مارک نوبل: “اگر یک باشگاه بزرگ دکلان رایس را بخواهد، فقط برای او پول می پردازد، تمام” | وستهام یونایتد

آمارک نوبل وظیفه عظیمی را که در سمت جدید خود به عنوان مدیر ورزشی وستهام با آن روبرو خواهد شد، می داند، او معتقد است که “در 10 تا 15 سال آینده احتمالاً نیمی از تیم های لیگ برتر متعلق به کشورها خواهند بود”. نوبل از سال 2004 تا می امسال بیش از 500 بازی برای وستهام انجام داد و ثبات و وفاداری این تعهد در تضاد شدید با ثروت عجیب و غریبی است که لیگ برتر را بسیار متحول خواهد کرد.

نوبل در حالی که آماده می شود موقعیت چالش برانگیز خود را در ژانویه آغاز کند، می گوید: «مردم فوتبال را در سطح جهانی دوست دارند. ورزش‌های دیگر فوق‌العاده هستند، اما اینطور نیستند [generate] آن علاقه، بله وسواس، ما به فوتبال داریم. من در مورد کشورهایی صحبت می کنم که مردم حتی نمی دانند وجود دارند و عاشق فوتبال هستند.

این بازیکن 35 ساله ممکن است در جمله آخر دنیوی به نظر نرسد، اما شیوه ای که منچسترسیتی و نیوکاسل یونایتد قبلاً توسط کنسرسیوم هایی تحت رهبری اعضای خانواده سلطنتی در ابوظبی و عربستان سعودی تصاحب شده اند، یک سابقه روشن ایجاد کرده است. منچستریونایتد و لیورپول ممکن است سال آینده فروخته شوند و کشورهای مختلف ممکن است در مناقصه شرکت کنند.

دیوید سالیوان و دیوید گلد، مالکان وستهم از ژانویه 2010، از شهرت خود به عنوان دلالان محلی لذت می برند، اما چشم انداز مالکیت نیمی از لیگ برتر در اختیار کشورها چه احساسی به نوبل می دهد؟ در حالی که شروع به خندیدن می کند، می گوید: «خب، بستگی دارد. “این بستگی دارد که ما باشیم [owned by a nation]. نکته مهم در مورد لیگ برتر این است که از آنجایی که قدرت مالی زیادی وجود دارد، بازی ها به آسانی در لیگ های دیگر نیستند. اما اگر بهترین بازیکنان را می خواهید، فرق می کند.

من مصاحبه ای با ایجنت ارلینگ هالند دیدم [Rafaela Pimenta] روز دیگر و او می گفت: “خوب، چرا هالند به خاطر حقوق تصویر، قراردادها و هر چیز دیگری که با او همراه است، یک میلیارد ارزش ندارد؟” شما می خندید اما بعد به آن فکر می کنید و وقتی واقعاً آن را از بین می برید، احتمالاً سوپراستارهای آینده جهانی ارزش خواهند داشت. [a billion pounds]”

وقتی نوبل بخشی از وظایفش به عنوان مدیر ورزشی کمک به وستهم برای مقابله با ثروت نجومی انباشته شده توسط رقبایی مانند منچسترسیتی خواهد بود، چه واکنشی نشان خواهد داد؟ شما شش تیم برتر، شاید حتی هفت نفر برتر لیگ برتر را دارید. شما دو سه تا در لیگ آلمان و همینطور در لیگ اسپانیا. در لیگ فرانسه، بدیهی است که شما پی اس جی را دارید [owned by Qatar] و یکی دو نفر دیگر بنابراین ما در آن بازار نیستیم زیرا لیگ قهرمانان یک قرعه کشی عظیم برای بازیکنان است.

ما باید در بازار احتمالاً 25 تیم در سراسر اروپا باشیم. شاید از چهارم تا هشتم لیگ اسپانیا، همین طور در لیگ آلمان. اینها رقبای ما هستند زمانی که در حال جذب بازیکن هستیم زیرا نمی توانیم کسانی را که می خواهیم بخریم. این اتفاق نخواهد افتاد. بنابراین ما باید باهوش باشیم و راه هایی برای جذب بازیکنان جوان و توسعه آنها پیدا کنیم، آنها را از آکادمی به تیم اصلی بیاوریم زیرا این یک امتیاز بزرگ است. ما این را با دکلان رایس دیده‌ایم [who succeeded Noble as club captain]، بن جانسون [the West Ham defender]، خودم و دیگران یک بازیکن جوان انگلیسی خوب 40 میلیون کوید می ارزد. باورنکردنیه. بنابراین اگر بتوانیم سه یا چهار مورد از آنها را تولید کنیم، کار را درست انجام می دهیم.

اینکه آیا وستهم می تواند رایس را برای مدت طولانی تری حفظ کند، بحث برانگیز است – به خصوص زمانی که هافبک انگلیسی در جام جهانی گفت که چقدر می خواهد در لیگ قهرمانان اروپا بازی کند و “شما فقط یک کار حرفه ای خواهید داشت”. نوبل وقتی در مورد بازیکنی صحبت می‌کند که سال‌ها مربی او بوده و با از سرگیری لیگ برتر در Boxing Day با وستهم، دو مکان بالاتر از منطقه سقوط، دور از آرسنال، عمل‌گرا به نظر می‌رسد.

