به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
اریک گیل یکی از مشهورترین هنرمندان بریتانیایی قرن بیستم بود – و برای دههها آثار او در موزه کوچک روستایی که زمانی در آن زندگی میکرد، مفتخر بود.
اما پس از مرگ او، جزئیات رفتار جنسی فجیع او – از جمله سوء استفاده مداوم از دو دخترش و خواهر کوچکترش – آشکار شد و از آن زمان برای عدم نمایش آثارش، سر و صداهای فزاینده ای به گوش می رسد.
جنجال فزاینده پیرامون گیل در ماه ژانویه زمانی که یک معترض از یک اسکنه برای تخریب یکی از مشهورترین قطعات خود، مجسمه استفاده کرد، مورد توجه ملی قرار گرفت. پروسپرو و آریل خارج از خانه پخش بی بی سی،.
در حال حاضر نظاره گر می تواند نشان دهد که گالری شهر زادگاه گیل ظاهرا کمپینی را برای فاصله گرفتن از هنرمند آغاز کرده است. موزه هنر و صنایع دستی Ditchling در شرق ساسکس از زمان تأسیس در سال 1985 بیش از هر هنرمند دیگری با گیل در ارتباط بوده است و بعداً 2.3 میلیون پوند از صندوق قرعه کشی هریتیج دریافت کرد. ارتباط آن به قدری نزدیک بود که سال ها به طور گسترده به عنوان “موزه اریک گیل” شناخته می شد.
اما هیچ یک از آثار قابل توجه او در مجموعه اش در بیشتر سال 2022 به نمایش گذاشته نشده است، و او اکنون به عنوان یکی از هنرمندان «در میان بسیاری دیگر» توصیف می شود که ویژگی های موزه زمانی که قبلاً «مرکزی» بود.
تا سال 2017، آثار گیل که به مدت 15 سال در دیچلینگ زندگی و کار می کرد، بدون هیچ توضیحی در مورد رفتار شخصی او در موزه به نمایش گذاشته شد. اما پس از بررسی طولانی که شامل گروهی از هنرمندان و منتقدان بود، موزه تصمیم گرفت در کنار آثار او به آن اشاره کند – در حالی که به نمایش آن ادامه میداد.
در فوریه سال گذشته، موزه همچنان بر قصد خود برای ادامه ارتباط با گیل تاکید می کرد – او را در بیانیه ای به عنوان “هنرمندی مرکزی برای روایت ما و اهمیت او برای تاریخ هنر و طراحی در بریتانیا و سراسر جهان توصیف کرد.” نادیده گرفتن آن غیرممکن است… ما کاملاً سوء استفاده گیل از دخترانش را بدون هیچ تلاشی برای پنهان کردن، بهانهگیری، عادیسازی یا به حداقل رساندن محکوم میکنیم، اما همچنین وظیفه داریم از آثار هنری که در مجموعههایمان نگهداری میکنیم محافظت، نمایش و تفسیر کنیم.»
با این حال، از آن زمان به نظر می رسد که بی سر و صدا تجدید نظر کرده است: بدون اعلام عمومی، در بیشتر سال 2022 تمام آثار گیل را حذف کرده است و آثار او در انبار باقی مانده است. از ژانویه تا مه، موزه به طور کامل به نمایشی با شخصیت محلی سالم تر Dame Vera Lynn اختصاص داده شد.
و تنها در هفتههای اخیر بود که چهار قطعه کوچکتر در نمایشگاهی که به هنرمند دیگری، سفالگر ژاپنی، شوجی هامادا، که در دیچلینگ نیز کار میکرد، اختصاص داده شده بود، به نمایش گذاشته شد.
تصور میشود امسال برای اولین بار در تاریخ موزه است که هیچ اثری از گیل به نمایش گذاشته نشده است – و این دوره 10 ماه به طول انجامید.
موزه گفت ناظر تلاش میکند راههای جدیدی بیابد تا «تصویر روشنتری از روایت اصلی دیچینگ در مورد هنرمندان و صنعتگرانی که از ابتدای قرن بیستم تا امروز در اینجا زندگی میکردند، از جمله گیل در میان بسیاری دیگر به بازدیدکنندگان بدهد».
این لحن «در میان بسیاری دیگر» کاملاً با موقعیت «مرکزی» قبلی او در تضاد است. نظاره گر راشل کوک، روزنامهنگار، که در آن بررسی سال 2017 شرکت کرد، موزه را به عنوان «گالری کوچک اما زیبا که بیشتر به نمایش آثار اریک گیل اختصاص داده شده است» توصیف کرد.
روزنامه نگار و نویسنده، الکس لارمن گفت: «خبر مبنی بر اینکه موزه دیچلینگ در حال حذف گیل است، هم ناامیدکننده و هم قابل پیش بینی است. گیل و دیچلینگ به طور جدایی ناپذیری به هم مرتبط هستند، و این اقدام کوته فکرانه احمقانه است که موزه تلاش کند مشهورترین ساکن دهکده از تاریخ فرهنگی آن را با هواکشی کند.
هیچ کس نباید از اقدامات شخصی گیل دفاع کند، اقداماتی که وحشتناک و فاسد بود و به درستی اکنون به عنوان رفتار توهین آمیز و اجباری شناخته شده است. اما بسیاری از هنرمندان بزرگ در طول تاریخ – از کاراواجو گرفته تا گوگن – رفتار نفرت انگیزی داشتند، و به نظر من برای ساختن نمونه ای از گیل، از درخت اشتباهی پارس می کنند، به خصوص که هیچ تلاشی برای بحث یا مشورت عمومی وجود نداشته است. در مورد این.”
اما مارگارت کندی، که وزیر و روحانیون بازماندگان تجاوز جنسی (Macsas) را تأسیس کرد و از سال 1998 برای حذف مجسمه های گیل از کلیسای جامع وست مینستر تلاش کرده است. این حرکت در دیچلینگ را تایید کرد.
او گفت: «وقتی میدانید اثری از گیل است، به طور خودکار از خود میپرسید که چرا این مؤسسه به یک مجرم جنسی احترام میگذارد؟ و شما تعجب می کنید که آیا آنها به اندازه کافی برای درک این موضوع اهمیت دارند که دیدن آن به این معنی است که درد من تحریک شده است. کمی شبیه این است که بگوییم: “ما می دانیم که این ممکن است برای بازماندگان تحریک شود، اما در واقع هنر درخشان گیل بر آن غلبه دارد.”
گیل یک هنرمند، مجسمهساز، چاپگر، طراح و نویسنده پرکار بود که توسط The دیکشنری بیوگرافی ملی آکسفورد به عنوان “بزرگترین هنرمند- صنعتگر قرن بیستم”.
مجسمههای او در ساختمانهای مذهبی متعددی از جمله کلیسای جامع وست مینستر ظاهر شد و او توسط افرادی مانند جامعه ملل (پیشدرآمد سازمان ملل) سفارش داده شد. برای مثال، پنگوئن بوکز، بیبیسی و بریتیش ریل از حروفنویسی او بهطور گسترده استفاده میشد
او در سال 1940 در سن 58 سالگی درگذشت. اما 49 سال دیگر گذشت تا اینکه جزئیات اشتهای جنسی حیرتانگیز و آزاردهندهاش – او حتی سگ خانواده را مورد آزار و اذیت قرار داد – توسط روزنامهنگار فیونا مک کارتی در حین تحقیق درباره یک زندگینامه در دفتر خاطراتش فاش شد.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.