افزایش شهاب سنگ مراکش در جام جهانی به شکستن کلیشه ها کمک می کند | جام جهانی 2022

“من دوستت دارم مامان.” این چهار کلمه توسط اشرف حکیمی مراکشی زیر عکس اینستاگرامی مادرش، سعیده موح، در حالی که گونه او را پس از پنالتی قاطعش مقابل اسپانیا در مرحله یک هشتم نهایی می بوسد، یکی از تصاویر ماندگار جام جهانی قطر خواهد بود.

موه، مانند بسیاری از اعضای تیم ملی مراکش، تنها کمکی برای موفقیت پسرش نبود. او در زمانی که شوهرش به عنوان یک فروشنده خیابانی در مادرید کار می کرد، با تمیز کردن خانه ها به تامین مالی جاه طلبی های فوتبال او کمک کرد.

حکیمی در مصاحبه قبلی خود به Bundesliga.com گفت: «امروز، من هر روز برای آنها می جنگم. آنها خودشان را فدای من کردند.»

راهنمای سریع

قطر: فراتر از فوتبال

نمایش دهید

این جام جهانی است که شبیه هیچ جام جهانی دیگری نیست. در 12 سال گذشته آبان نیوز درباره مسائل مربوط به قطر 2022، از فساد و نقض حقوق بشر گرفته تا رفتار با کارگران مهاجر و قوانین تبعیض آمیز، گزارش داده است. بهترین‌های روزنامه‌نگاری ما در صفحه اصلی قطر: فراتر از فوتبال برای کسانی که می‌خواهند عمیق‌تر به مسائل فراتر از زمین بازی بروند جمع‌آوری شده است.

گزارش آبان نیوز بسیار فراتر از آن چیزی است که در زمین اتفاق می افتد. امروز از روزنامه نگاری تحقیقی ما حمایت کنید.

عکس: کاسپار بنسون

در میان فقدان نمایش مثبت مردان مسلمان عرب، آمازیغ و آفریقایی تبار، تصاویر حکیمی و ویدئوهایی از رقص صوفیان بوفل مهاجم با مادرش و اصلاح حجاب او پس از پیروزی روز شنبه در مرحله یک چهارم نهایی مقابل پرتغال بیش از لحظات زودگذر ویروسی است. این به نمادی قدرتمند از اهمیت مادران در این فرهنگ های مربوطه شکوفا شده است.

ما اغلب به اسلامی اشاره می کنیم حدیث حنان چالوکی، یکی از طرفداران آمازیغ مراکشی که در بلژیک به دنیا آمده است، می‌گوید که بهشت ​​زیر پای مادرت است.

لینا دوکه، یک زن لبنانی-کانادایی که 10 ساله است، گفت: «این ژست زیبای بازیکنان مراکش به جهان پیام می دهد که این مادران، مادران مسلمان عرب، متعلق به آنجا هستند، در قلب جشن های جام جهانی. دختر رقابتی بازی می کند

احترام اسلامی به مادران در فرهنگ مراکش نیز وجود دارد. «نعمت پدر و مادر، که به عنوان ردات لوالیدین به زبان عامیانه مراکشی، مفهومی بسیار مقدس و مقدس در جامعه مراکشی است.”

در سرتاسر پایتخت‌های اروپایی و در جاده ادگوار لندن و جاده گلبورن، جمعیت گسترده‌تری از کشورهای عربی، آفریقایی و حتی مسلمان به خیابان‌ها ریخته‌اند تا پیروزی تاریخی مراکش را به عنوان اولین تیم آفریقایی و عربی که به نیمه‌نهایی جام جهانی صعود کرده‌اند، جشن بگیرند.

بر اساس آمار فیفا از تیم 26 نفره مراکش، تنها 12 نفر در مراکش متولد شده اند. بقیه اعضای دیاسپورای مراکشی هستند که در چندین کشور اروپایی و کانادا متولد شده اند.

صعود شهاب‌آمیز مراکش چیزی بیش از کلیشه‌های مربوط به مردانگی، اسلام و حتی این ایده که فوتبال مردان در خارج از اروپا و آمریکای جنوبی پایین‌تر است را مختل کرده است.

