به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
به گفته یک موسسه خیریه برجسته مسکن، کودکان در اسکان موقت در شرایط تنگ و در کنار زندانیان سابق، در خوابگاه هایی تا 55 مایلی دورتر از مدرسه زندگی می کنند.
یک دختر 16 ساله از منچستر که با مادر و دو خواهرش در یک اتاق تک نفره در یک B&B اضطراری مشترک است، توضیح داد که باید در توالت نشسته، کتاب درسی اش را روی زانوهایش قرار داده، مطالعه کند تا برای GCSE تجدید نظر کند. او گفت: “آنجا خیلی سرد است، پاهای من بعد از 10 دقیقه بی حس می شوند.”
یک مادر سه فرزند اهل لندن که پس از قطع رابطه خود را بی خانمان می دید، در فاصله یک ساعتی از مدرسه فرزندانش در امتداد بزرگراه شلوغ در محل اقامت اضطراری قرار گرفت. او گفت: «فرزندان من از سفر خسته شده بودند.
به گفته موسسه خیریه Shelter که تجربیات بیش از 800 خانواده آسیب دیده را مستند کرده است، تقریباً 121000 کودک در انگلیس بی خانمان هستند و در اسکان موقت زندگی می کنند.
تقریباً نیمی (46٪) گفتند که زندگی در محل اقامت موقت تأثیر منفی بر تحصیل فرزندانشان دارد، در حالی که 26٪ گفتند که فرزندانشان در انجام کارهای مدرسه با مشکل مواجه هستند. نیمی (52٪) از خانواده هایی که کودکان در سن مدرسه دارند، گفتند که فضایی برای انجام تکالیف وجود ندارد و 35٪ به اینترنت دسترسی ندارند.
لیلی (نام اصلی او نیست)، یک کارمند بهداشتی از شرق انگلستان، پس از اخراج بدون تقصیر از صاحبخانه اش، توسط شورای محلی خود به همراه دختر 10 ساله و دو فرزند بزرگترش به یک خوابگاه منتقل شد. او گفت: “من فقط می توانم آن را به عنوان دیکنزی توصیف کنم.”
«کاملاً بد بود، با دو تخت دو طبقه و بدون میز برای خوردن یک غذای گرم با هم یا صندلی، میز یا اینترنت برای دخترم که تکالیفش را انجام دهد. بدتر از آن، هاستل 55 مایلی با مدرسه و محل کار ما فاصله داشت، یعنی هر روز چارهای جز انجام این سفر طولانی نداشتیم.»
بر اساس تحقیقات Shelter، 35 درصد از والدین بیخانمان گفتند که فرزندانشان تختی برای خود ندارند، اما باید با یکی دیگر از اعضای خانواده مشترک باشند. تقریباً نیمی (45%) از کودکان در سن مدرسه خسته، دیر یا گرسنه به مدرسه آمده اند. 61 درصد از کودکان فضای کافی برای بازی ندارند و بیش از 28 درصد از والدین میگویند که دوستیابی یا حفظ دوستان برای فرزندانشان مشکل است، یا به این دلیل که از محل زندگی خود احساس شرم میکنند یا به دلیل کمبود جا نمیتوانند دوستانی دوباره داشته باشند.
پولی نیت، مدیر اجرایی Shelter، میگوید: «یک خوابگاه بزرگ یا B&B یک خانه نیست، اما اینجا جایی است که هزاران کودک بیخانمان مجبور به زندگی میشوند. هزاران کودک بیخانمان برای یادگیری خستهتر از آن به مدرسه میآیند – وقتی از هر سه یک نفر مجبور به استفاده از یک تخت مشترک هستند، تعجبآور نیست.»
دیوید رنارد، یکی از مشاوران مشاور که سخنگوی مسکن انجمن دولت محلی است، در مورد یک بحران ملی بی خانمان، با تعداد فزاینده اخراج بدون تقصیر، بحران هزینه زندگی و تعداد بیشتری از مهاجران اوکراینی که به عنوان بی خانمان معرفی می شوند، هشدار داد. “زندگی در محل اقامت موقت می تواند باعث اختلال بزرگ برای کودکان و خانواده ها شود و به ویژه برای بسیاری از خانواده ها در زمان کریسمس دشوار است.”
یک سخنگوی دولت گفت که امسال 366 میلیون پوند به شوراها داده شده است تا مسکن مناسب را فراهم کنند و 1200 پوند هزینه زندگی برای 8 میلیون خانواده آسیب پذیرتر پرداخت شود. آنها گفتند: “هیچ کودکی نباید بدون سقف باشد.” اسکان موقت همیشه آخرین راه حل است، اما یک شبکه ایمنی بسیار مهم برای اطمینان از اینکه خانواده ها جایی امن برای اقامت دارند.”
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.