یک راه آسان برای کمک به اوکراین بدون تشدید تنش نظامی وجود دارد: لغو بدهی خارجی آن | اوون جونز

آ مرد خون آلود کیف پول خود را به طلبکارش خالی می کند در حالی که بی رحمانه توسط یک مهاجم بی دلیل مورد حمله قرار می گیرد. این وضعیت اسفناک اوکراین است، که اخیراً با غلبه بر تانک ها بر روی زمین و اصابت موشک به شهرهایش، سود برنامه ریزی شده ای را به وام دهندگان خصوصی پرداخت کرد. حتی قبل از اینکه ولادیمیر پوتین بمباران بلوک‌های آپارتمانی و زایشگاه‌ها را آغاز کند، اوکراین فقیرترین کشور اروپا بود که بر اساس تولید ناخالص داخلی سرانه اندازه‌گیری شد – به طور قابل توجهی فقیرتر از آلبانی. با این حال، این کشور ویران شده از جنگ با بدهی های ناپایدار زینت یافته است – و با افزایش انبوه آوار، بازپرداخت ها نیز افزایش می یابد. این بدهی برای اوکراین است، اما سود برای صندوق های تامینی غربی. جنگ، برای برخی، نهایتاً پول چرخان است.

بر اساس محاسبات کمپین بدهی Jubilee، از زمانی که روسیه کریمه را در سال 2014 ضمیمه کرد – که منجر به درگیری در شرق شد که قبل از تهاجم کنونی هزاران نفر جان خود را از دست داده بود – اوکراین مجبور شده است 61 میلیارد دلار (46 میلیارد پوند) از وام دهندگان خارجی وام بگیرد. بخش کوچکی پرداخت شده است، اما آنچه باقی مانده است، نشان دهنده حدود یک سوم کل اقتصاد کشور است. قرار بود اوکراین تنها در سال جاری 7.3 میلیارد دلار افزایش دهد که بیش از بودجه سالانه آموزش آن است. برای کشور ثروتمندی که دارای صلح است، این امر قابل مدیریت خواهد بود، اما اوکراینی‌ها امروز فقیرتر از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سه دهه پیش هستند. حداقل 100 میلیارد دلار خسارت قبلاً به زیرساخت‌ها وارد شده است – از جاده‌ها گرفته تا پل‌ها، بیمارستان‌ها تا مدارس – و با خواندن این مطلب، این رقم فقط افزایش می‌یابد. با این حال تقریباً تمام کمک های مالی که به اوکراین داده می شود به صورت وام است. وجوه گرانبها از بازسازی یک کشور از هم پاشیده منحرف می شود و در عوض خزانه صندوق بین المللی پول (IMF)، بانک جهانی و دارندگان اوراق قرضه خصوصی را پر می کند.

به همین دلیل است که سازمان های جامعه مدنی اوکراین طوماری را برای لغو بدهی اوکراین راه اندازی کرده اند. آنها همچنین خاطرنشان می کنند که بسیاری از کمک های فرضی ارائه شده به کشور با شرایط سختی همراه بوده است: صندوق بین المللی پول آن را “تجدید ساختار اقتصادی” می نامد، اما صادقانه تر آن را به عنوان تحمیل جزم بازار آزاد توصیف می کند، به عنوان مثال، در افزایش 650 درصدی قیمت بنزین خانگی از سال 2014. الکساندر کراوچوک، اقتصاددان اوکراینی به من گفت: «دولت های قبلی دو گزینه داشتند: یا مالیات عادلانه از گربه های چاق و بیرون آوردن آنها از سایه، یا گرفتن وام از صندوق بین المللی پول و دیگران. . “آنها دومی را انتخاب کردند.”

