عذرخواهی نخست وزیر هلند به خاطر نقش هلند در تجارت برده | هلند

مارک روته از طرف دولت هلند به خاطر نقش تاریخی هلند در تجارت برده عذرخواهی رسمی کرده است و گفته است که برده داری باید با “روشن ترین شرایط” به عنوان جنایت علیه بشریت شناخته شود.

نخست وزیر هلند در یک سخنرانی در آرشیو ملی در لاهه اذعان کرد که گذشته “نمی توان پاک کرد، فقط باید با آن روبرو شد”. او گفت، اما برای قرن‌ها، دولت هلند “بردگی را فعال کرده، تشویق کرده و از آن سود برده است”.

او گفت که مردم به نام دولت هلند «کالا، استثمار و معامله شدند»، و افزود: «درست است که امروز هیچ کس در قید حیات، هیچ گناه شخصی برای برده‌داری ندارد… اما دولت هلند مسئولیت رنج و عذاب عظیم کسانی را بر عهده می‌گیرد که در این کشور زندگی می‌کنند. برده شده، و فرزندان آنها. امروز به نمایندگی از دولت هلند به خاطر اقدامات گذشته دولت هلند عذرخواهی می کنم.

گفته‌های روته باید توسط وزرای هلندی که به هفت مستعمره سابق در آمریکای جنوبی و دریای کارائیب سفر کرده بودند، تکرار می‌شد که در طول 250 سال تجارت برده‌ها که به تأمین مالی «عصر طلایی» اقتصادی و فرهنگی هلند کمک کرد، از فلاکت بی‌شمار رنج بردند.

این اقدام به دنبال نتیجه گیری یک هیئت ملی مشاوره ای بود که پس از قتل جورج فلوید در سال 2020 در ایالات متحده تشکیل شد و گفت مشارکت هلندی ها در برده داری جنایتی علیه بشریت بوده که مستحق عذرخواهی رسمی و غرامت مالی است. دولت غرامت را رد کرده است، اما یک صندوق آموزشی 200 میلیون یورویی ایجاد خواهد کرد.

با این حال، عذرخواهی رسمی آن جنجال قابل توجهی ایجاد کرده است، به طوری که گروه های فرزندان و برخی از کشورهای تحت تأثیر آن را به عنوان عجولانه انتقاد کرده و استدلال می کنند که عدم مشورت هلند نشان می دهد که نگرش های استعماری همچنان ادامه دارد.

کمپین‌ها گفته‌اند که در عوض باید از پادشاه هلند، ویلم الکساندر، عذرخواهی کرد و در مستعمره سابق سورینام، در 1 ژوئیه سال آینده، در صد و پنجاهمین سالگرد پایان برده‌داری در آنجا، عذرخواهی کرد. روته گفت که انتخاب لحظه مناسب “مسئله ای پیچیده” است و “یک زمان مناسب برای همه وجود ندارد”.

برده داری در 1 ژوئیه 1863 به طور رسمی در تمام سرزمین های خارج از کشور هلند لغو شد و هلند را به یکی از آخرین کشورهایی تبدیل کرد که این عمل را غیرقانونی کرد، اما به دلیل یک دوره انتقال اجباری 10 ساله، یک دهه دیگر در سورینام پایان یافت.

سیلوریا جاکوبز، نخست‌وزیر قلمرو سینت مارتن هلند در دریای کارائیب، آخر هفته به رسانه‌های هلندی گفت که جزیره هیچ عذرخواهی دولت را نمی‌پذیرد «تا زمانی که کمیته مشورتی ما درباره آن بحث و گفتگو نکرده باشد و ما به عنوان یک کشور درباره آن بحث کنیم».

رودا آریندل، یکی از فعالان سینت مارتن، گفت: «چند صد سال است که منتظر عدالت جبرانی واقعی هستیم. ما معتقدیم که می توانیم کمی بیشتر صبر کنیم.»

