به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
پنجاه سال پس از آخرین روزی که فضانوردان روی ماه راه رفتند، کپسول اوریون بدون خدمه ناسا روز یکشنبه در پایان ماموریتی که راه را برای فرود احتمالی فضانوردان به ماه تا سال 2025 باز می کند، در اقیانوس آرام فرو ریخت.
آژانس فضایی ایالات متحده از ورود مجدد تقریباً کامل این کپسول که به سمت غرب باخا کالیفرنیای مکزیک در نزدیکی جزیره گوادالوپ به پایین پرتاب شد، خوشحال شد. اگرچه فضانوردی حمل نمیکرد، اما این فضاپیما شامل سه آدمک آزمایشی بود که با حسگرهای ارتعاش و مانیتورهای تشعشع سیمکشی شدهاند تا بتوانند وضعیت انسانها را مشخص کنند.
“Splashdown!” راب ناویاس، مفسر کنترل ماموریت اعلام کرد. «از پایگاه آرامش تا توروس-لیترو تا آبهای آرام اقیانوس آرام، آخرین فصل سفر ناسا به ماه به پایان میرسد. جبار به زمین بازگشت.»
بازگشت جبار، اولین پرواز Artemis I، برنامه ماه جدید ناسا را تکمیل می کند که به عنوان ادامه دوره آپولو طراحی شده است. هدف آن بازگرداندن فضانوردان به سطح ماه در این دهه و سپس ایجاد پایگاهی در آنجا برای راه اندازی اکتشافات مریخ است.
در 11 دسامبر 1972، دو فضانورد سوار بر آپولو 17 – یوجین سرنان و هریسون اشمیت – آخرین نفر از 12 ماهگرد بودند. آنها سه روز را در طولانی ترین فرود ماه در دوره آپولو در دره توروس-لیترو گذرانده بودند.
مجموعه کنترل ماموریت ناسا در هیوستون یکشنبه را یک روز فوق العاده اعلام کرد. بیل نلسون، مدیر ناسا به آسوشیتدپرس گفت: «من غرق شدم. “این تاریخی است زیرا ما اکنون با نسل جدید به اعماق فضا برمی گردیم.”
موفقیت اولین پرواز آرتمیس راه را برای ماموریت های بعدی ماه به ترتیب سریع هموار می کند. ناسا احتمالاً تا سال 2024 پرواز آرتمیس 2 به دور ماه و بازگشت با فضانوردان روی ماه را برنامه ریزی می کند و اولین فرود انسان روی ماه خواهد بود که احتمالاً سال بعد با آرتمیس III انجام می شود.
دانشمندان ناسا به ویژه با بازگشت موفقیت آمیز کپسول Orion با توجه به آغاز آشفته آرتمیس راحت شدند. تأخیرها و گرانیها این برنامه را تحت تأثیر قرار داده است و طوفانها و نشت سوخت باعث شده است که پرتابها در تابستان و پاییز به تعویق بیفتند.
اوریون در 16 نوامبر از مرکز فضایی کندی در کیپ کاناورال فلوریدا منفجر شد. اوریون در طول پرواز 25 روزه و 4 میلیارد دلاری خود، 1.4 میلیون مایل (2.25 میلیون کیلومتر) را طی کرد و طی یک مدار یک هفته ای به 80 مایلی (130 کیلومتری) از ماه رسید.
ناسا مشتاق آزمایش قابلیت اطمینان سپر حرارتی جدید خود بود که در 20 دقیقه آخر پرواز به عنوان وسیله ای برای مقابله با دمای تقریباً 2760 درجه سانتیگراد ایجاد شده با ورود مجدد به جو زمین مستقر شد. این کار را تا سرعت 24500 مایل در ساعت انجام داد، با اصطکاک اتمسفر برای کاهش سرعت کپسول تا حدود 325 مایل در ساعت قبل از اینکه چترها درگیر شوند و از سقوط آبرومندانه اطمینان حاصل شود.
معماران این ماموریت همچنین مانوری معروف به “پرش ورود” را آزمایش کردند – اولین باری که با کپسولی ساخته شده برای فضانوردان تمرین شد. این روش شامل جهش فضاپیما از جو و سپس فرورفتن دوباره به داخل می شود تا هم نیروی گرانش را کاهش دهد و هم امکان هدف گیری دقیق تری از محل فرود را فراهم کند.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.