کارشناس می گوید که توطئه گران برای جلوگیری از “حقیقت ناراحت کننده” در مورد تیراندازی در کوئینزلند تئوری هایی ایجاد می کنند | تیراندازی Wieambilla

کارشناسان می گویند ویدئوهای هولناکی که توسط این زوج در مرکز تیراندازی مرگبار کوئینزلند منتشر شده است، تئوری های توطئه را در مورد این تراژدی که یک رویداد “پوشانده” یا “پرچم دروغین” است، برانگیخته است.

توطئه‌گرایان بیش از یک هفته ساعت‌های بی‌شماری را صرف برنامه‌های رمزگذاری‌شده و انجمن‌های آنلاین کرده‌اند و تلاش کرده‌اند واقعیتی جایگزین از تیراندازی که منجر به کشته شدن دو افسر و یک همسایه شد، ارائه دهند.

چندین مورد از این تئوری ها بازتاب پارانویا و تفکر توطئه آمیز تیراندازان – گرت و استیسی ترین و برادر گرث، ناتانیل، که بعداً در تیراندازی با پلیس کشته شدند – را منعکس می کند و برخی آنها را قربانیانی معرفی می کنند که “خیلی زیاد می دانستند”.

برخی به عصبانیت ناتانیل از کارفرمای سابقش، اداره آموزش نیو ساوت ولز توجه کرده اند، در حالی که برخی دیگر به دروغ ادعا کرده اند که قطارها کشته شده اند، زیرا دولت و صنعت گاز می خواستند به اموال آنها دسترسی داشته باشند.

الیز توماس، تحلیلگر ارشد داده‌های آنلاین در موسسه گفتگوی استراتژیک، می‌گوید زمانی که یک رویداد خشونت‌آمیز شامل نظریه‌پردازان توطئه می‌شود، به طور منظم فوراً «فرار از حقیقت ناراحت‌کننده» وجود دارد.

درک این موضوع که در واقع، برخی از افرادی که با آنها ارتباط برقرار کرده‌اند، افراد بسیار خشن و بسیار عجیبی هستند – که احتمالاً برای اجتناب از آنها از خیابان عبور می‌کنند – فکر می‌کنم این برای مردم کمی شوک‌کننده است. توماس گفت.

«این تئوری‌های توطئه کمک می‌کنند تا این احساس ناراحت‌کننده را از بین ببریم [of] “من اینجا خودم را در چه چیزی گرفتار کردم؟”

استیسی و گرت ترین در شب تیراندازی ویدیویی را آپلود کردند و ادعا کردند که “شیاطین و شیاطین” را در اموال خود کشته اند. بسیاری از ویدیوهای دیگر آنها نفرت شدیدی را نسبت به پلیس نشان می‌دهند و به آخرالزمانی انجیلی و تئوری‌های توطئه اشاره می‌کنند.

با وجود این، برخی از توطئه گران این ویدئو را به طور کامل رد کرده اند و ادعا می کنند که این یک “عمیق جعلی” است که توسط بازیگران و مقامات دولتی مهندسی شده است.

دکتر جاش روز، محقق ارشد دانشگاه دیکین، گفت که ماهیت تفکر توطئه‌آمیز این است که همه چیز به صورت یک توطئه بزرگ در می‌آید و این نوع تئوری‌ها زندگی خودشان را می‌گیرند.

مردم آنجا می نشینند و به آنچه گفته شده، آنچه انجام شده است نگاه می کنند و آن را در روایت خود می بافند و سپس روایت خود را منتشر می کنند. سپس شخص دیگری آن روایت را خواهد گرفت و بر اساس آن استوار خواهد شد.

“کار به جایی می رسد که هیچ وضوحی وجود ندارد و همه چیز یک توطئه است.”

روز گفت که نظریه پردازان توطئه اغلب سعی می کنند نوعی از “حقیقت جایگزین” را نشان دهند و دیگر بازیگران همفکر را بسیج کنند تا علیه هر قدرت مسلطی که می بینند کار کنند.

این محقق گفت که مقابله با این باورها می تواند چالش برانگیز باشد، به ویژه زمانی که رویدادها در معرض بررسی هستند و حقایقی در مورد آنچه رخ داده وجود ندارد.

روز گفت: «تئوری‌های توطئه به طور مؤثر در خلاء اطلاعات منتشر می‌شوند.

“محدودیت هایی در مورد چه چیزی وجود دارد [authorities] می توان گفت با یک تحقیق در حال انجام است، اما شفافیت اساسی در مورد روند، در مورد آنچه که قرار است رخ دهد، قطعا حداقل تا حدودی راه را در مبارزه با تئوری های توطئه خواهد داشت.

توماس گفت که ارزیابی اینکه آیا تهدید و لفاظی افراطی می تواند به خشونت واقعی تبدیل شود، بسیار چالش برانگیز است.

اما او گفت که پرچم‌های قرمزی در رفتار آفلاین قطارها وجود دارد، از جمله ادعاهایی مبنی بر اینکه گرت ترین به همسرش تعرض کرده است و گزارش‌هایی مبنی بر اینکه ناتانیل ترن سال گذشته با حمل سلاح از مرز نیو ساوت ولز عبور کرد.

توماس می‌گوید: «هرچقدر هم که آن‌ها پست می‌کردند عجیب بود، اما آنقدر متفاوت و افراطی با چیزی که دیگران در اینترنت پست می‌کنند، نبود.

اما به نظر می‌رسد که پرچم‌های قرمز لایه‌بندی زیادی در زندگی آفلاین آن‌ها وجود داشته که باید زودتر برداشته می‌شدند.»