به گزارش دپارتمان اخبار پزشکی پایگاه خبری آبان نیوز ،
کانبرا، استرالیا — قتل رئیس دوچرخهسواری نیک مارتین در یک جاده سریعالسیر در پرث، استرالیا، مجموعهای از شواهد را برای پلیس به همراه داشت که آنها را به سمت مقصر سوق داد: یک جوینده هیجان که اسلحهای را به دست میآورد. اما آنها بیشتر می خواستند.
همهگیری ویروس کرونا آن را در قالب یک دراگنت الکترونیکی ارائه کرد: دادههای چک کردن کد QR از برنامههای ردیابی تماس 2439 طرفدار که در مسابقه دسامبر 2020 شرکت کردند. یک دستور دولتی که افراد را ملزم به ارائه اطلاعات ردیابی تماس در صورت شیوع کووید-19 میکند، به این معنی است که هرکسی که در آن روز در مسیر مسابقه اعلام حضور کرده است، نام، شماره تلفن و زمان ورود خود را از طریق برنامه SafeWA COVID-19 یا روی کاغذ گذاشته است. پلیس دو روز پس از تیراندازی و کشته شدن مارتین، «دستور تولید» اطلاعات را به وزارت بهداشت ایالتی صادر کرد.
پلیس علیرغم وعده نخست وزیر استرالیای غربی مارک مک گوان مبنی بر اینکه داده ها فقط برای تماس با پرسنل ردیابی قابل دسترسی است، به این داده ها دسترسی پیدا کرد.
میا دیویس، رهبر حزب ملی اپوزیسیون این ایالت، در بیانیهای کتبی گفت: «آنها اعتماد عمومی استرالیای غربی را نقض کردهاند و همه را ناامید کردهاند».
پلیس استرالیای غربی به درخواستهای آسوشیتدپرس برای اظهار نظر پاسخ نداد.
دولت مک گوان که قادر به مذاکره با پلیس برای راه حلی نبود، در نهایت در ژوئن 2021 قوانینی را تصویب کرد که مجریان قانون را از دسترسی به چنین داده های QR منع می کرد. چندین ایالت و قلمرو دیگر استرالیا نیز قوانینی را برای جلوگیری از دسترسی پلیس به داده های ردیابی تماس معرفی کردند.
برخی از منتقدان فقدان مقررات حفظ حریم خصوصی استرالیا را به دلیل نحوه استفاده پلیس از اطلاعات جمع آوری شده برای شرایط اضطراری بهداشتی مقصر می دانند. ونسا تیگ، رمزنگار، محقق حریم خصوصی دانشگاه ملی استرالیا، گفت که کشورهای قابل مقایسه – از جمله نیوزلند و بریتانیا – دارای بررسی QR هستند که اطلاعات مربوط به مکان افراد را در پایگاههای داده مرکزی جمعآوری و نگهداری نمیکنند.
یک جایگزین این است که دادههای ردیابی تماس را در تلفنهای فردی افراد ذخیره کنید، بنابراین اطلاعات کاربر برنامه تنها زمانی قابل دسترسی است که با فردی که آزمایش COVID-19 مثبت داشته باشد در تماس نزدیک بوده است.
میشل فالشتاین، دستیار دبیر شورای آزادیهای مدنی نیو ساوت ولز، گفت قانون حفظ حریم خصوصی استرالیا در سال 1988 قبل از استفاده گسترده از اینترنت و مدتها قبل از اینکه تقریباً هر شهروند بزرگسال و نوجوان تلفن هوشمند داشته باشد، تصویب شد.
فالشتاین گفت: “حریم خصوصی از طریق طراحی چیزی است که قانونگذاران یا قطعا دولت در استرالیا به آن فکر نمی کنند.”
در پرث، دادههای کنترل QR که توسط پلیس شنود شده بود، در دادگاه نشان داده نشد که ارتباطی با دستگیری قاتل نیک مارتین، که از آن زمان به جرم خود اعتراف کرده است، داشته باشد. تیرانداز که در اسناد دادگاه تنها با حروف اول BLJ شناسایی شده بود، از سوراخی در حصار به داخل خزید و به همان شیوه فرار کرد و احتمالاً از بررسی QR اجتناب کرد. نام او توسط مقامات مخفی شده است، زیرا او شاهد همکاری علیه مردی است که او را برای ضربه استخدام کرده است.
داده های معمولی تلفن همراه که BLJ در محل قرار داده شده است، کارشناسان بالستیک محاسبه کردند که گلوله از آن شلیک شده است. دوربین مداربسته اوایل همان روز او را در پیست نشان داد که کفشهای دویدن فیلا شبیه به کفشهایی که ردپایی در نقطه دید تیرانداز برجای گذاشته بود، پوشیده بود.
هنگامی که BLJ تفنگ خود را برای تعویض لوله به یک اسلحه ساز برد، شواهد بیشتری به دست پلیس افتاد. تاجر این تغییر را در پایگاه داده اسلحه ثبت کرد که به سرعت مورد توجه کارآگاهان قرار گرفت. پلیس لوله اصلی را از اسلحه ساز بیرون آورد و بالستیک ثابت کرد که شلیک گلوله ای بود که مارتین را کشت.
دوست دختر BLJ همچنین به پلیس گفت که او به ارتکاب قتل اعتراف کرده است و او از آن زمان به جرم خود اعتراف کرده است.
با تیم تحقیقاتی جهانی AP در Investigative@ap.org یا https://www.ap.org/tips/ تماس بگیرید
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت خبری آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.