آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
در جریان بازی فرانسه با تونس، 15 بازیکن فرانسوی الاصل در زمین بازی حضور داشتند. چای را در آتالانتا مشاهده می کند. فرانسه 9 نفر (همه به غیر از استیو مانداندا و ادواردو کاماوینگا)، تونس شش نفر (نادر قندری، مونتسار تالبی، وجدی کچریدا، الیس سخیری، آیسا لا) داشتند.عیدونی و وهبی خضری). آیا این یک رکورد برای تعداد بازیکنان متولد شده در یک کشور برای یک مسابقه بین المللی است؟»
در واقع می‌توان آن را در جام جهانی 2022، چای، مقایسه کرد – به جز ولز و انگلیس در گروه B نگاه نکنید. «همه یازدهم ابتدایی انگلیسی و همچنین اتان آمپادو (متولد اکستر)، کریس مفام (متولد شده در اکستر) در انگلیس متولد شده‌اند. راب مورگان می نویسد: هارو)، کیفر مور (تورکی) و دن جیمز (کینگستون از هال) برای ولز – در مجموع 15 نفر. همچنین لازم به ذکر است که جو مورل (متولد ایپسویچ) و برنان جانسون (ناتینگهام) در جریان بازی به میدان آمدند و جایگزین بن دیویس و گرت بیل شدند و مجموع بازیکنان انگلیسی تبار حاضر در زمین را به 17 رساندند.
با بازگشت به آرشیو، مارک ون دایک می تواند با رقم 15 شروع در یک مسابقه دیگر در جام جهانی برابری کند. «انگلیس و ایرلند در ایتالیا 90: جمهوری شش بازیکن (میک مک کارتی، پل مک گراث، کریس موریس، اندی تاونسند، جان آلدریج و تونی کاکارینو) در انگلیس متولد شده بودند، در حالی که انگلیس 9 نفر (همه به جز جان بارنز و متولد جامائیکا) داشت. تری بوچر متولد سنگاپور).
همانطور که دیارمید دالی اشاره می کند، همان دو تیم می توانند در بازی های خارج از جام جهانی بالاتر از این ارقام باشند. برای مسابقه مقدماتی یورو 92 در لنزداون رود در نوامبر 1990، 10 نفر از 11 تیم ابتدایی انگلیس متولد انگلیسی بودند و موریس، مک گراث، آلدریج، تاونسند و دیوید اولری (متولد لندن) در مجموع 15 نفر تکمیل شدند. تونی کاکارینو و آلن مک‌لافلین در نیمه دوم جایگزین نایل کوئین و رونی ویلان شدند و این تعداد را به 17 رساندند.
دراگ اسمیت خاطرنشان می کند: «پیروزی 1-0 ایرلند مقابل انگلیس در یورو 88، 16 بازیکن انگلیسی الاصل را در ترکیب اصلی داشت. ده نفر از انگلستان (همه به جز بارنز) و شش نفر از ایرلند (موریس، مک گراث، آلدریج، مک کارتی، کریس هاتون و تونی گالوین).
وقتی کشورهای متاثر از ترسیم مجدد مرزهای اروپا در قرن بیستم را در نظر بگیرید، اوضاع تیره‌تر می‌شود.
جاناتان رای می‌نویسد: «با محاسبه من، 18 بازیکن از 25 بازیکنی که در بازی آلمان شرقی و آلمان غربی در جام جهانی 1974 بازی کردند، قبل از سال 1949، یعنی قبل از تقسیم رسمی آن، در آلمان به دنیا آمدند. این دو کشور همچنین یک بازی مقدماتی برای بازی‌های المپیک 1964 داشتند که احتمالاً همه بازیکنان در آلمان قبل از 1949 متولد شده بودند. در غیر این صورت، بازی مقدماتی جام جهانی 1954 بین زارلند و آلمان غربی باید به همین دلیل رکورددار باشد. اتفاقاً هلموت شون سرمربی زارلند بود و این ضرب المثل را ثابت کرد که اگر نمی توانید آنها را شکست دهید، به آنها بپیوندید، کاری که سارلند در سال 1957 انجام داد.
