آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
به گفته محققان، منابع آب زیرزمینی در جنوب صحرای آفریقا برای متحول کردن کشاورزی در این منطقه و تامین آب سالم کافی برای نیازهای آشامیدنی و بهداشتی مردم کافی است، اگر بتوان این منابع را بهتر مدیریت کرد.
دو مطالعه بزرگ نشان می‌دهد که آب‌های زیرزمینی – که در زیر زمین در سفره‌های زیرزمینی، سنگ‌ها و خاک‌ها یافت می‌شوند – حدود 99 درصد از کل آب شیرین مایع روی زمین را تشکیل می‌دهند و در بیشتر آفریقا به وفور یافت می‌شوند، اما دو مطالعه بزرگ نشان داده‌اند که کمبود سرمایه‌گذاری باعث شده است که آنها استفاده نشده یا مدیریت ضعیفی داشته باشند. این ذخایر می تواند برای آبیاری و تامین آب پاک و سالم استفاده شود، اما این خطر نیز وجود دارد که در صورت استفاده ناپایدار، به سرعت تخلیه یا آلوده شوند.
تیم وین رایت، مدیر اجرایی WaterAid انگلستان، موسسه خیریه پشت یکی از این گزارش‌ها، گفت: «یافته‌های ما این افسانه را که آفریقا در حال تمام شدن آب است، خنثی میکند. اما فاجعه این است که میلیون ها نفر در این قاره هنوز آب تمیز کافی برای نوشیدن ندارند. ذخایر عظیمی از آب درست زیر پای مردم وجود دارد که بسیاری از آنها هر ساله با بارندگی و سایر آب های سطحی تکمیل می شوند، اما آنها نمی توانند به آن دسترسی داشته باشند زیرا خدمات به طور مزمن کمبود بودجه دارند.
WaterAid، همراه با انجمن زمین شناسی بریتانیا، دریافتند که اکثر کشورهای آفریقایی می توانند حداقل پنج سال از خشکسالی و برخی بیش از 50 سال در ذخایر آب زیرزمینی خود زنده بمانند. مطالعه آنها با عنوان آب های زیرزمینی: دفاع نادیده گرفته شده در جهان در برابر تغییرات آب و هوایی، نشان داد که هر کشور آفریقایی جنوب صحرا می تواند روزانه 130 لیتر آب آشامیدنی را از آب های زیرزمینی بدون استفاده از بیش از یک چهارم آب قابل تجدید تامین کند، و بیشتر آنها از آنها استفاده می کنند. فقط حدود 10 درصد
به طور جداگانه، گزارش سالانه توسعه جهانی آب سازمان ملل نیز در سال جاری بر آب های زیرزمینی متمرکز شده است. این نشان داد که تنها 3 درصد از زمین های کشاورزی در جنوب صحرای آفریقا برای آبیاری مجهز شده است و تنها 5 درصد از آن منطقه از آب های زیرزمینی استفاده می کند، حتی اگر آب های زیرزمینی اغلب در منطقه فراوان است.
ریچارد کانر، نویسنده اصلی و ویراستار گزارش سازمان ملل برای یونسکو، گفت که از آب‌های زیرزمینی در آفریقا به دلیل کمبود سرمایه‌گذاری در تجهیزات و زیرساخت‌ها و کمبود مؤسسات، متخصصان آموزش دیده و دانش در مورد این منابع استفاده نمی‌شود. او گفت که توسعه تخصص در نقشه برداری و مدیریت منابع آب زیرزمینی ضروری است.
همچنین خطراتی برای بهره برداری بیش از حد از آب های زیرزمینی وجود دارد. برخی از آب های زیرزمینی به سرعت با بارندگی دوباره پر می شوند، اما سفره هایی نیز وجود دارند که برای هزاران و حتی میلیون ها سال دست نخورده باقی مانده اند. این «آب فسیلی» اکنون در دسترس روش‌های پمپاژ مدرن است و به طور مؤثری به عنوان مثال برای ساختن شهرهایی در بیابان در خاورمیانه استخراج شده است. این نمی تواند دوام بیاورد، زیرا آب در مقیاس های زمانی انسانی قابل تعویض نیست.
کانر به نمونه‌های دیگری در سراسر جهان از بهره‌برداری بیش از حد، در جنوب آسیا، بخش‌هایی از ایالات متحده و استرالیا که از آب‌های زیرزمینی به‌طور ناپایدار استفاده می‌شود، اشاره کرد. به عنوان مثال، در هند، بیش از 30 سال مشوق های دولت به کشاورزان برای استخراج آب، بدون توسعه ساختارهای حاکمیتی همراه برای اطمینان از تقسیم عادلانه آب و مدیریت طولانی مدت، منجر به استفاده بیش از حد گسترده شده است. با کاهش آب زیرزمینی فراتر از توانایی طبیعی آن برای شارژ مجدد. این موضوع باعث شده است که کشاورزان بر سر منابع رو به کاهش، با کاهش و آلودگی فزاینده جداول آب، درگیر شوند.
کانر گفت که مشارکت عمومی کلیدی است و به مردم محلی حقوق و مسئولیت هایی در مورد منابع خود و دانش استخراج و استفاده کارآمد و پایدار از آب های زیرزمینی داده می شود. او گفت که این امر مستلزم سرمایه گذاری است: «انجام درست آن هزینه دارد، و مدیریت پایدار می تواند هزینه بیشتری نسبت به مدیریت نادرست در کوتاه مدت داشته باشد. اما بازده مدیریت خوب بسیار زیاد است. مدیریت صحیح به این امکان می‌دهد که این منبع برای نسل‌ها در دسترس باشد.»
برای کشورهای آفریقایی، یک خطر دیگر این است که کشورهای دیگر ممکن است در ابتدا از این مزیت استفاده کنند. موسسه اوکلند مطالعه جداگانه‌ای منتشر کرده است که نشان می‌دهد شرکت‌های بزرگ کالاهای کشاورزی از خارج از کشور فرصت بزرگی را در آفریقا می‌بینند. محققان 15 مورد از پروژه های کشاورزی در مقیاس بزرگ را در 11 کشور آفریقایی مورد مطالعه قرار دادند، جایی که به شرکت های بزرگ حق استخراج زمین و آب داده شد.
این گزارش هشدار داد که در بسیاری از موارد، به دور از مشاهده منافع حاصل از توسعه، مردم محلی اغلب در محرومیت بودند. این گزارش می‌گوید: «وقتی زیرساخت‌های آبیاری ایجاد می‌شود، به‌جای کشاورزان و جوامع محلی، به نفع شرکت‌های خصوصی برای کشاورزی در مقیاس بزرگ، اغلب برای محصولات صادراتی است». مردمی که در زمین‌های خشک و نیمه‌خشک زندگی می‌کنند به شدت تحت تأثیر پروژه‌های آبیاری در مقیاس بزرگ قرار می‌گیرند که مراتع موجود را کاهش می‌دهد و از رکود کشاورزی جلوگیری میکند، در حالی که حصارها و کانال‌ها مسیرهای سنتی مردم و دام را قطع می‌کنند.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
