انگلیس تعهد به حقوق بشر را برای روابط نزدیک دیپلماتیک کاهش می دهد | سیاست خارجی

بریتانیا گروهی متشکل از حدود دوجین کشور سطح متوسط ​​را برای مشارکت دیپلماتیک بلندمدت هدف قرار خواهد داد که نشان دهنده کاهش تعهد به حقوق بشر به عنوان پیش نیاز روابط نزدیک با بریتانیا است.

سیاست جدیدی که در سخنرانی جیمز کلورلی، وزیر امور خارجه مطرح شد، تلاشی برای تعیین جاه طلبی ها و معیارهای واقع بینانه برای روابط آینده بریتانیا پس از برگزیت است. این یک اعتراف ضمنی است که عبارت “بریتانیا جهانی” که توسط بوریس جانسون ابداع شده است، ممکن است انتظاراتی را ایجاد کند که منابع و موقعیت دیپلماتیک بریتانیا نمی تواند مطابقت داشته باشد.

تفکر جدید از بررسی داخل واحد ژئواستراتژی وزارت خارجه پدید آمده است.

این وزارتخانه در ادامه سخنان خود گفت که بریتانیا امیدوار است با کشورهایی که «باور به حاکمیت و تمامیت ارضی، تجارت آزاد، و ارزش نظم مبتنی بر قوانین بین‌المللی» دارند، مشارکت‌های چند بعدی نزدیک و بلندمدت ایجاد کند. که شاهد صلح و رفاه نسبی برای افراد بیشتری در سراسر جهان بیش از هر زمان دیگری بوده است.»

معیارهای برخی از تفاسیر به بریتانیا اجازه می‌دهد تا با کشورهایی که لزوماً دموکراسی نیستند، اما به مرزها احترام می‌گذارند و تهدیدی برای امنیت بریتانیا نیستند، روابط برقرار کند.

هوشمندانه خواهد گفت که روابط دیپلماتیک صبورانه جدید در کشورهایی در آفریقا، آمریکای لاتین و آسیا شکل خواهد گرفت که احتمالاً در 30 سال آینده تأثیرگذارتر خواهند بود، از جمله برخی از آنها که انگلیس قبلاً هیچ رابطه نزدیکی با آنها نداشته است.

پیشنهادات مناسب شامل تجارت، دیپلماسی، فناوری، دفاع، امنیت سایبری، سازگاری با بحران آب و هوا و حفاظت از محیط زیست می شود. این سرمایه‌گذاری‌ها از طریق سرمایه‌گذاری بین‌المللی بریتانیا و مشارکت G7 برای زیرساخت‌ها و سرمایه‌گذاری جهانی، ابتکاری که برای تأمین منابع مالی رقیب برای سرمایه‌گذاری‌های چین طراحی شده است، پشتیبانی خواهد شد.

استدلال FCDO این است که اگر انگلیس در حال حاضر با این کشورها تعامل نکند، آنها در یک محیط دیپلماتیک رقابتی، احتمالاً مورد علاقه دیگران قرار خواهند گرفت و از نفوذ غرب دورتر خواهند شد.

سلف هوشمندانه، لیز تراس، از تشکیل شبکه ای از آزادی که سراسر جهان را در بر می گرفت و مرزهای آزادی را پیش می برد، صحبت کرد، عبارتی که حاکی از عزم قوی برای دفاع از دموکراسی بر استبداد بود. زمانی که این سوال مطرح شد که چگونه می توان این هدف را با حمایت بریتانیا از کشورهای حاشیه خلیج فارس محقق کرد، او استدلال کرد که بریتانیا می تواند به طور قانونی با چنین کشورهایی ائتلاف کند در صورتی که آنها قصد تحمیل هیچ گونه تهدیدی برای بریتانیا نداشته باشند.

در صحبت با سوفی ریج در اسکای، کلورلی در مورد اینکه چگونه روابط نزدیک بریتانیا با عربستان سعودی با استفاده ریاض از اعدام در ملاء عام مطابقت دارد، به چالش کشیده شد. وی گفت که بریتانیا بر اختلافات بسیار بزرگ با عربستان سعودی بر سر حقوق بشر تاکید می کند، اما افزود: «بسیار مهم است که ما روابط دوجانبه مستمر با عربستان را حفظ کنیم. برخی از این موارد شامل تجارت و همچنین از نظر امنیتی و کار ضد تروریسم است.

در گزارش سالانه حقوق بشر FCDO که هفته گذشته منتشر شد، دولت مجموعه‌ای از موارد نقض حقوق بشر عربستان را تشریح کرد، اما ادعا کرد که “اشتیاق واقعی عربستان برای تغییر” در زمینه‌هایی “مانند اصلاحات قضایی، حقوق زنان و مجازات اعدام” وجود دارد.

با این حال، عربستان سعودی تا پایان نوامبر امسال 148 نفر را اعدام کرده بود که دو برابر تعداد سال 2021 است. گروه حقوق بشر عربستان سعودی ALQST هفته گذشته شرح داد که “سرکوب مجدد فوق العاده آزادی بیان در این پادشاهی همراه با یک سری احکام زندان صادر شده است. برای فعالیت صلح آمیز رسانه های اجتماعی».

هوشمندانه همچنین نشان داد که رویکردی عمل‌گرایانه‌تر به چین دارد و از تکرار ادعای ریشی سوناک به عنوان نامزد رهبری محافظه‌کاران مبنی بر اینکه چین «بزرگ‌ترین تهدید برای بریتانیا و امنیت و رفاه جهان در قرن حاضر» است، خودداری کرد. Sunak اکنون چین را یک چالش سیستمی نامیده است، عبارتی که به بریتانیا امکان می دهد تا سرمایه گذاری چینی در بریتانیا را با دقت بیشتری بررسی کند.