تمدید شدید رقابت باعث می شود کلوپ امیدوار باشد که کلاف را تحت الشعاع قرار دهد جام حذفی

آرپس از بیش از چهار دهه و مدت ها قبل از اینکه پپ گواردیولا و یورگن کلوپ به دوئل تعیین کننده مدیریتی فوتبال انگلیس تبدیل شوند، برایان کلاف مقابل باب پیزلی بود. اگر به نظر می رسد که آلمانی با کاریزمای شبیه کلاف، نقل قول برجسته و توانایی ظاهری در شکل دادن به وقایع با نیروی شخصیتی، بیشتر از معمار موفقیت ناتینگهام فارست وام گرفته است تا با افتخارترین سلف خود در آنفیلد، او با هر دوی آنها وجه اشتراک دارد. .

او مربی تیم هایی بوده است که در جام ملت های اروپا به موفقیت دست پیدا کنند اما هرگز جام حذفی را نگرفتند. به هر حال برای یکی دو ماه دیگر. گواردیولا همچنان راه او را می بندد. توماس توخل، یکی دیگر از قهرمانان لیگ قهرمانان اروپا نیز ممکن است، اما کلوپ در اولین نیمه نهایی ناشناخته است.

این یک جاده طولانی و پر پیچ و خم بوده است که 20 بازی را در طول شش سال در بر می گیرد که 81 بازیکن در آن حضور داشتند. شکستن ناتینگهام فارست 78 دقیقه طول کشید. دیوگو جوتا، که لیورپول را در جام کارابائو به ومبلی فرستاد، در رقابت‌های حذفی بزرگسالان نیز همین کار را کرد.

بنابراین، مسابقات جام حذفی که با حضور ملکامو فرائندورف و مکس وولتمن در برابر شروزبری آغاز شد، اکنون با کوین دی بروین و فیل فودن قرار می گیرد. برای کلوپ، این یک اودیسه شش ساله بوده است که با تیاگو ایلوری، کامرون براناگان، ژائو تکسیرا و ژروم سینکلر در تساوی 2016 با اکستر شروع شد. این آخرین انتخاب التقاطی او در این رقابت نبود. نام بردن از تمام آن 81 بازیکن کار چندان مهمی نیست.

با این حال، اگر کمبود قدرت در عمق دلیل برخی از خروج‌های اولیه لیورپول در دوران سلطنت کلوپ بود، اکنون او عمیق‌ترین تیم تاریخ خود را دارد. او برای چرخش و پیشروی مجهزتر است. در حالی که فارست او را ناامید کرده بود، یکی از مدافعان پنج تعویض در مسابقات لیگ برتر تغییراتی چهارگانه ایجاد کرد و چهار نفره با کیفیت بالا شامل جردن هندرسون، تیاگو آلکانترا، تاکومی مینامینو و لوئیس دیاز را احضار کرد. اگر هدف مستقیماً از هیچ یک نشات نمی گرفت، توانایی پرتاب همه چیز قابل توجه بود. یک ماه عقب نشینی کرد و دیگر قهرمانان سابق اروپا، اینترناسیونال، لیورپول را در دست داشتند تا اینکه کلوپ به یک نیمکت رشک برانگیز تبدیل شد. آنها نیز به درستی باختند.

این بیشتر یک تیم میکس و مچ بود. شاید تنها ویرجیل ون دایک، فابینیو و آلیسون در قوی‌ترین تیم او حضور داشته باشند، اگرچه برنده جوتا باعث شد که او در این گروه قرار بگیرد. برای مدت طولانی، جایگاه روبرتو فیرمینو در میان گزینه های خودکار بی چون و چرا باقی ماند. این برزیلی ممکن است بازیکن قطعی کلوپ، اولین بازیکن بزرگ باشد پرس کنتر و نقطه اتکای خط رو به جلو معکوس، جایی که وینگرها از او فراتر دویدند و از او پیشی گرفتند. 9 کاذب مورد علاقه آنفیلد اکنون خود را در موقعیتی کنجکاو می بیند و نه صرفاً عادتش به فرود در عمق برای دویدن به دنبال توپ.

