گروه های امدادی پس از ممنوعیت کار زنان در سازمان های غیردولتی فعالیت های خود را در افغانستان متوقف کردند | افغانستان

به دنبال تصمیم رژیم طالبان مبنی بر ممنوعیت کار زنان در سازمان‌های غیردولتی، چهار گروه بزرگ بین‌المللی کمک‌رسانی فعالیت‌های خود را در افغانستان به حالت تعلیق درآوردند.

Save the Children، کمیته بین المللی نجات، شورای پناهندگان نروژ و CARE روز یکشنبه گفتند که بدون حضور زنان در نیروی کار نمی توانند به طور موثر به افرادی که نیاز مبرم دارند دسترسی داشته باشند. ممنوعیت سازمان های غیردولتی یک روز قبل از آن به دلیل عدم استفاده صحیح از حجاب اسلامی توسط زنان مطرح شد.

این چهار سازمان غیردولتی در بحبوحه افت شدید شرایط بشردوستانه، خدمات بهداشتی، آموزشی، حفاظت از کودکان و تغذیه ارائه کرده اند.

نیل ترنر، رئیس شورای پناهندگان نروژی برای افغانستان، به آسوشیتدپرس گفت که این گروه 468 کارمند زن در این کشور دارد.

ترنر گفت: «ما از همه هنجارهای فرهنگی پیروی کرده‌ایم و نمی‌توانیم بدون کارکنان زن متعهدمان که برای دسترسی به زنانی که شدیداً به کمک نیاز دارند، کار کنیم.»

تسلط طالبان در آگوست 2021 اقتصاد افغانستان را به رکود کشاند و کشور را متحول کرد و میلیون ها نفر را به فقر و گرسنگی کشاند. کمک های خارجی تقریباً یک شبه متوقف شد. تحریم های حاکمان طالبان، توقف نقل و انتقالات بانکی و مسدود شدن میلیاردها ذخایر ارزی افغانستان، دسترسی به نهادهای جهانی و پول خارجی را که از اقتصاد وابسته به کمک های کشور قبل از خروج نیروهای ایالات متحده و ناتو حمایت می کرد، محدود کرده است.

کمیته بین‌المللی صلیب سرخ در بیانیه‌ای هشدار داد که حذف زنان از مدارس و فعالیت‌های غیردولتی در افغانستان «می‌تواند منجر به پیامدهای انسانی فاجعه‌بار در کوتاه‌مدت تا بلندمدت شود». طالبان همچنین در این هفته دانشجویان دختر را از حضور در دانشگاه های سراسر کشور منع کردند.

ماه گذشته، یک مقام ارشد صلیب سرخ، مارتین شوپ، در مصاحبه ای با AP، گفت که با بدتر شدن شرایط زندگی در سال آینده، تعداد بیشتری از افغان ها برای بقا تلاش خواهند کرد. به گفته این گروه، نیمی از جمعیت افغانستان، یعنی 24 میلیون نفر، به کمک های بشردوستانه نیاز دارند.

مقامات ارشد ایالات متحده از جمله وزیر امور خارجه، آنتونی بلینکن، و کاردار در امور افغانستان، کارن دکر، این اقدام را محکوم کردند.

دکر روز یکشنبه در توییتی به زبان دری نوشت: «به عنوان نماینده بزرگ‌ترین کمک‌کننده کمک‌های بشردوستانه به افغانستان، احساس می‌کنم حق دارم توضیحی در مورد اینکه چگونه طالبان قصد دارند از گرسنگی زنان و کودکان جلوگیری کنند، در حالی که زنان وجود ندارند، توضیح دهم. دیگر اجازه توزیع کمک به زنان و کودکان دیگر را دارد.»

سخنان او واکنش ذبیح الله مجاهد، سخنگوی ارشد دولت تحت رهبری طالبان را برانگیخت که گفت همه نهادهایی که می خواهند در کشور فعالیت کنند، موظف به رعایت قوانین و مقررات آن هستند.

وی در توییتی نوشت: ما به کسی اجازه نمی‌دهیم تحت عنوان کمک‌های بشردوستانه درباره تصمیم‌های رهبرانمان حرف‌های بیهوده بزند یا تهدید کند.

پنی وانگ، وزیر امور خارجه استرالیا، این “تصمیم وحشتناک” را محکوم کرد و در توییتر نوشت که “به شدت بر توانایی کشور برای مقابله با یک بحران بزرگ انسانی تاثیر می گذارد”.

کمیته بین المللی نجات، که کارکنان آن در افغانستان شامل بیش از 3000 زن است، گفت که از تصمیم طالبان ناامید شده است. این گروه در بیانیه ای با اعلام تعلیق کار در کشور گفت: «اگر ما اجازه استخدام زنان را نداشته باشیم، نمی توانیم به نیازمندان تحویل دهیم.

دستور NGO روز شنبه در نامه ای از قاری دین محمد حنیف، وزیر اقتصاد صادر شد. در این نامه آمده است که هر سازمانی که از این دستور پیروی نمی کند مجوزش لغو می شود.

انبوهی از احکام حکومت مطلقاً مردانه و مذهبی طالبان یادآور حکومت آن در اواخر دهه 1990 است، زمانی که زنان را از تحصیل و فضاهای عمومی منع کرد و موسیقی، تلویزیون و بسیاری از ورزش ها را غیرقانونی کرد.

ممنوعیت حضور دانشجویان دختر در دانشگاه ها باعث تظاهرات در چندین شهر افغانستان و واکنش های شدید در خارج از کشور شد.

حدود نیمه شب روز شنبه در شهر غربی هرات، جایی که معترضان پیش از این با ماشین های آب پاش متفرق شده بودند، مردم پنجره های خود را باز کردند و شعار الله اکبر (الله اکبر) را در همبستگی با دانشجویان دختر سر دادند.

در شهر جنوبی قندهار نیز روز شنبه، صدها دانشجوی پسر امتحانات ترم آخر خود را در دانشگاه میرویس نیکا تحریم کردند. یکی از آنها به آسوشیتدپرس گفت که نیروهای طالبان در هنگام خروج از سالن امتحان تلاش کردند جمعیت را متلاشی کنند.

اخباری که فقط نام خانوادگی خود را اعلام کرد، گفت: «آنها سعی کردند ما را متفرق کنند، بنابراین ما شعار دادیم، سپس دیگران با شعارها به آن پیوستند. ما از حرکت خودداری کردیم و طالبان فکر می‌کردند که ما اعتراض می‌کنیم. طالبان شروع به شلیک تفنگ های خود به هوا کردند. دیدم دو نفر را کتک می‌زنند، یکی از آنها به سر.»

عطاالله زید، سخنگوی والی قندهار وجود اعتراض را رد کرد. او گفت که عده ای بودند که خود را شاگرد و معلم نشان می دادند، اما توسط دانش آموزان و نیروهای امنیتی متوقف شدند.