فکت‌چک: آیا مهاجمان بریتانیایی حریص، غیر واقعی هستند و دیگران را در معرض خطر قرار می‌دهند؟ | اقدام صنعتی

پس از اینکه وزرا پیشنهاد اتحادیه های پرستاری مبنی بر تعلیق اعتصابات در ازای مذاکرات پرداخت جدید را رد کردند، و با توجه به اینکه قرار است نشست های کبرا در روز دوشنبه برای بررسی طرح های احتمالی بحث برانگیز مربوط به ارتش انجام شود، دلیل کمی برای انتظار مهلت از اعتصابات برنامه ریزی شده وجود ندارد.

اقدامات صنعتی که در ماه دسامبر بین کارگران اتوبوس، راه آهن و پست در حال انجام است، در این هفته به سایر بخش‌های دولتی از جمله رانندگان آمبولانس، حمل‌کننده چمدان و بازرسان رانندگی تشدید و گسترش خواهد یافت. نتیجه برخی از مهم ترین اختلالات در اقتصاد بریتانیا در حافظه اخیر خواهد بود.

این اعتصابات پاسخی به افزایش محدود دستمزدها است که در پس زمینه تورم به شدت رو به افزایش است که به گفته TUC باعث شده است کارکنان بخش دولتی 180 پوند در ماه بدتر از یک سال گذشته باشند. آنها با موجی از انتقادات مواجه شده اند که اعتصاب کنندگان را غیرمسئول، خودخواه و غیر واقعی می داند. پس چگونه ادعاهای زیر با واقعیت مقایسه می شود؟

“این در واقع یک اعتصاب عمومی است”

“این به طور فزاینده ای شبیه یک اعتصاب عمومی است. استفان گلاور، دیلی میل، 7 دسامبر

“تقریباً مانند یک اعتصاب عمومی واقعی است که با تعداد اختلافات صورت می گیرد” – دیو وارد، دبیر کل CWU، 3 دسامبر

همه قبول دارند که اقدامات صنعتی در هفته های منتهی به کریسمس تأثیر قابل توجهی خواهد داشت. اما ادعاهای هر دو طرف مبنی بر اینکه کل اقتصاد در یک “اعتصاب عمومی” متوقف خواهد شد، شباهت های گذشته را مبالغه می کند.

همانطور که این توضیح دهنده از فیلیپ اینمن بیان می کند، قبلاً برای TUC امکان هماهنگی یک اعتصاب عمومی بدون رای گیری در هر منطقه وجود داشت. اما اکنون قانون اعتصابات بدون رای گیری موفق را در محل کار فردی ممنوع می کند.

در صورتی که تعداد کافی صنایع به طور همزمان موفق به انجام اقدامات صنعتی شوند، ممکن است «اعتصاب عمومی بالفعل» اتفاق بیفتد. اما نمایندگی اتحادیه در بریتانیا از زمستان نارضایتی در سال 1978 و 1979 به طور قابل توجهی کاهش یافته است، از حدود 50 درصد در سال 1979 به حدود 23 درصد در سال 2021، اگرچه هنوز حدود 50 درصد در بخش دولتی است. واقعیت مقایسه سال 1979 در مقاله ریچارد پارتینگتون از 8 دسامبر روشن شده است، که اشاره می کند در حالی که تعداد روزهای کاری از دست رفته در این سال می تواند به 1.74 میلیون برسد، تنها در سپتامبر 1979، 12 میلیون روز از دست رفته است.

کارگران اعتصابی حریص هستند و مطالبات آنها غیرقابل استطاعت است.

