یا برای کسانی که در خانه هستند که راهی برای پرداخت قبوض خود پیدا می کنند و خانواده خود را سیر و گرم نگه می دارند – ما آن را در انسانیت می بینیم. مردمی در سراسر کشورهای ما و کشورهای مشترک المنافع که به راحتی به مصیبت دیگران پاسخ می دهند.»

آیا وزرای محافظه‌کار با چنین ارجاعی که در زمان اعتصابات بخش عمومی، استفاده روزافزون از بانک‌های مواد غذایی حتی توسط آن کارگران متعهد و کاهش کمک‌های خارجی صورت می‌گرفت، کمی ناراحت روی صندلی‌های خود جابجا شدند؟ می‌توانید تصور کنید که یک پشتیبان خالی محافظه‌کار به پادشاه می‌گوید که آنچه را که به او گفته‌اند بگوید، یا وزیری که در برنامه امروز شرکت می‌کند تا اعلام کند دولت در حال حاضر چقدر برای این یا آن هزینه می‌کند، و پول بیشتری برای کسانی که خدمات را ادامه می‌دهند. به سادگی غیرقابل استطاعت است در همین حال، خارج از رکورد آنها غر می زنند که چارلز نمی داند در مورد چه چیزی صحبت می کند.

البته چارلز قرار نیست به یک صف اعتراضی بپیوندد یا علناً از ظلم سیاست مهاجرتی دولت انتقاد کند (او محدودیت‌های قانون اساسی را می‌داند) اما می‌تواند – و اکنون واضح است – نگرانی خود را ابراز کند و تصویری متحدتر از آن ارائه کند. وزرا می توانند برای ترفیع زحمت بکشند. این یک نوع محافظه‌کاری کوچک یک ملت است که حزب محافظه‌کار تحت رهبری بوریس جانسون، لیز تراس و ریشی سوناک عمداً از صفوف و شعارهای حزب حذف کرده است.

در طول 90 سال پخش روز کریسمس، سلسله ای از پادشاهان درباره آنچه به جای تقسیم می کند، صحبت کرده اند. جرج پنجم پیر به طور زنده از چاله ای زیر پله ها در ساندرینگهام خس خس می کرد و سرفه می کرد تا صدایش را در سراسر امپراتوری «از طریق یکی از شگفتی های علم مدرن» به مردمی که برف، صحرا یا دریا بریده بودند شنیده شود. در ماه‌های اولیه جنگ جهانی دوم، جرج ششم آیه فراموش‌شده مینی لوئیز هاسکینز، جامعه‌شناس سابق مدرسه اقتصاد لندن، را برای به دست آوردن شجاعت و تصمیم در کشوری که در آن زمان عمدتاً مسیحی بود، یادآور شد: «گفتم: به مردی که در دروازه سال ایستاده بود: “به من نوری عطا کن تا با خیال راحت به سوی ناشناخته قدم بردارم.”

پادشاه مشکلات خاص خود را دارد: پسری کوچکتر که شکایات را مطرح می کند، و نهادی که باید از تاریکی بیرون بیاید و به آینده ای روشن تر و پاسخگوتر برود. در برنامه دیروز هیچ اشاره ای به نگرانی های شاهزاده هری یا آینده پرنس اندرو نشد – نه زمان و نه مکان حل این مشکلات خانوادگی بود، اگرچه ممکن است برخی از پیروان سریال سلطنتی، و نه سردبیران روزنامه، از آن لذت ببرند. آی تی.

در عوض، چارلز با ملتی به همان اندازه مضطرب صحبت می کرد و کار اتحاد را انجام می داد. این نقش پادشاه است و او این کار را با ظرافت انجام داد. پادشاه هرگز صریحاً علیه دولت صحبت نخواهد کرد، اما اگر گهگاه در اظهاراتش کمی کمتر از آنچه مادرش احساس می‌کرد می‌توانست صحبت کند، خیلی بهتر است.