ورود دیاز به کلوپ پنج مهاجم خط مقدم داد. شاید فیرمینو اکنون پنجمین خط باشد. شاید تلاش‌های استاخانویی او را از پویایی‌اش تهی کرده و او را به زوال تهدید کرده است. یک مهاجم گل نخورده به عنوان یک جایگزین تاثیرگذار دوباره اختراع شد که در خارج از خانه اینترناسیونال و آرسنال گل های گویا را به ثمر رساند.

برای اولین بار در پنج هفته گذشته، او در تلاش برای چیپ اتان هوروات، مسائل را بیش از حد پیچیده کرد. با توجه به اینکه سادیو مانه در حال حاضر رقیبی برای نقشش در میانه حمله است، ممکن است این اتفاق بدی رخ داده باشد. اگر نه یکی که برای لیورپول هزینه داشته باشد. کلوپ به مانه استراحت داده بود و او را برای بازی پلی آف جام جهانی سنگال مقابل مصر نجات داد. از آنجایی که محمد صلاح برای اولین بار از سال 2019 یک بازی لیورپول را به دلیل مصدومیت از دست داد، او همچنان می تواند دیاز را به عنوان ذخیره نگه دارد.

از سوی دیگر، علاقه بیشتر کلوپ به جام حذفی با انتخاب دروازه بان او خلاصه شد. ذخیره نبود، اما معمولی بود. و با تجدید رقابت قدیمی، این بار مرد جامپر سبز آلیسون بود، نه کلاف. با این حال، یک بازگشت به دهه 1970 وجود داشت، زیرا فارست نشان داد روزهای مقاومت آنها در برابر لیورپول محدود به گذشته نیست.

نترس بودند. ضرورت تقلید پیشنهادی بازی پرسینگ آنها صادقانه ترین شکل چاپلوسی است. لیورپول در چمپیونزلیگ با مخالفان متین بیشتری روبرو می شود، چه برسد به لیگ برتر. زمانی که یک مدافع میانی که بازوبند کاپیتانی را بر بازو بسته بود، آخرین چالش فوق‌العاده‌ای را انجام داد، آن جو وورال بود، نه ون دایک. خیلی ها در مقایسه با هلندی رنج می برند اما کاپیتان فارست اینطور نیست.

شان دایچ، داور خوب یک مدافع میانی، از طرفداران قدیمی ورال است و گروهی از طرفدارانش ممکن است متورم شوند. او فوق العاده بود. به لطف او، فارست تقریباً به پنجمین تیمی تبدیل شد که در این فصل مقابل لیورپول دروازه خود را بسته نگه داشته است.

تعداد کمی بهتر از کلوپ از قدرت باور استفاده کرده اند اما فارست معتقد بود. دیجد اسپنس، مصیبت آرسنال و لستر، به دنبال ایفای مجدد این نقش بود. کینان دیویس در حمله حضور بسیار خوبی داشت. برنان جانسون به شیوه ای که کلوپ فوروارد می کرد، زمزمه می کرد.

فارست می‌تواند لحظه‌ای را که فیلیپ زینکرناگل از روی سانتر دعوت‌کننده جانسون به بیرون شوت کند، در حالی که جوتا چند دقیقه بعد ظاهر شد، ناراحت شود. این بدان معنا بود که اولین مرحله یک چهارم نهایی فارست برای 26 سال با شکست به پایان رسید. یورگنی که در دوره قبلی خود با آن روبرو شد، کلینزمن بود که دو بار برای بایرن مونیخ در یک هشتم نهایی جام یوفا گلزنی کرد. حالا این کلوپ بود که پیشرفت کرد. او ممکن است در جایی موفق شود که کلاف در جام حذفی شکست خورد.