اگر فکر می‌کنید اوضاع در وستهام خراب می‌شود – و من فکر نمی‌کنم چنین شود – ما نمی‌توانیم از نظر مالی با تیم‌های برتر کنار بیاییم. ما می‌توانیم تمام تلاش خود را برای به خدمت گرفتن بهترین بازیکنانی که پنج یا شش نفر برتر نمی‌خرند، به کار بگیریم – و ممکن است با تعداد کمی از آنها خوش شانس باشیم – اما شما نمی‌توانید با این تیم‌ها رقابت کنید. آنها از نظر مالی بیش از حد قدرتمند هستند. اگر یک باشگاه برتر دکلان رایس را بخواهد، فقط برای او پول می‌پردازد. شما آن را با جک گریلیش، با بهترین بازیکنان، دیده اید. اگر پسران برتر آنها را بخواهند، ما فرصتی نخواهیم داشت.”

در داستان شخصی نوبل به عنوان آقای وستهم، عاشقانه‌های بیشتری وجود دارد و همانطور که در کتاب جدیدش آمده است، او به عنوان یک بازیکن تک باشگاهی شکوفا شد که بعید به نظر می‌رسد در آینده‌ای بی‌ثبات و پول‌محور برای فوتبال لیگ برتر از دوران حرفه‌ای او تقلید شود. شباهت هایی با استیون جرارد در لیورپول وجود دارد، اما نوبل آنقدر نزدیک به وستهام بود، آکادمی آن که در 13 سالگی به آکادمی آن پیوست، پس از چهار سال بعد که اولین بازی خود را برای تیم اصلی در آپتون پارک انجام داد، توانست به خانه برود. او با دوست دخترش، کارلی، که اکنون همسرش است، بود.

نوبل در کتاب خود به یاد می آورد: «من برای دو مرد میانسال آماده نبودم که مرا در خیابان ببینند. یکی فریاد زد: “آفرین، پسر مارکی.” کارلی در حالی که راه می رفتیم گفت: “اوه خدای من، مارک.” او می دانست که شما کی هستید.

این علاقه به نوبل که شش ماه قبل در بیرون از زمین بولین منتظر بود تا از بازیکنان وستهم امضا بخواهد، به یک رابطه عشقی عمیق بین هواداران و کاپیتان نهایی آنها تبدیل شد. این به او کمک کرد که در بکتون نزدیک بزرگ شود، اما نوبل نیز به هر نحوی که می توانست به وستهم کمک کرد. با این حال، او فاش می‌کند که چگونه این پیوند نزدیک با هزینه تمام شد. نوبل فوتبال را بالاتر از هر چیز دیگری قرار می داد و این فشار اغلب خسته کننده بود.

او و کارلی پس از اولین بازی‌اش «مرغ و چیپس» گرفتند، اما طولی نکشید که تغییر کرد. او تنها شد و فوتبال را در اولویت قرار داد – به هزینه کارلی، خانواده و دوستانش. او می‌گوید: «من در این مورد باز هستم. «زمان‌هایی بود که همه چیز سر من بود. شما باید فوتبالیست لیگ برتر و فارغ التحصیل آکادمی وستهم باشید – اما همچنین بهترین همسر، شوهر، پدر، پسر، برادر. ما دو بچه مان واقعاً جوان بودیم و فکر کردم: «الان چاره ای ندارم. من باید موفق شوم من باید بتوانم کارلی و بچه ها را تامین کنم. اما من فوق العاده خودخواه شدم.»

نوبل به عنوان یک مرد دوست داشتنی شناخته می شود، اما به او پیشنهاد می کند که وقتی جوانتر بود، در برابر کارلی مانند “خوک” رفتار می کرد. «من از این کلمه استفاده می‌کنم زیرا برای بهتر شدن وسواس زیادی داشتم. من هم نماینده مردم خودم بودم [fellow West Ham fans] و من نمی خواستم کسی را ناامید کنم. من آنقدر روی آن طرف تمرکز کردم، مواقعی بود که کارلی را ناامید کردم. اگر الان اینجا می نشست، به من می گفت که ساکت شوم و بگویم این کار من است. اما وقتی بزرگتر می شوید کمتر خودخواه می شوید.»

تقاضاها رو به اتمام بود و نوبل اعتراف می کند که مواقعی وجود داشت که “من با سایر اعضای خانواده روابطم را قطع کرده بودم”. حتی لذت بردن از لحظات خوب برایش سخت شد. «تقریباً در برابر روزهای خوب مصون می شوید. آنها فقط آرامش را به ارمغان می آورند زیرا امتیازات در لیگ برتر آنقدر مقدس هستند که اگر برنده شوید آرامش بیشتر از شادی است. شادی زمانی است که 17 ساله می شوی و وارد تیم اصلی می شوی و همه فکر می کنند که تو یک قهرمان هستی. اما من در 21 سالگی یک حرفه ای ارشد شدم و انتظار می رود شما برنده شوید، انتظار می رود که خوب بازی کنید.