کمپین Jubilee Debt کمپین این خواسته را پذیرفته و شروع به لابی کردن نمایندگان پارلمان در بریتانیا کرده است. مانند میلیون‌ها نفر از ما، هایدی چاو، مدیر اجرایی، آن حس ناتوان و ناتوان را داشت که «ما باید کاری انجام دهیم». برای برخی، این خود را در تقاضا برای منطقه پرواز ممنوع نشان داد. اما در عمل، او به من می‌گوید، این یک منطقه «به هواپیماهای نظامی روسیه از آسمان شلیک کنید» است که می‌تواند به راحتی به جنگ هسته‌ای تبدیل شود. در مقابل، این یک پیشنهاد ملموس و بسیار تاثیرگذار بدون خطر تشدید تنش نظامی است.

پس چرا این خواست عقل سلیم توسط قدرتمندان پذیرفته نشده است؟ شاید تا حدی به این دلیل است که دولت خود اوکراین رسماً خواستار آن نشده است، اگرچه برخی از مقامات عالی رتبه این امر را درخواست کرده اند. چاو پیشنهاد می کند: «آنها قبل از جنگ کاملاً مشتاق بودند که بدهی ها را بپردازند و جایگاه خود را در اروپا و جهان پیش ببرند. درخواست برای هر شکلی از بخشودگی بدهی فرآیندی پیچیده و طولانی است. هر ترسی مبنی بر اینکه توانایی آنها در وام گرفتن و اعتبار جهانی آنها ممکن است آسیب ببیند به وضوح نیاز به کاهش دارد.

با این حال، واقعیت وحشتناک این است که با اعطای وام های بیشتری – حتی اگر اکنون بدون قید و شرط – سودهای کلانی به دست آید. اوراق قرضه اوکراین در حدود 25 سنت در هر دلار معامله می شود و بنابراین اگر بازپرداخت ها ادامه یابد، صندوق های تامینی و بانک ها بیش از 300 درصد سود خواهند داشت. این که حواشی سود ثروتمندانی که قبلاً به طرز فحاشی درآمده‌اند، با کشتار خونین غیرنظامیان افزایش می‌یابد، مطمئناً باید دلیلی برای انزجار جهانی باشد – و انگیزه کافی برای اقدام.

اما اگر صندوق بین المللی پول و بانک جهانی بدهی اوکراین را لغو کنند، منتقدان ممکن است بپرسند، آیا این به معنای پول کمتر برای وام دادن به دیگر کشورهای فقیرتر نیست؟ اما یک راه حل ساده وجود دارد: کشورهای ثروتمندتر، مانند کشور ما، باید سهم بیشتری برای جبران این کمبود داشته باشند. نوعی سابقه وجود دارد – طرح تعلیق خدمات بدهی G20 به دلیل کووید-19، نزدیک به 11 میلیارد دلار از بدهی خارجی کشورهای فقیرتر را به حالت تعلیق درآورد یا لغو کرد. اگر یک بیماری همه گیر دلیل کافی برای رد بدهی باشد، مطمئناً جنگ تجاوزکارانه نیز وجود دارد.

وقتی همه اینها به پایان برسد – امیدواریم با شکست پوتین – اوکراین به یک طرح مارشال مدرن، متشکل از کمک های بلاعوض و نه بازسازی با وام نیاز خواهد داشت. در شرایط فعلی، همانطور که کمپین بدهی Jubilee پیشنهاد می کند، باید مکانیزمی برای تعلیق خودکار بازپرداخت بدهی کشورهایی که از شوک های خارجی شدید رنج می برند، وجود داشته باشد. اوکراین در بحبوحه بحران وجودی قرار دارد – همانطور که ولودیمیر ایشچنکو، دانشمند اجتماعی اوکراینی به من گفت: “شخصا، احساس می کنم کشوری که در آن متولد شده ام ممکن است به سادگی ناپدید شود.” کشوری که از جنگ ضربه خورده و زخمی شده است به فضایی برای نفس کشیدن نیاز دارد. این در اختیار ماست: بدهی را لغو کنیم.