چگونه دایان فولی ماموریت خود را برای اولویت دادن به گروگان های آمریکایی در خارج از کشور انجام داد

آقای ترامپ که تحت تأثیر برخی از این موارد قرار گرفته بود، مرتباً برای آزادی آمریکایی‌ها تلاش می‌کرد و در هنگام آزادی، شخصاً بسیاری از آنها را برجسته می‌کرد. او اغلب به سوابق خود در آزادسازی گروگان ها می بالید و رابرت سی اوبراین، فرستاده ویژه ریاست جمهوری خود در امور گروگان ها را به عنوان چهارمین و آخرین مشاور امنیت ملی خود ارتقا داد و اولویت را مستقیماً به مجموعه گوشه ای در وست وینگ رساند که در آنجا آمریکایی ها بودند. سیاست خارجی هماهنگ است.

در روزهای رو به زوال دولت ترامپ، کنگره با تصویب قانونی به نام رابرت آ. لوینسون، مامور بازنشسته FBI که در ایران در حین انجام ماموریت غیرمجاز برای سیا ناپدید شد و بنا بر گزارش ها در بازداشت درگذشت، آن را فراتر برد. این قانون که در دسامبر 2020 توسط آقای ترامپ امضا شد، وزارت امور خارجه را موظف کرد تعیین کند که آیا آمریکایی های بازداشت شده در خارج از کشور به اشتباه نگهداری می شوند یا خیر و رسما مسئولیت چنین مواردی را به عهده فرستاده ویژه در امور گروگان ها گذاشته است. راجر دی. کارستنز، افسر بازنشسته نیروهای ویژه و دیپلمات سابق، در حال حاضر این پست را بر عهده دارد.

دیوید رود، روزنامه نگاری که در طول حرفه خود به عنوان خبرنگار خارجی دو بار به اسارت درآمده است، گفت: “من از دستاوردهای دایان و خانواده های گروگان ها شگفت زده شده ام.” و سپس به مدت هفت ماه توسط طالبان در افغانستان و پاکستان تا زمانی که او در سال 2009 فرار کرد. “آنها پرونده های گروگان را از مزاحمت هایی که می توان نادیده گرفت به چالش های سیاسی تبدیل کردند که روسای جمهور و مشاوران امنیت ملی باید به آنها رسیدگی کنند.”

با این حال، مانند دیگران، آقای روهد، که قبلا برای نیویورک تایمز کار می کرد و اکنون سردبیر ارشد نیویورکر و عضو هیئت مدیره بنیاد فولی است، گفت که مدیریت پرونده های یکباره کافی نیست. او گفت که باید یک استراتژی جامع و بلندمدت وجود داشته باشد، «که هزینه‌های سنگینی را بر گروگان‌گیران، به‌ویژه رژیم‌های استبدادی تحمیل کند و در وهله اول آنها را از درگیر شدن در این جنایت ظالمانه و بزدلانه باز دارد».

خانم فولی گفت که او موافق است که زمان آن فرا رسیده است که ساختار موجود را دوباره بررسی کنیم، زیرا اسیرکنندگان به طور فزاینده ای دولت های خارجی هستند تا گروه های ستیزه جو. او چهار هدف را برای سال 2023 تعیین کرده است: فشار برای بازنگری جامع، تامین مالی کامل خدمات برای خانواده‌های گروگان‌ها و خدمات پس از اسارت برای گروگان‌های آزاد شده، تقویت بخش‌های کنسولی در سفارت‌ها که پرونده‌ها را ارزیابی می‌کنند، و وادار کردن کنگره به پرواز با هواپیمای ویژه آمریکایی. پرچم گروگان برای بالا بردن آگاهی، درست همانطور که پرچم اسرا/MIA توجه زندانیان جنگ ویتنام را جلب کرد.

خانم فولی گفت: “بله، من مصمم هستم.” این میراث جیم است. ضروریه. نمی توانم به شما بگویم که چقدر احساس قوی دارم.»