“کجاست [Rishi Sunak’s] تلاش بزرگ برای بسیج کشور علیه این افراط‌گرایان اتحادیه‌ای حریص؟» – داگلاس موری، خورشید، 8 دسامبر

“افزایش دستمزد مطابق با تورم یا کاهش تورم غیرقابل تحمل است … به سادگی پول وجود ندارد.” وزیر حمل و نقل، مارک هارپر، اسکای نیوز، 27 نوامبر

منتقدان کارگران اعتصابی اغلب مطالبات دستمزد خود را در زمان مشکلات اقتصادی بیش از حد معرفی می کنند. اما در این تحلیل از ژوئیه، اشلی کرک داده‌های دفتر آمار ملی را ارائه می‌کند که نشان می‌دهد حقوق واقعی بخش دولتی از زمان بحران مالی سال 2009 تا 4.3 درصد کاهش یافته است. در همین حال، IFS می گوید، بخش خصوصی واقعی پرداخت می کند دارد برخاسته است 4.3 درصد از سال 2010. تحلیل جدیدی که امروز توسط TUC منتشر شده است می گوید که سال 2022 بدترین سال برای رشد حقوق واقعی برای تقریبا 50 سال گذشته بوده است.

مطالبات پرداختی نیز باید در مقابل تأثیر تورم تنظیم شود، تورم که به سرعت ارزش تسویه حساب های سخاوتمندانه را نیز از بین می برد. به عنوان مثال، پیشنهادی به کارگران راه‌آهن که در تیتر روزنامه دیلی تلگراف در 4 دسامبر به عنوان “8٪” توصیف شده است، در طول دو سال پخش می‌شود و در واقع آن را به 4 درصد می‌رساند، در مقابل آخرین رقم تورم 11.1%.

یکی از راه‌های دستیابی به مسئله استطاعت، بررسی ادعاهای دولت در مورد هزینه مالیات دهندگان است. ریشی سوناک ادعا می کند که برای جبران 10 درصد تورم در سال جاری، برای هر خانوار حدود 1000 پوند اضافی هزینه خواهد داشت. اما بن زارانکو، از مؤسسه مطالعات مالی، در این مقاله بررسی واقعیت بی‌بی‌سی اشاره می‌کند که وقتی میانگین افزایش 3 درصدی دستمزد کارکنان بخش دولتی را که قبلاً برای سال‌های 2022-2023 بودجه بندی شده است، در نظر بگیرید، هزینه «اضافی» واقعی حدود پوند است. 640 برای هر خانوار، که حدود یک سوم آن به عنوان مالیات برگردانده می شود.

این سوال که آیا مقداری بیش از 400 پوند برای هر خانوار مقرون به صرفه است یا خیر – با بیشترین بار بر دوش ثروتمندترین ها – در نهایت یک قضاوت سیاسی است. ما همچنین می‌توانیم بپرسیم که آیا همانطور که اغلب ادعا می‌شود که افزایش دستمزدها باعث افزایش تورم می‌شود، درست است یا خیر. این قطعه دیروز توسط ریچارد پارتینگتون استدلال می کند که ترس از “مارپیچ قیمت دستمزد” در جریان است که بیش از حد بازی کند. بانک مرکزی انگلیس تخمین می زند که نگه داشتن رشد دستمزد به 2.5 درصد می تواند تورم را 1.5 درصد کاهش دهد – «یک قطره در اقیانوس» در مقایسه با تأثیر افزایش شدید قیمت انرژی.

“اعتصابات NHS مردم را در معرض خطر قرار می دهد”

“[Ambulance staff] برای نجات جان‌ها، نه اینکه آنها را در معرض خطر قرار دهیم، به این خدمات پیوستیم. مایک پنینگ، نماینده محافظه کار، دیلی میل، 6 دسامبر

“این باعث درد و ناراحتی برای مردم می شود و زندگی را به خطر می اندازد” – منبع Whitehall، Daily Express، 6 دسامبر

یکی از موضوعات رایج پوشش اعتصاب‌های برنامه‌ریزی‌شده توسط پرستاران و سایر کارکنان NHS، خطر احتمالی برای ایمنی بیمار است – و به وضوح در نتیجه این اقدام، ناراحتی یا تأخیر وجود خواهد داشت. اما این گام دیگری است که نشان می دهد زندگی در معرض خطر قرار خواهد گرفت.

