“من خیلی می ترسم”: پناهندگان منتظر قضاوت در مورد سیاست رواندای بریتانیا هستند | مهاجرت و پناهندگی

بیش از سه ماه از زمانی که دو تن از ارشدترین قضات بریتانیا هزاران صفحه مدرک را بررسی کردند و استدلال های مخالف برخی از وکلای این کشور را درباره قانونی بودن یا نبودن طرح های جنجالی دولت برای فرستادن پناهجویان به رواندا شنیدند، می گذرد. روز دوشنبه ساعت 10:30 صبح در دادگاه سلطنتی قضاوت خود را اعلام خواهند کرد.

طرح دولت برای صادرات پناهجویان از یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان به یکی از کشورهای فقیرتر جهان، در فاصله 4000 مایلی، آنقدر افراطی است که هیچ کشور دیگری اقدامی مشابه آن انجام نداده است.

دولت می گوید باید سیاست رواندا را برای جلوگیری از عبور پناهجویان از کانال مانش با قایق های کوچک معرفی کند. تاکنون 140 میلیون پوند به رواندا پرداخت شده است و حتی یک پناهجو به آنجا اعزام نشده است.

و یافتن شواهدی دال بر اثر بازدارندگی سخت است. با افزایش پس از اعلام رواندا در 14 آوریل، امسال تعداد رکوردها از کانال عبور کرده است. بیش از 45000 نفر در سال جاری تاکنون عبور کرده اند، از جمله 350 نفر در هفت قایق در شرایط یخبندان روز شنبه. در سال 2021، تعداد کل افرادی که عبور کردند، 28526 نفر بود.

Privilege Style، شرکت هواپیمایی تجاری که توسط وزارت کشور مصر برای انجام اولین پرواز رواندا در 14 ژوئن که متوقف شد، اکنون اعلام کرده است که دیگر در پرواز افراد به رواندا شرکت نخواهد کرد. اگرچه سر جیمز ادی کی‌سی، نماینده دولت، به دادگاه اطمینان داد که طرح رواندا دارای عناصر حفاظتی خاصی است و «فشرده‌ترین تحقیقاتی که می‌توان تصور کرد در مورد این طرح انجام شده است»، در اسناد چیز کمی برای آرامش منتقدان به چشم می‌خورد.

آنچه این اسناد نشان می دهد که با تلگراف دیپلماتیک کمیساریای عالی بریتانیا به رواندا به تاریخ 18 سپتامبر 2020 آغاز می شود، نگرانی های مکرر در مورد نامناسب بودن رواندا به عنوان کشور مقصد برای پناهجویان است. کمیساریای عالی نسبت به کمبود آزادی بیان و ناپدید شدن مخالفان رئیس جمهور کشور، پل کاگامه ابراز نگرانی کرد.

با توسعه برنامه ها، انتقادات مقامات دولتی چند برابر شد: قتل های فراقانونی. استخدام پناهندگان برای انجام عملیات های مسلحانه در کشورهای همسایه، از جمله کودکان 15 تا 17 ساله برای جنگ در سراسر مرز رواندا در شرق جمهوری دموکراتیک کنگو؛ رتبه بندی چراغ قرمز در رابطه با حقوق بشر؛ و توصیه روشنی به مدیر کل وزارت کشور در 23 آوریل 2021 مبنی بر عدم تعقیب رواندا به عنوان یک گزینه.

کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد به ویژه در انتقاد از طرح رواندا بسیار جدی بوده است. افشاگری‌ها نشان می‌دهد که مخالفت آژانس با معاملات پردازش فراساحلی به‌عنوان «تغییر بار به جای تقسیم مسئولیت» توسط دولت به خوبی شناخته شده بود.

یک یادداشت تفاهم بین بریتانیا و رواندا امضا شده است، اما اگر هر یک از طرفین آن را نقض کنند، هیچ دادگاهی نمی تواند طرفین را مورد بازخواست قرار دهد زیرا تفاهم نامه از نظر قانونی کمتر از یک معاهده الزام آور است.

دو قاضی پرونده، لرد جاستیس لوئیس و آقای جاستیس سویفت، چندین پرونده جداگانه در مورد معامله رواندا شنیده اند، از جمله یکی از چندین پناهجو – در کنار مؤسسات خیریه Care4Calais و Detention Action و اتحادیه PCS – و دیگری از سازمان خیریه. کمک های پناهندگی

چیزی که تقریباً مسلم است این است که هر کسی که در “طرف بازنده” قضاوت فردا باشد، تجدید نظر خواهد کرد. این حکم می‌تواند موجب یک سری درخواست تجدیدنظر از طریق تمام دادگاه‌های داخلی و دادگاه اروپایی حقوق بشر شود. بازه زمانی و شانس “رویای” وزیر کشور برای به پرواز درآوردن پرواز رواندا همچنان نامشخص است.

“اگر مردم را به رواندا بفرستند، خواهند مرد”

حیات (نام واقعی او نیست) یک پناهجو از اریتره، در کودکی هر دو والدین خود را از دست داد. او سعی کرد ابتدا در اتیوپی و سپس سودان امنیت پیدا کند و سپس در سال 2018 به روسیه رسید و سپس به اوکراین سفر کرد و در آنجا درخواست پناهندگی کرد.

اما زمانی که روسیه در فوریه به اوکراین حمله کرد، هیچ تصمیمی در مورد پرونده او گرفته نشده بود، بنابراین، برخلاف شهروندان اوکراینی که واجد شرایط درخواست ویزا برای آمدن به بریتانیا بودند، او به فرانسه فرار کرد و با استفاده از مسیر خطرناک قایق کوچک به بریتانیا رسید.

آنها هزاران پناهنده اوکراینی را پذیرفته اند – پس ما چطور؟ ما اهل یک مکان هستیم، پس چرا با ما متفاوت رفتار می شود؟» او درخواست کرد.

او از زمان ورود به بریتانیا، اخطاریه ای مبنی بر قصد از وزارت کشور دریافت کرده است که می گوید برای انتقال اجباری به رواندا در نظر گرفته شده است.

من هر شب در مورد رواندا بسیار می ترسم. نمیتونم بخوابم فلاش بک هایی درباره اوکراین و جنگ دارم و اکنون رواندا را هم دارم. آنقدر بد است که به من کمک پزشکی می شود. من آفریقایی هستم، من از آن قاره آمده ام. من از رواندا و مشکلاتی که این کشور داشته است اطلاع دارم. اگر مردم را به رواندا بفرستند، خواهند مرد. اگر بخواهند مرا سوار هواپیما کنند، خودکشی خواهم کرد.»

حیات از موسسه خیریه پناهندگان Care4Calais حمایت می شود. او از کمپین آنها با اتحادیه کارگری PCS برای ایمن کردن عبور امن برای پناهندگان حمایت می کند.

کلر موزلی، بنیانگذار Care4Calais، گفت: «حیات درد و خطر باورنکردنی را تجربه کرده است، اما به دلیل اینکه اصالتاً از اریتره آمده است، دولت ما به او اجازه عبور امن از اوکراین را نداد، علی‌رغم اینکه جانش در خطر جنگ در آنجا بود. اکنون آنها می خواهند او را به زور به رواندا تبعید کنند، جایی که ما نمی توانیم امنیت او را تضمین کنیم. هیچ قربانی جنگ، شکنجه یا نقض حقوق بشر نباید در این آسیب قرار گیرد. بریتانیا می‌تواند و باید بهتر عمل کند.»