به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
مدالهای برنز برای لورین اوگن و مارک اسکات باعث شد تا سرخپوشان بریتانیا در آخرین روز مسابقات قهرمانی داخل سالن جهان در امان باشند – اما آنها همچنان بدترین نتیجه خود را در این رقابتها از سال 2006 تاکنون تحمل کردند.
در روزی که موندو دوپلانتیس با پرواز بیش از 6.20 متر رکورد جهانی پرش با چوب خود را شکست و یولیمار روخاس ونزوئلایی در پرش 3 گام با جهش شگفت انگیز 15.74 متر همین کار را انجام داد، جشن بریتانیا با دو مدال از بلگراد خارج شد. .
تنها دو بار در تاریخ – 1987 و 2006 – بریتانیا مدال های کمتری از یک جهان داخل سالن کسب کرده است. اما حداقل اوگن پس از برنز درخشان خود لبخند می زد، که به ویژه قابل توجه بود زیرا این ورزشکار 30 ساله یک ورزشکار بدون حمایت است.
اوگن که شرکت خود به نام Unsigned را راهاندازی کرده و برای کسب درآمد بیشتر، لوگوی روی کفشهایش گذاشته است، با پرش 6.82 متری پس از دارنده مدال طلا، ایوانا ولتا از صربستان، که تماشاگران میزبان را با یک جهش به وجد آورد، سوم شد. 7.06 متر برای شکست Ese Brume از نیجریه به عنوان دوم.
اوگن گفت: “یکی از دلایلی که من Unsigned را شروع کردم این بود که وقتی شما اسپانسر ندارید، شرم آور کمتر شود.” “من در کلاس جهانی هستم، من اسپانسر ندارم و اگر کسی آنجا باشد، من اینجا هستم.”
اسکات، در عین حال، متانت زیادی از خود نشان داد – و زمانی که شرایط به سرعت زیادی نیاز داشت – برای کسب اولین مدال جهانی خود در 3000 متر مردان. در یک مسابقه پر از دست انداز، اسکات خونسردی خود را حفظ کرد زیرا ورزشکاران کنیایی و اتیوپیایی قبل از اینکه در دور پایانی با لگد محکمی در زمان 7 دقیقه و 42.02 ثانیه به مدال برنز دست پیدا کنند، آن را در مقابل او قرار دادند.
اسکات پس از مسابقه ای که سلمون بارگا برنده شد، گفت: “مسابقه متلاطم و کبود بود، اما راهش همین است.” “من خون روی ساق پام است، اما اکنون نمی توانم آن را احساس کنم. مطمئنم که بعداً وقتی همه اینها فرو رفت، این کار را خواهم کرد.

علیرغم یک روز پایانی بهتر، این یک قهرمانی ناامیدکننده برای بریتانیا بود. برخی غیبت برخی از ستارههای برجسته را مقصر میدانند – لورا مویر مصدوم شده است و دینا آشر اسمیت فصل داخل سالن را نادیده میگیرد – اگرچه معمولاً اینطور است.
دیگران به بدشانسی تیم اشاره خواهند کرد و حقیقتی نیز در آن وجود دارد. کیلی هاجکینسون، محبوب قوی برای طلای 800 متر زنان، و الیوت گیلز، که شانس های خود را در ماده مردان داشت، دقایقی قبل از مسابقه کنار رفتند.
اما این عملکرد – که پس از یک المپیک ناامیدکننده، جایی که بریتانیا تنها پنج مدال در دو و میدانی کسب کرد – زنگ خطر بیشتری را در مورد کمبود عمق به صدا در خواهد آورد.
در جایی دیگر در روز پایانی، گرانت هالووی آمریکایی پنجاه و هفتمین مسابقه 60 متر با مانع داخل سالن را پیروز شد و در 7.39 ثانیه طلا گرفت و قبلاً رکورد جهانی خود را برابر کرد.
دیوید کینگ بریتانیایی در همان مسابقه با 7.62 ششم شد و در شرایطی منحصربفرد به فینال راه یافت. او و ورزشکار ژاپنی شوسی نوموتو در فینال با امتیاز 7.565 به 7.565 در یک هزارم ثانیه به تساوی رسیدند. این بدان معنی بود که هر دو نام در یک کیسه قرار میگرفتند – با بیرون کشیدن نام کینگ.
کینگ گفت: «این یک روز دیوانهکننده و سرشار از احساسات بود، اما من بسیار خوشحالم که با خوش شانسی کنارم آمدم.» من در هر روز هفته ششم جهان و نمره PB در نیمه نهایی را می گرفتم.
اما هیچ شادی برای امدادی 4×400 متر مردان بریتانیا وجود نداشت زیرا آنها در مسابقهی که بلژیک برنده شد پنجم شدند و تیم زنان نیز پنجم شدند و جامائیکا پیروز شد.

در دوی 800 متر زنان، آجی ویلسون آمریکایی از غیبت هاجکینسون نهایت استفاده را برد و طلای شایسته را به دست آورد. اما در 1500 متر مردان شوک به وجود آمد زیرا یاکوب اینگبریگتسن قهرمان المپیک توسط ساموئل تفرا اتیوپیایی سرنگون شد.
در پرش با میله مردان، دوپلانتیس برای دومین بار در یک دو هفته با یک جهش رکورد جهانی خود را شکست که حاکی از آن بود که در تابستان حتی بیشتر از این نیز در راه است.
اما عملکرد روز مطمئناً از روخاس بود. جهش او با 15.74 متر آنقدر چشمگیر بود که نه تنها رکورد جهانی را شکست، بلکه یک متر با دارنده مدال نقره، مارینا بخ رومانچوک از اوکراین فاصله داشت.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.