لئو وارادکار در قرارداد مبادله شغلی دوباره نخست وزیر ایرلند شد

لئو ورادکار او برای دومین بار به عنوان نخست وزیر ایرلند بازمی گردد، که بخشی از توافق اشتراک گذاری مشاغل توسط دولت ائتلافی این کشور است.

ورادکار برای جایگزینی معرفی شد مایکل مارتین در یک تحویل برنامه ریزی شده در طول جلسه ویژه Dáil، مجلس سفلی پارلمان ایرلند. قرار است او اواخر روز شنبه رسما به عنوان نخست وزیر تایید شود.

مارتین از زمان برگزاری انتخابات در سال 2020 که منجر به توافق تاریخی ائتلافی بین حزب فیانا فایل وی و فاین گائل وارادکار شد، به عنوان رهبر یا دبیر ایرلند خدمت کرده است.

با تشکیل یک دولت همراه با سبزهای کوچکتر، احزاب توافق کردند که مارتین در نیمه اول دوره پنج ساله، قبل از تغییر پست، با وارادکار به عنوان معاون او، پست اصلی خود را حفظ کند.

مارتین 62 ساله صبح روز شنبه استعفای خود را به رئیس جمهور مایکل دی. هیگینز تسلیم کرد. او گفت که این “افتخار یک عمر” بوده است که به عنوان معلم خدمت کنم و او “منتظر مرحله دوم این دولت است.”

دولت با مجموعه‌ای از چالش‌ها، از جمله بحران مسکن، هزینه‌های فزاینده انرژی، سیستم مراقبت‌های بهداشتی بیش از حد گسترده و روابط تیره‌دار پس از برگزیت با بریتانیا مواجه است.

Fine Gael و Fianna Fáil هر دو احزاب میانه‌رو هستند، با رقابت شدیدی که ریشه در طرف‌های مخالف جنگ داخلی ایرلند یک قرن پیش دارد. آن‌ها دهه‌ها بر سیاست ایرلند تسلط داشته‌اند، اما پیش از این هرگز با هم دولتی تشکیل نداده بودند.

توافق ائتلافی آنها باعث شد حزب ناسیونالیست چپ شین فین که بیشترین سهم را در انتخابات 2020 به دست آورد اما نتوانست حمایت کافی برای حکومت را به دست آورد، بسته شود. دو حزب میانه رو به دلیل پیوندهای تاریخی آن با ارتش جمهوری خواه ایرلند و چندین دهه خشونت در ایرلند شمالی، مدتهاست که از شین فین دوری کرده اند، اما این حزب همچنان به حمایت خود به ویژه در میان رای دهندگان جوان ادامه می دهد.

ورادکار 43 ساله بین سال‌های 2017 تا 2020 نخست‌وزیر بود – جوان‌ترین رهبر تاریخ و اولین نخست‌وزیر آشکارا همجنس‌گرا. وارادکار که مادرش ایرلندی و پدرش هندی است نیز اولین تائوسی دو نژادی ایرلند بود.