دراگ اسمیت خاطرنشان می کند که «همه 22 بازیکنی که بازی مقدماتی جام جهانی 1998 را بین جمهوری چک و اسلواکی در براتیسلاوا در سال 1997 آغاز کردند، در چکسلواکی متولد شدند. احتمالاً نمونه های بیشتری از مسابقات بین بخش های تشکیل دهنده سابق اتحاد جماهیر شوروی یا یوگسلاوی وجود دارد. تنها مثالی که می توانم در این مورد در یک تورنمنت بزرگ پیدا کنم، یک چهارم نهایی بین مجارستان و اتریش در سال 1934 است، جایی که همه 22 بازیکن در قبل از جنگ جهانی اول در اتریش-مجارستان متولد شده بودند (همانطور که می توان تصور کرد 22 بازیکنی که مسابقه R16 بین آنها را شروع کردند. رومانی و چکسلواکی در یک تورنمنت).
کفش طلا در کمترین بازی
“کمترین بازی هایی که یک بازیکن در جام جهانی انجام داده و بهترین گلزن بوده چه بوده است؟” جیمز توییت می کند.
اولگ سالنکو تنها مردی است که پس از حذف شدن تیمش در مرحله گروهی، کفش طلا را به دست آورد (یا در این مورد سهیم شد). او در 94 ایالات متحده آمریکا سه بازی برای روسیه انجام داد و 6 گل به ثمر رساند – پنج گل از آنها در بازی پایانی، یک لاستیک مرده مقابل کامرون. او این جایزه را با هریستو استویچکوف، که بلغارستان را به نیمه نهایی رساند، تقسیم کرد.
سالنکو باید این رکورد خاص را نیز به اشتراک بگذارد. فلوریان آلبرت مجارستانی یکی از شش بازیکنی بود که در جام جهانی 1962 چهار گل به ثمر رساند. بر خلاف بقیه، او فقط سه بازی انجام داد. با وجود اینکه مجارستان به مرحله یک چهارم نهایی رسید، آلبرت آخرین دیدار گروهی خود مقابل آرژانتین را از دست داد. اما اگر می خواهید یک تای بریک داشته باشید، سالنکو برنده می شود زیرا دقایق کمتری بازی کرد. او در بازی اول مقابل برزیل بازیکن تعویضی بود، بنابراین 201 دقیقه در زمین بود تا آلبرت 270 دقیقه.
جدای از سالنکو، کسب کفش طلا در بازی‌های کمتری در روزهای اولیه به طور کلی آسان‌تر بود، عمدتاً به این دلیل که بود مسابقات کمتر شش بازیکن در کمتر از پنج بازی موفق به کسب آن شده اند. سالنکو تنها کسی است که در 60 سال گذشته چنین کرده است.
در اینجا لیست کاملی از چند مسابقه برای بردن کفش طلا برای هر بازیکن آمده است:
راهنمای سریع
گل های برندگان کفش طلا در هر بازی
نمایش دهید
1930 گیلرمو استابیله (آرژانتین) هشت در چهار
1934 اولریچ نجدلی (چکسلواکی) پنج در چهار
1938 لئونیداس (برزیل) هفت در چهار
1950 Ademir (برزیل) هشت در شش
1954 Sandor Kocsis (مجارستان) 11 در پنج
1958 Just Fontaine (فرانسه) 13 در شش
1962 لئونل سانچز (شیلی) چهار در شش، فلوریان آلبرت (مجارستان) چهار در سه (270 دقیقه) والنتین ایوانف (اتحادیه شوروی) چهار در چهار، گارینچا (برزیل) چهار در شش، واوا (برزیل) چهار در شش، درازان یرکوویچ (یوگسلاوی) چهار در شش
1966 Eusebio (پرتغال) نه در شش
1970 گرد مولر (آلمان غربی) 10 در شش
1974 گرزگورز لاتو (لهستان) هفت در هفت
1978 ماریو کمپس (آرژانتین) شش در هفت
1982 پائولو روسی (ایتالیا) شش در هفت
1986 گری لاینکر (انگلیس) شش در پنج
1990 سالواتوره شیلاچی (ایتالیا) شش در هفت (پنج شروع)
1994 هریستو استویچکوف (بلغارستان) شش در هفت
اولگ سالنکو (روسیه) شش در سه (216 دقیقه)
1998 داوور سوکر (کرواسی) شش در هفت
2002 رونالدو (برزیل) هشت در هفت
2006 میروسلاو کلوزه (آلمان) پنج در هفت
2010 توماس مولر (آلمان) پنج در شش وسلی اسنایدر (هلند)، دیگو فورلان (اروگوئه) و داوید ویا (اسپانیا) نیز 5 گل به ثمر رساندند، اما مولر به دلیل داشتن پاس گل بیشتر، کفش طلا را به دست آورد. اسنایدر، فورلان و ویا هر سه هفت بازی انجام دادند.
