به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
دوروتی پیتمن هیوز، فمینیست سیاهپوست پیشگام، فعال اجتماعی که مجله خانم را با گلوریا استاینم تأسیس کرد و با او در یکی از نمادینترین عکسهای جنبش فمینیستی موج دوم ظاهر شد، درگذشت. او 84 ساله بود.
به گفته موریس اسکونیرز، مدیر مراسم تشییع جنازه، هیوز در 1 دسامبر در تامپا، فلوریدا، در خانه دختر و دامادش درگذشت. دختر او، دلتیا ریدلی مالمستن، گفت که علت آن کهولت سن بوده است.
هیوز و استاینم در اوایل دهه 1970 یک مشارکت قدرتمند در سخنرانی ایجاد کردند و در زمانی که فمینیسم عمدتاً سفیدپوست و طبقه متوسط دیده میشد، به کشور سفر کردند. استاینم به هیوز کمک کرد تا راحت در جمع صحبت کند.
در یکی از مشهورترین تصاویر آن دوران، که در اکتبر 1971 گرفته شد و اکنون در گالری پرتره ملی واشنگتن دی سی به نمایش گذاشته شده است، این دو دست راست خود را به نشانه سلام قدرت سیاه بالا بردند. هیوز با بازی ژانل مونه، خواننده و بازیگر، در فیلم The Glorias در سال 2020 در مورد استاینم ظاهر شد.
هیوز با نام دوروتی جین ریدلی در 2 اکتبر 1938 در لومپکین جورجیا به دنیا آمد. اولین پناهگاه برای زنان کتک خورده او نیز آژانس توسعه کودک شهر نیویورک را برای گسترش خدمات مراقبت از کودکان در شهر تأسیس کرد.
وقتی او 10 ساله بود، پدرش تقریباً تا سر حد مرگ کتک خورد و در آستان خانواده رها شد. این خانواده به برتریطلبان سفیدپوستان با کوکلوکس کلان اعتقاد داشتند به او حمله کرد.
او در اواخر دهه 1950 به شهر نیویورک نقل مکان کرد و به عنوان فروشنده، خواننده کلوپ شبانه و نظافت منزل مشغول به کار شد. در دهه 1960 او در جنبش حقوق مدنی شرکت کرد و با مارتین لوتر کینگ جونیور و مالکوم ایکس همکاری کرد.
او مرکز مراقبت از کودکان جامعه West 80 St را راهاندازی کرد، جایی که در سال 1968 با استاینم آشنا شد که در آن زمان روزنامهنگاری بود و برای مجله نیویورک داستان مینوشت. آنها با هم دوست شدند و از سال 1969 تا 1973 در سراسر کشور در مورد مسائل جنسی و نژادی صحبت کردند. در سال 1972، آنها خانم را تأسیس کردند شماره اول Wonder Woman را روی جلد خود داشت.
مالمستن گفت بزرگترین کمک مادرش کمک به تمام خانواده ها از طریق مرکز اجتماعی بود: “او خانواده ها را از خیابان بیرون کرد و به آنها شغل داد.”
در دهه 1980، هیوز در حال تبدیل شدن به یک کارآفرین بود. او به هارلم نقل مکان کرده بود و یک تجارت لوازم اداری به نام Harlem Office Supply، فروشگاه لوازم التحریر کمیاب در آن زمان که توسط یک زن سیاه پوست اداره می شد، افتتاح کرده بود. اما زمانی که یک استیپلز در همان نزدیکی باز شد که بخشی از برنامه منطقه توانمندسازی منهتن بالای کاخ سفید بیل کلینتون بود، مجبور شد فروشگاه را بفروشد.
هیوز در سال 2000 تجربه زندگی خود را در کتابی با عنوان بیدار شو و دلارها را بو کن! به هر حال این شهر درونی کیست!: مبارزه یک زن علیه جنسیت گرایی، طبقه گرایی، نژادپرستی، اصیل سازی، و منطقه توانمندسازی.
در کتاب خانم، لورا ال لاوت، که بیوگرافی هیوز، با مشت بلند شده، سال گذشته منتشر شد، گفت که هیوز «خود را به عنوان یک فمینیست تعریف کرد، اما ریشه فمینیسم خود را در تجربه و نیازهای اساسی تر برای ایمنی، غذا، سرپناه و مراقبت از کودک».
لاوت نوشت: «سبک دوروتی این بود که نژادپرستی را که در جنبش زنان سفید مشاهده میکرد، فریاد بزند. او اغلب به صحنه میرفت تا روشی را بیان کند که امتیاز زنان سفیدپوست بر زنان سیاهپوست سرکوب میکرد، اما دوستی خود را با گلوریا به عنوان اثباتی برای غلبه بر این مانع پیشنهاد کرد.»
در واشنگتن پست سال گذشته، لاوت نوشت: «او متوجه شد که چالشهای مراقبت از کودکان عمیقاً با مسائل تبعیض نژادی، فقر، مصرف مواد مخدر، مسکن نامرغوب، هتلهای رفاهی، آموزش شغلی و حتی جنگ ویتنام درگیر است.»
در ایمیلی به پولیتیکو، استینم به میراث هیوز ادای احترام کرد و گفت: «دوروثی پیتمن هیوز، دوست من، یک مرکز مراقبت از کودکان در محلهای پیشگام را در سمت غرب منهتن اداره میکرد. … ما در دهه هفتاد وقتی در مورد آن مرکز مراقبت از کودکان نوشتم، با هم آشنا شدیم و با هم صحبت کردیم و دوستان مادام العمر شدیم. او دلتنگ خواهد شد، اما اگر ما به گفتن داستان او ادامه دهیم، او به همه ما الهام خواهد بخشید.”
از او سه دختر به یادگار مانده است: مالمستن، پاتریس کوئین و آنجلا هیوز.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.