«مدل مراقبت از حفظ زندگی» که اقدامات صنعتی کالج سلطنتی پرستاری را هدایت می‌کند، مداخلات اضطراری برای نجات جان افراد یا جلوگیری از ناتوانی در اعتصابات و همچنین سایر موقعیت‌هایی که ممکن است جان افراد را در معرض خطر قرار دهد، حذف می‌کند. متیو تیلور، مدیر اجرایی کنفدراسیون NHS، خواستار توضیح فوری در مورد معافیت‌ها شده است، اما به روزهای اعتصاب بی‌بی‌سی گفته است که «آخر هفته یا تعطیلات بانکی به نظر می‌رسد».

شواهد اعتصابات قبلی نشان می دهد که می توان بدون به خطر انداختن ایمنی، اقدام صنعتی کرد. مقاله ای در ایندیپندنت که در ماه آگوست منتشر شد، به یک مطالعه BMJ در سال 2018 اشاره کرد که هیچ تاثیر قابل اندازه گیری بر مرگ و میر در طول اعتصاب پزشکان جوان در سال 2016 نشان نداد، اگرچه اضافه کرد که پذیرش و حضور در A&E کمتر بوده است. RCN می گوید اعتصاب در ایرلند شمالی در سال 2019 با “بدون هیچ گونه حادثه نامطلوب” برای بیماران پایان یافت.

مذاکره خارج از کنترل دولت است

“نقش من تسهیل و حمایت است – نه مذاکره.” – مارک هارپر، نامه به دبیر کل RMT، میک لینچ، 29 نوامبر

بحث های اساسی باید بین شرکت های راه آهن، شبکه ریل و اتحادیه ها انجام شود. – مل استراید، وزیر کار و بازنشستگی، TalkTV، 23 نوامبر

وزرای دولت می گویند که از مذاکرات دور می مانند و دستان آنها توسط نهادهای مستقل حقوق بسته شده است – در حالی که دولت دیروز درخواست اتحادیه پرستاری برای مذاکره را به همین دلیل رد کرد. اما دلایلی برای شک و تردید در مورد آن حساب وجود دارد.

روز پنجشنبه، FT گزارش داد که کارفرمایان برنامه ریزی کرده اند که به RMT افزایش 10 درصدی دستمزد را طی دو سال پیشنهاد دهند، تنها برای مداخله دولت. پیشنهاد نهایی 8 درصد در طول دو سال بود که به معرفی قطارهای فقط راننده بستگی داشت. وزارت حمل و نقل این موضوع را رد نکرد، در حالی که FT به نقل از یک “شخص صنعت” مداخله را یک “گام اشتباه ناشیانه” خواند که وضعیت را تشدید کرد.

“مردم مخالف اعتصاب هستند”

«مردم سرپوشیده علیه اتحادیه‌های شبه‌نظامی که قصد دارند کریسمس را خراب کنند، روی می‌آورند.» – گزارش در سان، 6 دسامبر

کارمندان دولتی نباید انتظار همدردی با اعتصابات خود را از مالیات دهندگان کارگری که دستمزدشان را می پردازند داشته باشند. – جان اوکانل، مدیر اجرایی مالیات دهندهاتحاد، 10 نوامبر

مخالفان اعتصابات طبیعتاً مایلند خود را به عنوان صدای کارگران عادی معرفی کنند. اما واقعیت نظرسنجی پیچیده تر است.

مثلا هفته گذشته یک نظرسنجی YouGov دریافتند که تنها 37 درصد از مردم از کارگران اعتصابی راه آهن حمایت کردند، در مقابل 51 درصد مخالف بودند. اما نظرسنجی Observer نشان داد که 40٪ دولت و شرکت های راه آهن را مقصر می دانند و 37٪ اتحادیه ها را مسئول می دانند – و همچنین نشان می دهد که اکثریت بزرگی از پرستاران حمایت می کنند.

اگر این تصویر مختلط باشد، احتمالاً خبر بدتری برای دولت نسبت به اتحادیه‌ها است، که مطمئناً حمایت عمومی می‌خواهند اما در نهایت فقط به عضویت خود پاسخ می‌دهند. میدان نبرد در حال حاضر این است که آیا واقعیت اعتصابات در آستانه کریسمس، رأی دهندگان را به مخالفت با اتحادیه ها سوق می دهد – یا این احساس را تقویت می کند که اقدامات صنعتی بخشی از تصویر گسترده تر از بی کفایتی دولت است.