2014 جیمز رودریگز (کلمبیا) شش در پنج
2018 هری کین (انگلیس) شش در شش
2022 کیلیان امباپه (فرانسه) هشت در هفت
و از آنجایی که شما درخواست کرده اید، توپ طلا برای بهترین بازیکن مسابقات، تنها به بازیکنانی داده شده است که در شش یا هفت بازی حضور داشته اند.
بازیکنانی که قبل از هر چیز قهرمان جام جهانی می شوند
چند فوتبالیست می توانند جام جهانی را به عنوان اولین – یا تنها – جام بزرگ خود حساب کنند؟ از شامیک داس می پرسد.
در روزهای اولیه مسابقات، قبل از اینکه مفهوم “باشگاه های نخبه” ظهور کند و لیگ های ملی به طور کامل در دارایی ها و نداشته ها متبلور شوند، برای بازیکنان نسبتاً معمول بود که قبل از هر جام دیگری جام جهانی را بالای سر ببرند. هنگامی که اروگوئه در سال 1930 در زمین خود پیروز شد، ارنستو ماسکرونی، پابلو دورادو و سانتوس ایریارته از جمله کسانی بودند که قبلاً هرگز مدال نقره بزرگی را در سطح باشگاهی کسب نکرده بودند و در تیم های برنده مدال طلا در المپیک 1924 یا 1928 حضور نداشتند. یا تیم های اروگوئه برنده مسابقات قهرمانی آمریکای جنوبی.
زمانی که ایتالیا دومین قهرمانی خود در جام جهانی را در سال 1938 برد، آلدو اولیوری، دروازه بان آنها، برای لوچس بازی می کرد. اگرچه او در سال 1936 با باشگاه توسکانی سری B را برده بود، اما هرگز یک جام مهم در سطح باشگاهی یا یک تورنمنت بین المللی دیگر کسب نکرد. با وجود این، سبک پر زرق و برق و سیوهای تماشایی او همچنان جایگاه او را در میان بازیکنان تضمین می کرد آتزورینمادین ترین دروازه بانان و نام مستعار محبت آمیز “گربه جادویی” (“گربه جادویی”). او دو بار به عنوان سرمربی موفق به قهرمانی در سری B شد، اما حتی در آن زمان هم از او دور ماند.
در مورد نمونه های جدیدتر، کریستوف کرامر شاید کمترین عضو تیم برنده آلمان در سال 2014 باشد. هافبک پس از درگیری اولیه با ازکیل گارای در ماراکانا دچار ضربه مغزی شد و – علیرغم اینکه مجبور بود از داور بپرسد که آیا در فینال بازی می کند یا خیر – پس از 32 دقیقه با تاخیر تعویض شد. او اکنون 31 ساله است و هیچ افتخار بزرگ دیگری به نام خود ندارد. او پس از بازی به Die Welt گفت: “واقعاً نمی توانم چیز زیادی از بازی را به خاطر بیاورم.”
جالب اینجاست که بازیکنی که جایگزین کرامر شد، آندره شورله، نیز قبل از هر جام مهم دیگری جام جهانی را بالای سر برد، اگرچه او با چلسی مدال قهرمانی لیگ برتر را به دست آورد و با ولفسبورگ و دورتموند DFB-Pokal را به دست آورد. به همین ترتیب، نه بنیامین پاوارد و نه نبیل فکیر قبل از قهرمانی با فرانسه در سال 2018 مدعی افتخارات بزرگی نشده بودند، اگرچه اولی از آن زمان با بایرن مونیخ پاکسازی کرده است در حالی که دومی فصل گذشته با رئال بتیس قهرمان کوپا دل ری شد. که کرامر را به عنوان پاسخ برجسته به سوال نهایی مسابقه میخانه جام جهانی باقی می گذارد. این واقعیت که او کمی به یاد می آورد، دستاورد او را بسیار سورئال تر می کند.
