به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
دبلیواستیو بارکلی، وزیر بهداشت، با وجود توجیه امتناع دولت از مذاکره با اتحادیههای خدمات بهداشت و درمان بر سر پرداخت دستمزد، به حدی فرورفته است که جای تعجب نیست که “هیچ اعتمادی باقی نمانده باشد”، همانطور که کریستینا مکآنیا، رهبر یونیسون میگوید. آن را در روز دوشنبه قبل از یک هفته بیسابقه اعتصاب شامل پرستاران و کارکنان آمبولانس، آقای بارکلی و دولت همچنان در پشت این داستان پنهان میمانند که توصیه نهاد مستقل بازبینی حقوق NHS – که افزایش حدود 4 درصدی دستمزد پرستاران را پیشنهاد میکرد. آخرین حرف در این مورد باشد وزیر بهداشت هفته گذشته گفت: «در نهایت، نهادهای مستقل به دلایلی وجود دارند. “برای حذف سیاست از این نوع چیزها.”
همانطور که آقای بارکلی میداند، این یک مزخرف بیمعنی است. «سیاست» – به ویژه سیاست ریاضت اقتصادی – باعث شد تا جرمی هانت، صدراعظم کنونی، توصیه افزایش دستمزد از سوی هیئت بررسی در سال 2014 را به عنوان «غیرقابل قبول» رد کند. بین سالهای 2010 و 2017، میانگین درآمد پرستاران به میزان واقعی 1.2 درصد در سال کاهش یافت. این به بحث های ظاهراً غیرسیاسی هیئت بازنگری مربوط نمی شد. این نتیجه یک توقف هفت ساله دستمزد بخش عمومی توسط دولت بود.
نوامبر گذشته، نامه رسمی حوالهای از سوی وزیر بهداشت وقت، ساجد جاوید، به نهاد بررسی هشدار داد که امسال نیاز به پرداخت عادلانه باید در مقابل نیاز به حمایت از بودجه برای خدمات خط مقدم متعادل شود. این چارچوب سیاسی بحث برانگیز توسط اتحادیهها مورد مناقشه قرار گرفت و اتحادیهها استدلال میکردند که نمیتوان از خدمات خط مقدم در میان بحران استخدام و نگهداری که تا حدی به دلیل دستمزد ضعیف بود، محافظت کرد.
از آن زمان، تورم سرسام آور زمینه ی دستمزد 4 درصدی را تغییر داده است. اما دولت ادعا می کند (بر اساس تقریباً هیچ مدرکی) که بازنگری در دستمزد بخش دولتی به سمت بالا می تواند به یک مارپیچ تورمی دستمزد-قیمت کمک کند. بنابراین، پس از یک دهه که میانگین درآمد آنها 5٪ کاهش یافته است، تلاش می کند ضربه مالی زیادی به کارکنان NHS تحمیل کند. این نیز یک قضاوت و داد و ستد سیاسی است و نشان می دهد که تا چه حد اولویت های این دولت با اولویت های کشور فاصله دارد. نظرسنجی های آخر هفته حاکی از آن است که حمایت از پرستاران در حال افزایش است و نزدیک به دو سوم جمعیت اکنون از اقدامات صنعتی حمایت می کنند.
با توجه به دستمزد بخش دولتی، دولت تصمیم گرفته است که سیاست درآمدی تهاجمی و غیرمحبوب را دنبال کند. اما جرات ندارد که در مورد آن پیشاپیش صحبت کند. در مناقشه راه آهن، درست مانند اعتصابات NHS، وزرا به دنبال این هستند که از پاسخگویی مستقیم برای اختلال مداوم طفره بروند. مذاکرات با RMT به طور اسمی بر عهده گروه تحویل ریلی است که نماینده شرکت های بهره بردار قطار است. اما در پشت پرده، وزرا فضای مانور و سازش شرکتهای قطار را محدود کردهاند و در عین حال سود آنها را در مقابل اعتصابات و جنگ تبلیغاتی در مطبوعات تضمین میکنند.
این استراتژی حیلهگرانه برونسپاری به طرز تاسفباری شکست خورده است. هر چقدر هم که آقای بارکلی به دنبال مبهم کردن مسائل مربوط به NHS باشد، دولت قهرمان اصلی بحرانی با عواقب بالقوه کشنده است. اکثریت مردم به خوبی از این موضوع آگاه هستند و در صورت ادامه اعتصابات در سال جدید نتیجه گیری خود را خواهند گرفت. آقای بارکلی باید فوراً سیاست را به بحث پرداختهای NHS بازگرداند، با اتحادیهها بنشیند و مذاکره کند.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.