دیدیه دشان با وجود شکست فرانسه در فینال جام جهانی شایسته تقدیر است | جام جهانی 2022

Eریک کانتونا یک بار دیدیه دشان را به عنوان یک بازیکن اخراج کرد “حامل آب”. در همین حال، میشل پلاتینی اظهار داشت که او آنقدر خوش شانس است که باید “در بدو تولد از آب مقدس برخوردار باشد”. پس از هرج و مرج در جام جهانی، افتتاحیه افتضاح در 80 دقیقه به فینال و اتکای شدید به درخشش کیلیان امباپه برای کشاندن فرانسه به ضربات پنالتی که به سختی مستحق آن بود، اخراج دشان و تیمش با شرایطی مشابه ممکن است آسان باشد. با این حال، این تورنمنت فقط ثابت کرد که فرانسه مسابقه ای برای هر طرفی است و سرمربی آنها فوتبال بین المللی را به خوبی هر کس دیگری درک می کند.

فینال ضعف های ساختاری را در این نسخه از تیم دشان آشکار کرد، که به شدت تحت تاثیر آسیب هایی بود که در طول تورنمنت به وضوح دیده می شد اما در بازی های قبلی کنار گذاشته شد. باید روی این مسائل کار کرد، زیرا – درست مانند کنترل در نظر گرفته شده انگلیس و خشونت مراکش در دورهای قبلی – شدت اولیه آرژانتین به این معنی بود که فرانسه قادر به تحمیل برنامه بازی خود نبود.

نقش سیال آدرین رابیو در خط میانی و ناتوانی در برابری با پل پوگبا برای خلاقیت یا انگولو کانته برای رانندگی نیز باعث شد فرانسه در بسیاری از دورهای حذفی بدون توپ بازی کند. علاوه بر این، نقش آنتوان گریزمان به عنوان یک 10 کاذب بینشی را ارائه می دهد اما پویایی کمی دارد و اغلب اورلین توامنی بی تجربه را منزوی و مغلوب می کرد. چهار دفاع پشت سر هم فرانسه از نظر موقعیت و مالکیت نامنظم بودند و نیمه اول سرگردانی را تحمل کردند. و مصدومیت اولیویه ژیرو و عثمان دمبله که به وضوح بیش از حد ترسیده بود کمکی نکرد.

راهنمای سریع

قطر: فراتر از فوتبال

نمایش دهید

جام جهانی شبیه هیچ جام جهانی نبود. در 12 سال گذشته آبان نیوز در مورد مسائل مربوط به قطر 2022، از فساد و نقض حقوق بشر گرفته تا رفتار با کارگران مهاجر و قوانین تبعیض آمیز، گزارش داده است. بهترین‌های روزنامه‌نگاری ما در صفحه اصلی قطر: فراتر از فوتبال برای کسانی که می‌خواهند عمیق‌تر به مسائل فراتر از زمین مسابقه بروند جمع‌آوری شده است.

گزارش آبان نیوز بسیار فراتر از آن چیزی است که در زمین اتفاق می افتد. امروز از روزنامه نگاری تحقیقی ما حمایت کنید.

عکس: کاسپار بنسون

فرانسه تیمی سرسخت است که به گونه‌ای طراحی شده است که شکست دادن آنها دشوار است، بنابراین عملکرد حیرت‌انگیز آن‌ها در ساعت افتتاحیه روز یکشنبه نیز نشان می‌دهد که تأثیرات بیرونی روی نمایش و ذهنیت آنها تأثیر گذاشته است. دشان پس از آن توضیح داد که فرانسه به «دلایل مختلف» در این مسابقه شرکت نکرد. او گفت: «ما در چهار روز گذشته با چیزهای سختی روبرو بودیم. بیماری و سپس همه چیز به طور جمعی، قبل از اینکه تا حدودی رمزآلود اضافه کند: «ما به دلایل مختلف تمام توان خود را نداشتیم. من وارد توضیحات نمی شوم.» آنفولانزا به وضوح بر قدرت تیم تأثیر گذاشت، با خروج خسته رافائل واران در وقت اضافه، سطح انرژی تیم را خلاصه کرد.

با این وجود، اگرچه فرانسه از نظر احساسی در بیشتر فینال غایب بود، اما این نیز به نظر یک فرصت از دست رفته است. علیرغم جسارت و اشتیاق اولیه آنها، که به وضوح با شکست آنخل دی ماریا پس از باز کردن دروازه و شادی تقریباً مذهبی بازیکنان پس از پنالتی برنده گونزالو مونتیل، مشخص شد، این تیم آرژانتین برای فینالیست های جام جهانی به طرز غیرمعمولی کارآمد است، چه برسد به برندگان. بدون در نظر گرفتن مصدومیت، فرانسه احتمالاً یازدهم قوی‌تر را به رخ می‌کشد.

