طرفداران محیط زیست خواستار ممنوعیت مواد منفجره برای ترساندن فوک ها در مزرعه ماهی قزل آلا در آب های فدرال در نزدیکی تاسمانی هستند | تاسمانی

گروه‌های محیط‌زیست از دولت فدرال خواسته‌اند استفاده از مواد منفجره و اسلحه‌های مملو از گلوله‌های لوبیا را برای ترساندن فوک‌ها در آزمایشی پیشنهادی برای پرورش ماهی آزاد در آب‌های مشترک المنافع در سواحل شمال غربی تاسمانی منتفی کند.

بر اساس قوانین تاسمانی، شرکت ها مجاز به استفاده از مواد منفجره زیر آب، به نام “ترقه مهر و موم” برای جلوگیری از شکارچیان در مزارع در آب های دولتی هستند. سایر اقدامات مجاز شامل شلیک مهر و موم با پوسته های پلاستیکی پوشیده شده با پارچه حاوی گلوله های سرب، معروف به گلوله های کیسه ای لوبیا و دارت با نوک تیز به نام “کلاهک های ترسناک” است. اسناد رسمی نشان می دهد که برخی از فوک ها کشته شده اند.

حافظان محیط زیست ابراز نگرانی کردند که دولت فدرال ممکن است اجازه دهد اقدامات مشابه در طول یک آزمایش سه ساله در آب های مشترک المنافع تحت نظارت مرکز تحقیقات تعاونی اقتصاد آبی (CRC)، یک شرکت غیرانتفاعی با بودجه دولتی که شرکت های ماهی قزل آلا Tassal را فهرست می کند، انجام شود. ، Petuna و Huon Aquaculture به عنوان شرکا.

فوک ها در آب های مشترک المنافع تحت قانون حفاظت از محیط زیست و حفاظت از تنوع زیستی (EPBC) محافظت می شوند. کشتن، مجروح کردن یا جابجایی آنها بدون مجوز جرم است.

بک هاوارث، یک مزرعه ماهی و مبارز دریایی با بنیاد باب براون، گفت: «وزیر محیط زیست باید همه ابزارهای بازدارنده ظالمانه فک را ممنوع کند. این بنیاد با این محاکمه مخالف است و آن را “چاپ دریا” توصیف می کند.

سوزان لی، وزیر محیط زیست فدرال، سوالاتی در مورد استفاده از مواد منفجره و سایر عوامل بازدارنده در محاکمه دریایی به دستیار وزیر جنگل‌داری و شیلات، سناتور تاسمانی، جاناتان دونیم ارجاع داد. دنیام گفت که عملیات پرورش ماهی قزل آلا در دریا هنوز در حال برنامه ریزی است.

«آیا این فرآیند تأثیر قابل توجهی را بر یک موضوع مهم زیست‌محیطی ملی تحت عنوان شناسایی کند [EPBC] اقدام از طریق کانال مربوطه ارجاع خواهد شد.»

پس از تصویب اصلاحیه‌های قانون شیلات از طریق پارلمان تاسمانی دو هفته پیش، دولت ایالتی به دنبال تأیید فدرال است تا به آن اجازه دهد مجوزها را در آب‌های مشترک المنافع مجاور تاسمانی اعطا و مدیریت کند.

طبق یادداشت تفاهم سپتامبر 2021 (MOU)، دولت‌های تاسمانی و فدرال موافقت کردند که قوانین ایالتی و مشترک المنافع را برای تسهیل توسعه صنعت فراساحلی اصلاح کنند.

گای بارنت، وزیر صنایع اولیه و آب تاسمانی، استفاده از مواد منفجره زیر آب و سایر عوامل بازدارنده را در این محاکمه رد نکرد.

بارنت گفت: “رفاه حیوانات همیشه بسیار مهم بوده و خواهد ماند.” یک چارچوب مدیریت مهر و موم در حال حاضر وجود دارد و دستورالعمل‌های رفاه حیوانات باید رعایت شود.»

اسناد ارائه شده به Environment Tasmania در سال گذشته تحت قانون حق دسترسی به اطلاعات نشان داد که در سه سال منتهی به پایان ژانویه 2021، سه شرکت ماهی قزل آلا 75339 بار از مواد منفجره زیر آب برای ترساندن فوک‌ها از فعالیت‌های مزرعه ماهی استفاده کرده‌اند.