آرشیو دانش
“فوتبالیست ها در کریسمس به یکدیگر چه می دهند؟” کریس کی پرسید مطمئناً آن یکی نیست.
در سال 1998، بازیکنان نیوکاسل از کریسمس به عنوان فرصتی استفاده کردند تا به سایر اعضای تیم بگویند که واقعاً در مورد آنها چه فکر می کنند. به الساندرو پیستون، مدافع کناری ایتالیایی، قلب گوسفندی داده شد، که نشانه ای از عدم تعهد او بود. او در سال 1999 به ساندی تایمز گفت: “مطمئنم که این یک شوخی بود.” [who is bald] یک برس مو گرفت و دانکن فرگوسن یک پیراهن زندان [Ferguson had served a three-month jail sentence in 1995 after his headbutt on Raith Rovers’ Jock McStay]”
راب لی در آن زمان گفت: «الساندرو هدیه خود را به طرز شگفت انگیزی خوب دریافت کرد. آنچه دیتمار هامان از زمان حال خود ساخته است ناشناخته باقی مانده است. آلمانی – خودتان را آماده کنید – یک کپی از Mein Kampf را باز کرد.
آیا می توانی کمک کنی؟
من اخیراً قبل از اینکه به خارج از کشور نقل مکان کنم، برای تیم محلی خود گواهینامه خود را انجام دادم. در طول مسابقه با بدبختی وحشتناکی مواجه شدم که پایم شکست. این موضوع مرا به این فکر واداشت که آیا تا به حال موردی بوده است که یک فوتبالیست حرفه ای در طول شهادتش آسیب جدی ببیند؟ اندرو ویلسون می نویسد.
آنتوان گریزمان در 74 بازی متوالی تیم ملی به میدان رفته است که آخرین بار در ژوئن 2017 در یک بازی بین المللی حضور داشته است و رکورددار فرانسه است.
در تمام تیم های ملی، چه کسی رکورد کلی بازی های متوالی را در اختیار دارد؟– بن (@BenJaneson) 20 دسامبر 2022
پیتر اسمیت خاطرنشان می کند: “منچستر سیتی 1-1 منچستریونایتد تنها سومین تساوی در 54 بازی WSL در این فصل بود.” “کدام لیگ کمترین تساوی را در یک فصل کامل داشته است؟”
پس از ادعای بی زبان آلی مک کویست مبنی بر اینکه کیلیان امباپه “اولین هت تریک فینال جام جهانی را در جایی که هر سه از خط عبور کردند” به ثمر رساند، آیا نمونه دیگری از اولین ها یا رکوردهای فوتبالی وجود دارد که دارنده آنها مورد مناقشه یا بحث و جدل باشد؟
– استیو هاید (@StevenJamesHyde) 20 دسامبر 2022
اولین مدیر سیاهپوست اروپا چه کسی بود؟ دیدی (1928-2001) در سال 1972 هدایت فنرباغچه را برعهده گرفت، بنابراین او ممکن است یکی از اولین مدیران سیاهپوست اروپا باشد. اما شاید یکی دیگر از آمریکای جنوبی قبل از دیدی به پرتغال، اسپانیا، فرانسه یا ایتالیا آمده باشد. @TheKnowledge_GU https://t.co/AquyfLaYwn
— یوسف نصیحی (@yknasihi) 19 دسامبر 2022
تصویری از فینال جام جهانی 1934 وجود دارد که در آن ویتوریو پوتزو سرمربی ایتالیا در حال جشن گرفتن گل تساوی خود از پشت دروازه است.
حفاری از چه زمانی تبدیل به یک چیز شد و مدیران قبلاً چه می کردند؟
– فرانک (@fhodg9) 20 دسامبر 2022
سوالات خود را برای ما ایمیل کنید یا توییت کنید @TheKnowledge_GU. و دانش پس از یک تعطیلات کوتاه جشن در 4 ژانویه بازخواهد گشت.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
