دیدگاه گاردین درباره کارگران گمشده بریتانیا: آنها ممکن است هرگز برنگردند | سرمقاله

آاز آنجایی که بریتانیا به شدت از همه‌گیری عبور می‌کند، راز بزرگی در راه است. این همه کارمند کجا رفته اند؟ بیکاری در حدود پایین ترین سطح خود از سال 1974 است و بیش از یک میلیون شغل خالی است. هنوز مشاغل زیادی برای جبران این قبض های سوخت و خواربار فروشی وجود دارد، از زمانی که کووید به این سواحل رسید، 565000 بریتانیایی نیروی کار را ترک کردند. آن‌ها به چیزی تبدیل شده‌اند که آماردان‌ها آن را به‌عنوان «غیرفعال اقتصادی» تعریف می‌کنند، که به معنای سن کار است، اما نه در شغلی و نه می‌خواهد.

حتی در حالی که قطارها در کناره‌ها نشسته‌اند، پست کریسمس تحویل داده نمی‌شود و پرستاران صف‌هایی را تشکیل می‌دهند، در اینجا داستان متفاوتی در مورد کارگران وجود دارد – داستانی که به سختی به آن اشاره می‌شود. نیروی کار کشور کاهش یافته است که پیامدهای جدی برای کارفرمایان، تورم، درآمدهای مالیاتی و رشد اقتصادی دارد. با این حال، سیاستگذارانی که برای تحلیل چنین پدیده‌هایی پول می‌گیرند، نمی‌دانند چرا این اتفاق افتاده است. رئیس بانک انگلستان، اندرو بیلی، می پذیرد که وضعیت “بسیار غیرعادی” است، در حالی که یکی از معاونان او، دیو رامسدن، می گوید: “معلوم نیست که چه چیزی باعث ایجاد این پازل مشارکت می شود.” در آن زمان، در حالی که وزرا تا ماه گذشته منتظر بودند تا تحقیقات را آغاز کنند، شانه‌ای بزرگ از خیابان Threadneedle بالا انداخت.

آنها در این هفته توسط گزارش کمیته منتخب لردها که اعضای آن مروین کینگ، رئیس سابق بانک، در میان چندین اقتصاددان برجسته است، شکست خوردند. این استدلال می‌کند که بزرگ‌ترین عامل در افزایش بی‌تحرکی، افراد بالای 50 سال هستند که بازنشستگی پیش از موعد دارند. همانطور که یک اقتصاددان به پانل گفت: “آنها رفته اند و دیگر برنمی گردند.” دیگران، مانند کنگره اتحادیه‌های کارگری، نقشی را که کووید طولانی مدت بازی می‌کند، مشخص کرده‌اند، اگرچه این توضیح نمی‌دهد که چرا افزایش مستمر عدم فعالیت اقتصادی بریتانیا در سایر کشورهای ثروتمند مشابه نبوده است.

بریتانیا همچنین تنها دولتی است که از اتحادیه اروپا خارج شده است و تغییر در سیستم های مهاجرت نیز باید یک عامل بزرگ باشد. وزیران اکنون مهاجران کم دستمزد را دور می‌کنند و در عین حال آغوش خود را به روی مهاجران پردرآمد باز می‌کنند. این باعث می شود که بسیاری از مزارع، کافه ها، هتل ها و رستوران ها برای کارکنان التماس کنند. خیلی ها زیر بار خواهند رفت.

از کسانی که تازه کارشان را ترک کرده‌اند بپرسید چرا رفتند، و پاسخ، همانطور که این روزنامه در سری‌های اخیرش دریافته، این است که کار جواب نمی‌دهد. چک های پرداختی هزینه های مراقبت از کودک را پوشش نمی دهد. اداره آمار ملی این هفته گزارش داد که بیش از یک نفر از هر چهار متخصص سابق مراقبت های بهداشتی به دلیل استرس ترک کرده اند، در حالی که کسانی که از مراقبت های اجتماعی خارج می شوند ترجیح می دهند بر مراقبت از خانواده خود تمرکز کنند.

برای دهه‌ها، دولت‌های بریتانیایی متوالی از بازار کار آسان و آسان خود می‌بالیدند، که در آن کارگران جوان (و اغلب بسیار ماهر) می‌توانستند برای جبران هر کسری وارد شوند. در حقیقت، آن سیستم هرگز برای کارمندان به خوبی کارفرمایان کار نمی کرد، به همین دلیل است که رشد دستمزدها برای مدت طولانی بسیار کند بوده است و اکنون کل مدل در معرض تهدید است. شاید تورم برخی از جدیدترین بازنشستگان بریتانیا را وادار کند که دوباره به حقوق و دستمزد بپیوندند، اما در این میان نهاد سیاست‌گذار با مشکل بزرگی مواجه است که به سختی مطالعه کرده است – زیرا همه علائم هشدار دهنده را نادیده گرفته است.