ماجراجویی تک چرخ: ماموریت نوجوانان برای تامین بودجه یک مسیر دوچرخه سواری | اخبار آمریکا

آ یک نوجوان سفری باورنکردنی را با دوچرخه سواری از مین به کی وست فلوریدا آغاز کرده است تا برای ساحل شرقی گرین وی، یک مسیر 3000 مایلی عابر پیاده و دوچرخه که این دو ایالت را به هم متصل می کند، پول جمع آوری کند.

در 8 سپتامبر، اوری سوتر 19 ساله زادگاهش در ولز، مین را ترک کرد، جایی که او به عنوان راهنمای تور در یک قایق خرچنگ کار می کرد. هدف او دوچرخه سواری به جنوب شرقی ترین نقطه ایالات متحده است.

سوتر در میرتل بیچ، کارولینای جنوبی، جایی که تا روز جمعه در حال دوچرخه‌سواری بود، ایستاده بود، گفت که برای دیدن انواع زیرساخت‌های عابر پیاده و دوچرخه‌سواری در سراسر کشور این سفر را آغاز کرده است.

او توضیح داد: «من با تک‌دوچرخه به محل کار و مدرسه در زادگاهم رفت و آمد می‌کردم و متوجه شدم که زیرساخت‌ها برای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری کمی کمبود دارد. “این برای افراد خارج از ماشین فوق العاده قابل دسترسی نیست، بنابراین من کنجکاو بودم [about] چه نوع زیرساخت هایی وجود داشت.»

سوتر ادامه داد: «در حال حاضر، مسیرهای دوچرخه سواری ما … کاملاً نمونه ای از آنچه در ایالات متحده می بینید است. آنها درست در جاده هستند و ممکن است رنگ آمیزی شده باشند، اما هیچ جدایی بین ماشین ها و دوچرخه سواران و عابران پیاده وجود ندارد. بنابراین در مقایسه با داشتن یک مسیر مجزا نسبتاً ناامن است.

“با بیرون رفتن و دیدن اینکه چه نوع زیرساخت هایی در سراسر کشور اجرا شده است، به من کمک می کند تا زمانی که به شهر خود بازگردم بهتر از آن دفاع کنم.”

Seuter به طور متوسط ​​6 ساعت در روز برای 20 تا 30 مایل دوچرخه سواری می کند و انتظار می رود تا اوایل فوریه در کی وست باشد. او ماجراجویی های روزانه و کمپین جمع آوری کمک های مالی خود را در اینستاگرام زیر avery_seuter@ پست می کند، جایی که تاکنون نزدیک به 800 فالوور به دست آورده است.

زمانی که او برای اولین بار به سفر خود رفت، چند روز اول یک مبارزه بود.

سوتر گفت: “من واقعاً آماده نبودم که هر روز این همه مایل را انجام دهم، بنابراین چند روز اول – تا زمانی که ماهیچه‌های من ساخته شد – یک نوع مبارزه بود.” “این یکنواخت است زیرا چرخ دنده ندارد، بنابراین شما باید دائماً رکاب بزنید … اما در این مرحله هر روز یک جور است، بنابراین هیچ تلاش اضافی وجود ندارد که ممکن است باعث درد من شود و من نمی روم خیلی سریع.

“این وحشتناک نیست.”

با بیش از 1500 مایل انجام شده تاکنون، سوتر گفت که یافتن محل اقامت در طول مسیر نسبتاً راحت بوده است. هنگامی که در متل ها یا کمپینگ در خارج از منزل اقامت نمی کند، سوتر به دوستان و انجمن های آنلاین مختلف مراجعه می کند که دوچرخه سواران مسافرتی را با میزبانان شهرهای مختلف مطابقت می دهد.

سوتر افزود: “یک جامعه آنلاین از گردشگران دوچرخه سوار از طریق انجمن های مختلف وجود دارد.” من می توانم روی نقشه نگاه کنم و افرادی هستند که می گویند برای میزبانی در دسترس هستند. من می توانم ببینم که قرار است چند روز دیگر در چه شهری باشم و به آنها پیام بدهم و بگویم: “هی، من در منطقه خواهم بود.” آیا برای میزبانی در دسترس هستید؟»

سوتر همچنین گفت: “من فقط تجربیات شگفت انگیزی با آن داشتم.” “همه… خیلی مهربان و سخاوتمند هستند.”

سوتر به‌عنوان کسی که طرفدار غذاهای منجمد شده نیست، بیشتر به میوه‌ها و سبزیجات تازه اعتماد می‌کند، وقتی که در مناطقی که رستوران‌ها کمیاب هستند، دوچرخه سواری می‌کند. با این حال، میان وعده مورد علاقه او زمانی که در حال حرکت است یک ساندویچ کره بادام زمینی-عسل-تورتیلا باقی می ماند.

او گفت: «این دقیقاً مانند یک بمب پروتئینی است.