اگرچه نه اسرائیل و نه فلسطین در اولین جام جهانی خاورمیانه بازی نکردند، پرچم فلسطین در داخل و خارج از زمین یکی از ویژگی‌های مهم بود.

در شرایطی که دولت اسرائیل به طور فزاینده ای دست راستی می کند و نتایج نکوهنده ای از چندین سازمان بین المللی حقوق بشر از جمله عفو بین الملل گرفته می شود که اقدامات اسرائیل علیه فلسطینی ها را آپارتاید خوانده است، پس از پیروزی روز شنبه مقابل پرتغال، پرچم فلسطین توسط تیم مراکش در زمین به اهتزاز درآمد. .

در خارج از زمین، ویدئوهایی از هواداران عرب و انگلیسی که در حال فریاد زدن “Viva Palestina” یا ترک مصاحبه با روزنامه نگاران اسرائیلی هستند، بارها در فضای مجازی پخش شده است، در حالی که حامیان فلسطینی مراکش به خیابان ها در سراسر کرانه باختری اشغالی، اورشلیم و نوار غزه سرازیر شده اند. برای جشن گرفتن دستاوردهای شیرهای اطلس.

«دیدن وحدت و همبستگی فراملی بین فلسطینی‌هایی که با پرچم‌های مراکش و در دیاسپورا به خیابان‌ها دویدند و تیم‌های مراکشی و حامیان آن‌ها نیز که پرچم‌های فلسطین را به اهتزاز در می‌آورند، زیباست و چیزی نیست که در طول عمرم فراموش کنم». محقق فلسطینی ملاکا شوایخ، که برای اولین بار جام جهانی را در اسکاتلند به همراه پدر و مادرش که اخیراً از نوار غزه به این کشور سفر کرده بودند، تماشا کرد.

ایده اجازه دادن به اعضای خانواده برای سفری همه جانبه با تیم مراکش به دوحه از سوی مدیر تیم، ولید رگراگی، و رئیس فدراسیون سلطنتی فوتبال مراکش، فوزی لکجا، مطرح شد.

احلام چملالی، محقق مهاجرت دانمارکی – مراکشی در موسسه مطالعات بین‌المللی دانمارکی، در حالی که این یک استراتژی عالی برای ایجاد روحیه بود، گفت که تصاویر ویروسی بوفل، حکیمی و سایر فوتبالیست‌های مراکشی که با والدین خود جشن می‌گیرند، به رژیم‌های مرزی متخاصم نیز اشاره می‌کند. و نابرابری ویزا در غرب.

او گفت: «اگر جام جهانی در یک کشور غربی برگزار می‌شد، احتمالاً آن‌ها از همان حمایت مادرانه برخوردار نبودند، زیرا در عوض با مرزها و رژیم روادید خودسرانه مواجه می‌شدند.»

دیده شدن زنان رنگین‌پوست در سکوهای فوتبال جام جهانی قطر، و به‌ویژه زنان مسلمان به‌طور مشخص، برای برخی تعجب‌آور بوده است، اما برای شرین قریشی، یک «دغدغه‌دار فوتبال» که در نیوکاسل بزرگ شده است، تعجب‌آور نیست. خانواده ای مختلط بریتانیایی و بحرینی.

این مرد 44 ساله گفت: «من با تعداد محدودی از طرفداران بزرگ شدم. دو دهه بعد، ما شاهد برگزاری جام جهانی در خاورمیانه هستیم. ما شاهد حضور بیشتر زنان با پیشینه های مختلف هستیم. این یک تغییر دهنده بازی جهانی است.

عمر سلیم خان، دارنده بلیت فصل آرسنال، هوادار انگلیس از بریتانیا که اصالتاً هندی و پاکستانی است، تاکنون در چهار بازی جام جهانی شرکت کرده است. این جوان 26 ساله می گوید که ازدحام جمعیت در دوحه با آنچه در گذشته دیده است بسیار متفاوت است.

سلیم خان گفت: «این واقعاً نشان می دهد که چگونه اشتیاق به فوتبال به غرب و باشگاه هایی که در لیگ قهرمانان اروپا هستند یا تیم های آمریکایی محدود نمی شود. “فوتبال متعلق به دنیاست.”