نوبل همچنین در سن بسیار پایین احساس می کرد که هرگز نمی تواند ضعفی از خود نشان دهد. “حالا خیلی فرق کرده رفیق. در آن زمان متخصصان ارشد این اجازه را نمی دادند. من با سیستم جدید موافقم، اما از بسیاری جهات موافق نیستم، زیرا فوتبال یک صنعت بی رحم است که در آن احساس می شود جایی برای ضعف وجود ندارد. کار همه در خط است و اگر با پارگی همسترینگ درجه دو به تمرین بروید، می‌دانید که نمی‌توانید تمرین کنید. اما اگر وارد شوید و بگویید: “من از نظر ذهنی پایدار نیستم یا در چارچوب ذهنی مناسبی برای تمرین امروز نیستم”، مردم می گفتند: “در مورد چه چیزی داری لعنتی؟”

تعجب خواهید کرد که چگونه بسیاری از بازیکنان در حال مبارزه هستند. آنها مشکلاتی را پشت سر می گذارند اما چیزی نمی گویند. اما اکنون بسیار بهتر شده است زیرا برخی از بازیکنان در مورد آن صحبت می کنند [mental health] … و وقتی با بازیکنان آکادمی صحبت می کنم، می گویم: آنچه را که در چشمان عمومی می بینید را فراموش کنید. ماشین های خوب، خانه های بزرگ و ساعت های خوب را فراموش کنید. این 2 درصد از معنای فوتبالیست بودن است.»

نوبل به شدت در جذب، توسعه آکادمی و رفاه بازیکنان نقش خواهد داشت. نوبل می گوید: «من عاشق بازی هستم، اما جنبه تجاری فوتبال را نیز دوست دارم. “رابطه من با [West Ham’s manager] دیوید مویس در دو سال و نیم گذشته احتمالا یکی از دلایلی است که وستهم از من خواسته تا این کار را انجام دهم.

با این حال به نظر می رسد که هواداران وستهام از این فصل ناامید شده اند. احتمالاً گروهی از هواداران، بله. اما همیشه در هر باشگاهی چنین چیزی وجود دارد. می شنوید که مردم می گویند هواداران راضی نیستند [Jürgen] کلوپ در لیورپول این صنعتی است که ما در حال حاضر در آن کار می کنیم و به دلیل رسانه های اجتماعی، صدای آن بسیار بلندتر شده است.»

نوبل که این فصل را “یک انتقال” برای وستهام توصیف می کند، وقتی در مورد لیونل مسی صحبت می کند، بسیار متحرک است. او با تعجب می گوید: «مسی بودن باید چگونه باشد. او در سیاره دیگری است. مستندش را دیدم [before the World Cup] و شما به تجربه ای که او سه از دست داده بود نگاه می کنید [Copa América] فینال های متوالی و از دست دادن فینال جام جهانی و سپس همیشه مقایسه شدن با [Diego] مارادونا او لعنتی مضطرب بود و او بزرگترین کسی است که تا به حال روی زمین راه رفته است.

به یاد دارم زمانی که چلسی مقابل او و جی تی بازی کرد [John Terry] در حال پرواز بود و او روی خط تماس قرار داشت و آماده بود تا او را به سکوها ببرد و مسی آنجا ایستاد، آن را گرفت و جی تی را پرتاب کرد. من مانو لانزینی را هم به یاد دارم [his former West Ham teammate] از آرژانتین برگشتم و گفتم: “اوه رفیق، مسی چطور بود؟” مانو در بازی با توپ نابغه است، اما او گفت: “به تو قسم، وقتی او توپ را به من پاس داد، من خیلی عصبی بودم زیرا او در تیم من بود.” مانو گفت مسی در تمرینات شناور خواهد بود و بعد فکر می کند: اوه، می دانی چیست؟ من می خواهم این بازی را ببرم.’ و او 6 گل به ثمر رساند.”

شادی ساده فوتبال در نوبل می درخشد – همانطور که وقتی او وقفه های استخدامی و نظارت بر سلامت روانی را می پذیرد تا با امیدهای نوجوان به زمین آکادمی برود که بتواند چند نکته را به آنها بدهد، می درخشد. تمام دردسرهای پسر بولین بودن که تلاش می کند با باشگاه های متعلق به کشورها همگام شود، برای مدتی فراموش خواهد شد. و شاید، من پیشنهاد می کنم، بچه های آکادمی به او به عنوان نسخه محلی خود از مسی نگاه کنند.

نوبل در میان خنده‌اش می‌گوید: «در این مورد مطمئن نیستم. اما من عاشق فوتبال هستم. من همه بخش های فوتبال را دوست دارم.»

Boleyn Boy اثر مارک نوبل توسط HarperCollins منتشر شده است. برای حمایت از Guardian و Observer نسخه خود را در guardianbookshop.com سفارش دهید. هزینه های تحویل ممکن است اعمال شود.