فیلم یک کمیته کنگره برای سیاست اقتصادی مورد توجه قرار می گیرد

واشنگتن – ایستاده در آشپزخانه خالی، آلیسیا ویلانووا، یک مهاجر 61 ساله مکزیکی که در برنت‌وود، کالیفرنیا زندگی می‌کند، با فکر کردن به کسب‌وکار کوچک خود که به دلیل شیوع ویروس کرونا متوقف شده بود، غمگین می‌شود.

او با کمک سازمان‌های محلی، فعالیت‌های خود را از یک شرکت زیر میز که روزانه 20 دلار درآمد داشت، به شرکتی که جریان ثابتی از درآمد تولید می‌کرد، گسترش داده بود، اما اکنون نگران گذران زندگی خود است.

خانم ویلانووا می گوید: «همه چیز ناپدید شد. “ما همه چیز را از دست دادیم.”

خانم ویلانووا در واقع شاهدی است که به نمایندگی از کمیته منتخب مجلس که در طول همه‌گیری برای بررسی نابرابری‌های اقتصادی پیش روی آمریکایی‌ها تشکیل شده بود، شهادت می‌دهد. اما او بیانیه ای را از روی میز در اتاق شنوایی صیقلی در کاپیتول هیل نمی خواند. او در فیلمی شوخ طبع و به سبک مستند که برای هدایت یافته های هیئت تولید شده است، نمایش داده می شود، که برداشتی مدرن از کار سنتی کمیته کنگره است.

قانون‌گذاران، دستیاران و خانواده‌ها روز سه‌شنبه در سالنی در آرشیو ملی گرد هم آمدند تا این فیلم 30 دقیقه‌ای را به گویندگی سارا جسیکا پارکر بازیگر برنده جایزه امی و تهیه‌کنندگی کمیته منتخب مجلس در مورد نابرابری اقتصادی و انصاف در رشد به نمایش بگذارند.

“Grit & Grace: The Fight for the American Dream” توسط Oscar Guerra، تهیه کننده برنده جایزه امی با برنامه “Frontline” PBS کارگردانی و تهیه شده است و داستان سه آمریکایی از جمله خانم Villanueva را به نمایش می گذارد.

جیم هیمز، نماینده دموکرات ایالت کنتیکت و رئیس کمیته گفت، این پروژه که 200000 دلار هزینه داشت، تلاشی بود برای شکستن دوقطبی شدن و اجازه دادن به داستان های شخصی آمریکایی های در حال مبارزه برای رسیدگی به “خشم سیاسی” در سراسر ایالات متحده بر سر اقتصاد. .

آقای هیمز در مصاحبه ای گفت: «کنگره به طور سنتی در صحبت با مردم آمریکا افتضاح بوده است. ما افتضاح هستیم، زیرا نکات بحث حزبی را اجرا می کنیم، که در تجربه من، تعداد بسیار کمی از آمریکایی ها مایل به شنیدن آن هستند.

در عوض، آقای هیمز گفت، این فیلم “فرصتی برای شنیدن، گفتن داستان های آمریکایی ها و تلاش برای فروپاشی برخی از کلیشه های موجود بود.”

ارائه گزارش نهایی کمیته در کنار یک فیلم، گسست از گذشته در نهادی بود که بر اساس سنت بنا شده بود. این آخرین اقدام کنگره به رهبری دموکرات ها در یک چشم انداز رسانه ای است که به طور فزاینده ای تقسیم شده است تا سعی کند راه های جدیدی برای صحبت با آمریکایی ها پیدا کند.

در ماه‌های اخیر، کمیته منتخب مجلس که در مورد حمله 6 ژانویه 2021 به ساختمان کنگره تحقیق می‌کند، با ارائه‌های بصری و شنیداری خود، قالب جلسات سنتی کنگره را شکسته است.

مستند پانل اقتصادی همراه با گزارش نهایی آن منتشر شد که دارای توصیه های سیاستی بود که شامل سرمایه گذاری در آموزش اولیه و مسکن ارزان قیمت در جوامع بود.

برایان استیل، نماینده جمهوری خواه ویسکانسین، گفت که کمیته ایده های هر دو حزب سیاسی را پذیرفته است.

آقای استیل گفت: “ما برای دو سال آینده وارد دوره ای از زمان تقسیم دولت خواهیم شد.” حوزه‌هایی که می‌توانیم زمینه‌های مشترکی برای رسیدگی به برخی از بزرگترین چالش‌هایی که با آن روبرو هستیم پیدا کنیم، این لحظه ماست.»

الهام‌بخش این پروژه فیلمی از کار روی ای استرایکر بود که به‌عنوان رئیس بخش تاریخی اداره امنیت مزرعه از سال 1935 تا 1943، عکاسانی را کارگردانی کرد که آمریکا را در دوران رکود بزرگ ثبت کردند و برخی از قطعی‌ترین عکس‌ها را تهیه کردند. پرتره های دوران

در طول چهار ماه، اریک هریس، دستیار کمیته ای که پروژه را اجرا کرد، با حدود 150 نفر در سراسر کشور مصاحبه کرد تا سه نفر را بیابد که در این پروژه حضور دارند. وقتی آقای هریس تصمیم نهایی را گرفت، گفت که به دنبال “داستان های پیروزی و شکست” و “داستان های عزت” است.

یکی از این افراد جوزف گراهام جونیور، یک مرد سیاهپوست 50 ساله از شمال بود کارولینا، که نتوانست دانشگاه را به پایان برساند، زیرا خانواده اش توانایی پرداخت آن را نداشتند.

به عنوان یک بزرگسال، آقای گراهام، یک والدین چهار فرزند، به مدرسه بازگشت و اکنون یک شرکت متمرکز بر سهام را اداره می کند. او مبارزات خود را با بازگشت به مدرسه و افزایش وزن پس از مرگ والدینش توصیف کرد و در محوطه دانشگاه به تصویر کشیده شد و با جلیقه وزنی که فرزندانش به او داده بودند در حال دویدن بود.

این فیلم همچنین خانواده کوک ویرجینیای غربی را معرفی می‌کند، جایی که وندی 50 ساله و جرمی 45 ساله، از دو پسر با نیازهای ویژه مراقبت کنید و یک مغازه عتیقه فروشی را اداره کنید که در طول همه گیری تعطیل شده بود. اگرچه آنها می‌توانستند با استفاده از رسانه‌های اجتماعی با حراج‌های پخش زنده سازگار شوند، اما به دلیل قطع اتصال اینترنت در خانه‌شان در ویرجینیای غربی اغلب با چالش‌های مهمی مواجه شدند.

آقای کوک در مصاحبه ای گفت: “امیدوارم این کمک کند تا مقداری همدلی و شفقت در هر دو طرف راهرو ایجاد شود.”

این فیلم برای برخی از بینندگان، مانند تالیا گیونز، صاحب یک کسب و کار کوچک در نیوجرسی و دوست آقای گراهام، تأثیر احساسی داشت.

پس از تماشای فیلم، یک سوال برای او جالب بود: “چگونه رهبران کنگره ما می توانند ما را بالا ببرند، و لزوماً دستی به دست ندهند، بلکه یک دست را بالا ببرند؟”