Talking Horses: Frankie Dettori فصلی را برای لذت بردن از هواداران مسابقه ارسال می کند | فرانکی دتوری

تیاو بهترین برنامه ریزی را دارد، همانطور که مردم مسابقه خیلی خوب می دانند، اغلب ممکن است به اشتباه برسند، اما تصمیم فرانکی دتوری برای تنظیم یک برنامه 11 ماهه برای تور خداحافظی خود در سال آینده باید به این معنی باشد که او در یک میدان مسابقه نزدیک شما حاضر خواهد شد. حداقل یک بار دیگر قبل از اینکه بالاخره چکمه هایش را آویزان کند. این یکی از بهترین حرفه‌های سوارکاری در بین همه آنها بوده است، و ممکن است هرگز جوکی دیگری با ترکیب منحصربه‌فرد دتوری از هدایای داخل و خارج از زین نبینیم که او را به یک نام آشنا تبدیل کرد.

بسیاری از پیست‌های کوچک‌تر با این امید که دتوری در نقطه‌ای در سال آینده از کار بیفتد، امیدوارند، زمانی که حضور او حتی برای یک سواری می‌تواند 1000 سواری اضافی را برای دروازه به ارمغان بیاورد. و در حالی که او در سال‌های اخیر به ندرت در روزهای دوشنبه یا سه‌شنبه سوار شده است، اما تیک تاک ساعت ممکن است دتوری را متقاعد کند که دوباره به برخی از مکان‌های کوچک‌تر ما، مانند کارلایل، جایی که او یک برد از 18 سواری در طول دوران حرفه‌ای طولانی‌اش، Musselburgh دارد، بازبینی کند. (سه از 20) یا حتی Ffos Las، تنها پیست فعلی بریتانیا که دتوری هنوز برنده نشده است، البته فقط با سه بار تلاش.

پس از پیروزی او در Kinross در قهرمانان اسپرینت در ماه اکتبر، تنها دو مسابقه گروه یک فعلی در تقویم بریتانیا وجود دارد که دتوری هنوز نتوانسته است به عنوان یک رویداد گروه یک برنده شود.

احتمالاً می‌توانیم Sun Chariot Stakes را به او بدهیم، زیرا او آن را در سال 1992 روی Red Slippers فرود آورد، اما دتوری از زمانی که در سال 2004 به وضعیت گروه یک ارتقا یافت، آن را نبرده است – شاید قابل درک باشد، زیرا او به طور کلی در حال سوار شدن است. اولین روز از نشست آرک در لانگ چمپ همان بعد از ظهر. این واقعیت که او – هنوز – جام جولای را در رزومه خود ندارد، تنها یکی از آن ویژگی های عجیب و غریب است که به جذابیت مسابقه می افزاید.

دتوری به زودی برای یک دوره 10 هفته ای در سانتا آنیتا به کالیفرنیا پرواز می کند، جایی که او در طول چهار سفر زمستانی در دهه 1980، درس های زیادی در مورد سرعت و پیست پیست آموخت و اولین سواری هایش احتمالاً در روز باکسینگ خواهد بود.

هنگامی که او به بریتانیا بازگردد، شاید از طریق جام جهانی دبی در اواخر مارس، هوپلا به طور جدی آغاز شود و احتمالاً موضوع اصلی فصل از اول تا آخر باقی خواهد ماند.

مناظره GOAT احتمالاً بهتر است تا زمانی که دتوری سرانجام صحنه را ترک کند، باقی بماند، اما او حداقل باید در بحث حضور داشته باشد. مقایسه اسب‌های دوره‌های مختلف آسان نیست، و هرگز به سواران آن‌ها اهمیتی نمی‌دهیم، اما از نظر سوارکاری، درخشش تاکتیکی، طول عمر و ثبات، دتوری در بین سوارکاران فعلی و تعداد بسیار کمی در بین سوارکاران گذشته، مشابهی ندارد.

سلطه فرد آرچر در 13 فصل قهرمانی از سال 1874 قبل از مرگ غم انگیز او در سن 29 سالگی مطلق بود. در همین حال، سر گوردون ریچاردز، 26 بار قهرمان جوکی شد و مجموع فصلی او 269 قهرمان در سال 1947 – هنوز هم دستاورد خیره کننده و به سختی قابل اعتماد – بعید است که هرگز از آن پیشی گرفته شود.

رقیب آشکار دیگر لستر پیگت است که اوایل سال جاری درگذشت، و آمارهای متعددی وجود دارد که هنوز قهرمان 11 بار را در مقابل خود قرار می دهد. دتوری یک شانس دیگر برای اضافه کردن به ۷۷ برنده خود در رویال اسکوت دارد، اما او می‌تواند در ژوئن آینده در تمامی ۳۵ مسابقه پیروز شود و همچنان از ۱۱۶ پیروزی قابل توجه پیگات در میتینگ رویال خجالت بکشد، رکوردی که زمانی ثبت شد که تنها ۲۴ مسابقه تا پایان مسابقه وجود داشت. نشانه گیری به سوی. 9 برد پیگات در دربی، مانند ریچاردز 269، رکوردی است که احتمالاً هیچ کس به آن نزدیک نمی شود، هرگز فکرش را نمی کند که در دهه های آینده برابر باشد.

همه ما لحظه دتوری مورد علاقه خود را خواهیم داشت، از Manificent Seven در سال 1996 تا اولین دربی مورد انتظار او در Authorized در سال 2007 یا شاید موفقیت تاکتیکی درخشان در Golden Horn in the Arc در سال 2017.

برای من، هیچ‌چیز با جام کلاسیک بریدرز 2008 برابری نمی‌کند، زمانی که مفسر فریاد بزرگی به کرلین، مدافع قهرمانی، در اطراف خانه داد – “به کورلین نگاه کن برو، آیا این باور کردنی است؟” – و کاملاً متوجه دتوری در گذر ریون در لغزش خود نشد، فقط منتظر لحظه مناسب برای فشار دادن دکمه بود.

این کتاب درسی فرانکی بود که بیش از ربع قرن و در عصر رقابت شدید بین‌المللی، توسط بانك‌دارترین سواركار مسابقه‌های بزرگ روی سیاره به كمال رسید. بدون او خیلی عجیب خواهد بود.