روی کایکوسی گرونبرگ از بنیاد افتخار و ریکاوری، یک سازمان هلندی آفریقایی-سورینامی، گفت که مشورت کافی با فرزندان صورت نگرفته است و مدیریت دولت با این موضوع را به‌عنوان «اروغ نواستعماری» توصیف کرد.

هلند زمان صرف کرده است تا به گذشته استعماری خود بپردازد و تاریخ برده داری هلندی را تنها در سال 2006 به برنامه درسی مدارس اضافه کرد. کاروان فتح بلک، از دانشگاه، گفت: «بخشی در جامعه وجود دارد که واقعاً به غرور استعماری چسبیده است. لیدن

مورخان تخمین می زنند که در اوج امپراتوری قرن شانزدهم تا هفدهم، بازرگانان هلندی تا 600000 برده آفریقایی را به مستعمرات آمریکای جنوبی و دریای کارائیب مانند سورینام و کوراسائو و همین تعداد یا بیشتر به آفریقای جنوبی و هند شرقی فرستادند. روز اندونزی

دولت گفت که وزرای کابینه هلند در سورینام، بونیر، سینت مارتن، آروبا، کوراسائو، سابا، و سینت اوستاتیوس بودند تا پس از سخنرانی روته، درباره واکنش کابینه و اهمیت آن در محل با حاضران بحث کنند.

اولین حمله بزرگ هلندی ها به برده داری در سال 1634 بود، زمانی که شرکت هند غربی هلند برای کار روی مزارع آن از ساحل طلایی – غنا امروزی – به برزیل ربوده شد.

جزیره کوراسائو در دریای کارائیب که در همان سال تصرف شد، به مرکز تجارت برده تبدیل شد و در سال 1667 هلندی ها سورینام را در ساحل شمال شرقی آمریکای جنوبی تصرف کردند و آن را به مستعمره مزرعه ای تبدیل کردند که به شدت به کار برده از آفریقا وابسته بود.

در اقیانوس هند و آسیا، شرکت هند شرقی هلند مردم برده را عمدتاً از ماداگاسکار امروزی به کیپ تاون و از شبه قاره هند به اندونزی امروزی آورد.

در اوج خود در دهه 1770، مورخان محاسبه کرده اند که برده داری بیش از 10 درصد از تولید ناخالص داخلی هلند را تشکیل می دهد، ثروتمندترین استان از هفت استان هلند که استان های متحد آن زمان هلند را تشکیل می دادند.

شهرهای هلند از جمله آمستردام، روتردام، لاهه و اوترخت به خاطر نقش خود در تجارت برده عذرخواهی کرده‌اند و دولت پیش از این ابراز “تاسف عمیق” کرده بود، اما از عذرخواهی رسمی خودداری کرد.

روته روز دوشنبه گفت که سال از ژوئیه آینده، سال یادبود برده داری خواهد بود که در آن کشور “این تاریخ دردناک” را بازتاب خواهد داد.

اظهارات نخست وزیر هلند در پی عذرخواهی دانمارک در سال 2018 از غنا، که از اواسط قرن هفدهم تا اواسط قرن نوزدهم مستعمره آن بود، و «عمیق‌ترین تأسف» پادشاه بلژیک فیلیپ برای سوء استفاده در کنگو، که در ژوئن سال جاری ابراز شد، صورت می‌گیرد.

با این حال، نمایندگان پارلمان بلژیک نتوانستند روز دوشنبه در مورد چگونگی فرموله کردن یک عذرخواهی برای افراط و تفریط خونین حاکمیت این کشور در جمهوری دموکراتیک کنگو، رواندا و بوروندی به اجماع برسند.

آنها قرار بود برای تصویب 128 توصیه از کمیسیونی که برای بررسی سوابق بلژیک در مستعمرات سابق آفریقای مرکزی تشکیل شده بود، ملاقات کنند، اما در نهایت هیچ کدام به رای گیری نرسیدند. جناح چپ گفت که شرکای ائتلاف لیبرال آنها از تأیید گزارشی شامل عذرخواهی خودداری کرده اند.