فرانسه همچنین افتتاحیه های مختلفی ایجاد کرد که ممکن بود بازی را با نتایج 2-2 و 3-3 برنده شود، در حالی که در بیشتر 40 دقیقه پایانی از شتاب لذت برد. اگرچه تنها چند بازیکن فرانسه – امباپه، جانشین راندال کولو موانی و شاید مدافع دایوت اوپامکانو به کنار – می‌توانند ادعا کنند که انتظارات را در فینال برآورده کرده‌اند، دشان احساس می‌کند که تیمش هنوز به اندازه کافی سازنده برای پیروزی در بازی است. در عوض، بسیاری از تقصیرهای شکست به گردن داور لهستانی، شیمون مارسینیاک، که L’Équipe امتیاز 2/10 را به او داد، در حالی که به توماش کویتکوفسکی، مسئول VAR اشاره کرد، “قرار نیست هموطن خود را در مقابل دیدگان بازرسی زیر سوال ببرد. تمام جهان».

با وجود نمایش عجیب و غریب آنها در اوایل فینال و شکست کوبنده در ضربات پنالتی در پایان، فرانسه بدون شک فراتر از انتظارات در مسابقات بود. چندین بازیکن کلیدی قبل از مسابقات کنار رفتند، از جمله سه بازیکن در کلاس جهانی پوگبا، کانته و کریم بنزما برنده توپ طلا. دشان مجبور شد، تا حدودی ناامیدانه، به دفاع چهار نفره برگردد، زیرا در 18 ماه گذشته 3-4-1-2 را به نمایش گذاشته بود. تیم در گذشته به ساختار متکی بود و زمانی برای تمرین ساختار جدید نداشت، بنابراین تصمیم دشان یک قمار قابل توجه بود اما تا حد زیادی نتیجه داد.

گزارش‌های ادعایی تلاش پوگبا برای “لعن کردن” امباپه از طریق یک جادوگر ممکن است منجر به دودستگی در بین گروه شود و اگرچه فرانسه در خانه حذف نشد، ترکیبی از درگیری‌های داخلی، آسیب‌دیدگی و آمادگی‌های بی‌مورد باعث تحقیر اولیه آنها شد. در سال 2002 و 2010 جدا می شود. با این حال، دشان راهی برای جمع کردن تیمش هم از نظر اجتماعی و هم از نظر تاکتیکی پیدا کرد.

مدیریت ماهرانه دشان از تیمش و درک زیرکانه از نحوه بازی فوتبال بین المللی آشکار بود، زیرا فرانسه راه خود را از طریق این مسابقات طی کرد، یک سری بردهای غیر هیجان انگیز طراحی شده و سپس انگلیس و مراکش را شکست داد تا به فینال برسد. جشن های وحشیانه در رختکن نشان دهنده جو مثبتی بود که او در تیم ایجاد کرده بود. اکنون بیشتر توجهات روی برنده کفش طلا، امباپه متمرکز است و اینکه چگونه او فرانسه را به فینال بازگرداند، اما در حقیقت، این دشان است که از مسابقات بیرون می آید و شهرتش بیشتر شده است. با توجه به چالش‌هایی که او با آن روبرو بود، رسیدن به مچ پای امیلیانو مارتینز برای بردن دومین جام جهانی متوالی، یک دستاورد شگفت‌انگیز است.

با این حال، علیرغم گزارش های قبلی مبنی بر تمدید قرارداد دشان تا یورو 2024 که اکنون تنها 18 ماه مانده است، این بازیکن 54 ساله گفت که نمی خواهد در مورد آینده خود پس از شکست صحبت کند. این مربی به تلویزیون فرانسه گفت که قبل از دیدار با رئیس فدراسیون فوتبال فرانسه، نوئل لو گرات، در سال جدید، “ببینم چه اتفاقی می افتد”. اگرچه در یک مرحله، او ممکن بود یک تورنمنت متوسط ​​دور از زین الدین زیدان باشد، اما اکثر ناظران، از جمله رئیس جمهور فرانسه، امانوئل ماکرون، احساس می کنند دشان اکنون باید باقی بماند.

علیرغم احترام بی‌رحمانه رسانه‌های فرانسوی به دشان از نظر تاریخی، این باید یک موهبت برای تیم و کشور باشد. هیچ تضمینی وجود ندارد که زیدان، مربی نه چندان شباهتی به دشان، یک ارتقاء برای این تیم در سطح بین المللی باشد. دشان همچنین ثابت کرده است که می تواند به رشد استعدادهای جوان قابل توجه فرانسه کمک کند، که بسیاری از آنها به زودی به اوج خود خواهند رسید – 12 نفر از آنهایی که در فینال استفاده شده اند 25 سال یا کمتر هستند. رکورد سه فینال (هر سه فینال که فرانسه احساس می کند باید برنده می شد) در پنج تورنمنت بزرگ زیر نظر دشان، به علاوه یک برد چشمگیر در لیگ ملت ها، کاملاً رکورد است.

لو گرات به طور تمام وقت گفت که این رقابت ها “هنوز یک پیروزی برای فوتبال فرانسه” است و فرانسه با اعتماد به نفس تازه در بسیاری از جبهه ها قطر را ترک خواهد کرد. یک تیم جوان و ناآماده بر چالش هایی غلبه کرد که به لطف مربی باکیفیت و اثبات شده ای که هنوز به طور خصوصی احساس می کند برای کسب عنوان دوم جهانی به اندازه کافی تلاش کرده است، به راحتی گروه های قبلی را از مسیر خارج می کرد. مانند مربی خود، این تیم فرانسه نه تنها می تواند با بهترین ها “آب حمل کند”، بلکه آنها در واقع انکارناپذیر هستند.