این اسناد همچنین جراحات شدید و مرگ فوک ها را در مزارع پرورش ماهی یا نزدیک آن نشان می دهد.

در یک سند جداگانه، اداره تخمین زد که بین ژانویه 2018 تا مه 2021، 70 مورد مرگ فوک در مزارع ماهی قزل آلا رخ داده است. در موارد ممکن علت ناشناخته بود، اما درهم تنیدگی در توری رایج ترین عامل شناسایی شده بود.

در سندی که تحت RTI منتشر شد و توسط ABC گزارش شد، یک زیست شناس حیات وحش از دپارتمان محیط زیست ایالتی و صنایع اولیه نوشت که تخمین های شرکت ماهی قزل آلا از مرگ و میر فوک ها به دلیل استفاده از بازدارنده های تایید شده «احتمالاً دست کم گرفته شده است».

وسایل بازدارنده عامل اصلی مرگ و میر چند فوک بود.

دولت تاسمانی از ممنوعیت تیراندازی به فوک ها و استفاده از مواد منفجره زیر آب خودداری کرده است، اما در برخی موارد شرکت های ماهی قزل آلا به دنبال کاهش اتکای خود به این شیوه ها بوده اند.

آبزی پروری Huon از آگوست 2018 از کراکر فوک یا کیسه های لوبیا استفاده نکرده است، اما همچنان از کلاه های ترسناک استفاده می کند. در پاسخ به سوالات مفصل به اطلاعات موجود در وب سایت خود در مورد مرگ و میر حیات وحش اشاره کرد.

آنجلا ویلیامسون، مدیر ارشد تجارت مسئول Tassal، گفت که این شرکت 90 میلیون دلار برای “زیرساخت های محرومیت پیشرو در جهان” هزینه کرده است و در نتیجه استفاده از کیسه های لوبیا و کراکر مهر و موم به ترتیب 80٪ و 90٪ در سال 2021 کاهش یافته است. سال مالی. این شرکت در سال 2020 استفاده از کلاه های ترسناک را متوقف کرد.

ویلیامسون گفت: «ما افسران حیات وحش را در سایت‌هایی تعیین کرده‌ایم که از نظارت و کاهش تعاملات حیات وحش پشتیبانی می‌کنند. “کاربران بازدارنده ما آموزش دیده اند، از سیاست های حیات وحش ما پیروی می کنند و به سیستم های نظارتی و گزارش داخلی ما پایبند هستند.”

این شرکت به درخواست تعداد کراکرهای مهر و موم و دور کیسه های لوبیا استفاده شده پاسخ نداد.

پتونا در وب سایت خود می گوید که از مواد بازدارنده در برابر فوک ها استفاده می کند. به این سوال که از چه اقدامات خاصی استفاده می کند، پاسخی نداد.

جیلی میدلتون، یک مبارز دریایی برای محیط زیست تاسمانی، گفت که او “عمیقا نگران است” که اجازه استفاده از اقدامات موجود علیه فوک های دریایی “احتمالاً منجر به افزایش نقض رفاه حیوانات شود”.

میدلتون گفت: «صنعت ماهی قزل آلا به ناظران مستقل و فیلم‌های بی‌درنگ و کل مزرعه نیاز دارد که به تنظیم‌کننده‌ای مراجعه کنند، چه نزدیک ساحل باشد و چه نباشد».

ریک اسنل، مدافع حق دسترسی به اطلاعات، دانشیار افتخاری حقوق در دانشگاه تاسمانی، گفت که نگران است تفاهم نامه بین دولت ها برای تضمین شفافیت عمومی کم کاری کند. یک بند می گوید که دولت های ایالتی و فدرال هیچ بیانیه عمومی در مورد “جزئیات فعالیت های انجام شده” نمی دهند، مگر اینکه هر دو طرف به صورت کتبی توافق کنند. یک استثنا در صورتی است که یکی از طرفین قانوناً ملزم به افشای اطلاعات باشد.

اسنل گفت: «متاسفانه، این یک چارچوب حمایتی یا نگرش واکنشی بر فعالیت‌های احزاب در این زمینه دارد.