اتحادیه فوتبال انگلیس باید ساوت گیت را حفظ کند. این چرخه انجام نشده است. حالا چرا راه برو؟ | گرت ساوتگیت

اولین چیزی که می توان گفت این است که گرت ساوتگیت از استقبال خود عقب نشینی نکرده است. این مربی شریف، باوقار و باهوش در آخرین شکست دلخراش انگلیس در جام جهانی مقصر نیست. هیچ انتقادی، خشم، هیچ درخواستی برای اصلاح ریشه ای و ریشه ای وجود ندارد. تنها چیزی که وجود دارد، در نور سرد روز، تلخی دانستن این است که انگلیس پا به پای قهرمان جهان رفت، از تاکتیک های درست استفاده کرد و کوتاه آمد، تنها به این دلیل که عصب هری کین در بدترین لحظه ممکن به او خیانت کرد.

درد می کند. دیدیه دشان وقتی از او پرسیده شد که چرا فرانسه این همه بازی را پشت سر گذاشته است، گفت: “شاید به این دلیل بود که انگلیس خیلی خوب بود.” سرمربی فرانسه دچار توهم نبود. دشان می دانست که انگلیس تا چه اندازه با مدافع عنوان قهرمانی نزدیک شده است. بوکایو ساکا و جود بلینگهام در حمله مهارناپذیر بودند، دکلان رایس در خط هافبک فوق العاده، کایل واکر در برابر کیلیان امباپه خستگی ناپذیر بودند. این با خروج معمولی انگلیس متفاوت بود، دنیایی جدا از شکست های کرواسی در سال 2018 و ایتالیا در فینال یورو 2020، و تنها چشمک زن ترین منتقد ساوت گیت احتمالاً می توانست تلاش کند این عملکرد را از هم جدا کند.

اما پس از تماشای امیدهای انگلیس برای قهرمانی در جام جهانی که دومین پنالتی کین از بالای تیر افقی عبور کرد، منطقی بودن آسان نیست. بعدها، زمانی که ساوتگیت برای عملکرد پس از بازی خود ظاهر شد، نگاه و صدایش در حد گریه بود. این مرد 52 ساله در حالی که افکار به آینده اش معطوف شد، گفت: «بازگشت انرژی زیادی می خواهد». “شما باید مطمئن شوید که برای آن آماده هستید.”

به نظر می رسید ساوتگیت آماده دور شدن است. او این کار را به مدت شش سال انجام داده و سه ناامیدی کوبنده را تجربه کرده است. اتحادیه فوتبال نمی‌خواهد او برود، به خصوص که جانشین مشخصی وجود ندارد، اما ساوت‌گیت چقدر در تانک باقی مانده است؟ آیا واقعاً منصفانه است که از او انتظار داشته باشیم که در زمان آغاز مقدماتی یورو 2024 در ماه مارس همچنان سرمربی باشد؟ شاید زمان بازگشت به فوتبال باشگاهی فرا رسیده باشد.

راهنمای سریع

قطر: فراتر از فوتبال

نمایش دهید

این جام جهانی است که شبیه هیچ جام جهانی دیگری نیست. در 12 سال گذشته آبان نیوز درباره مسائل مربوط به قطر 2022، از فساد و نقض حقوق بشر گرفته تا رفتار با کارگران مهاجر و قوانین تبعیض آمیز، گزارش داده است. بهترین‌های روزنامه‌نگاری ما در صفحه اصلی قطر: فراتر از فوتبال برای کسانی که می‌خواهند عمیق‌تر به مسائل فراتر از زمین بازی بروند جمع‌آوری شده است.

گزارش آبان نیوز بسیار فراتر از آن چیزی است که در زمین اتفاق می افتد. امروز از روزنامه نگاری تحقیقی ما حمایت کنید.

عکس: کاسپار بنسون

ساوتگیت که قراردادش تا دسامبر 2024 اعتبار دارد، در مورد اینکه نمی خواهد پس از شکست در ضربات پنالتی در فینال یورو 2020 از استقبال خود پیشی بگیرد صحبت کرد. صبر از آن زمان به پایان رسیده است. این نارضایتی در طول مبارزات ناامید کننده انگلیس در لیگ ملت ها افزایش یافت. با این حال می توان امیدوار بود که ساوتگیت این سر و صدا را نادیده بگیرد. او باید به سخنان کین، رایس و هری مگوایر گوش دهد که از او می خواهند بماند. این بازیکنان عاشق ساوت گیت هستند. دلیلی وجود دارد که روحیه اطراف اردو در طول تورنمنت بسیار مثبت بود و هنگامی که گرد و غبار فروکش کرد، اتحادیه فوتبال انگلیس ناامید خواهد شد که ساوتگیت متوجه شود که تلاش های تیم در حال رشد او در برابر فرانسه دلیلی بر این است که او می تواند آنها را به افتخار در جام جهانی سوق دهد. یورو

مطمئناً افرادی هستند که منتظرند ساوتگیت را صرفاً به عنوان یک لباس FA اخراج کنند. فقط دو چیز می تواند در آن واحد درست باشد. ساوتگیت در برخورد با سوالات دشوار دور از فوتبال خوب است. او همچنین بهترین مربی انگلیس پس از سر آلف رمزی است. فقط به یاد داشته باشید که آنها پس از شکست از ایسلند در یورو 2016 و تحقیر یک پیمانه شراب سم آلاردایس در کجا بودند. پیراهن نمی توانست سنگین تر از این باشد.

ساوت گیت همه چیز را تغییر داد. او ترس از بازی برای انگلیس را از بین برد، اما او همچنین تیمی را که عملکرد ضعیفی نداشت، بالا برد. این تصور که او یک مربی خوش شانس است که همیشه از قرعه کشی های آسان لذت می برد، همان غرور معمول انگلیسی است. در سال 2018 ساوت گیت با یک تیم بازی اما به جام جهانی رفت. انگلیس که از سال 2006 در یک بازی حذفی پیروز نشده بود، با غلبه بر کلمبیا و سوئد هیچ حق الهی نداشت که به جمع چهار تیم آخر برسد.

اینکه آنها از حد انتظار فراتر رفتند به دلیل پوشاندن نقاط ضعف تیمش توسط ساوت‌گیت بود که در عقب به سه بازیکن رفت و روی ضربات ایستگاهی تمرکز کرد. اینکه محدودیت‌های آن‌ها در نهایت توسط کرواسی آشکار شد، جای تعجب نداشت.

البته ساوت‌گیت می‌توانست سریع‌تر به لوکا مودریچ و ایوان راکیتیچ واکنش نشان دهد که کنترل کرواسی را به دست گرفتند. او اشتباهاتی کرده است. در یورو 2020 او انگلیس را به اولین فینال خود در 55 سال گذشته برد، اما در پاسخ به دفاع ایتالیا کند بود. ساوتگیت که به پنج عقب برگشته بود، باید جسورتر می بود. آوردن مارکوس رشفورد و جیدون سانچو درست قبل از ضربات یک اشتباه بود.

به همین ترتیب ساوت گیت با قهرمانی اروپا فاصله داشت. فوتبال در بی رحمی خود تصادفی است. او کامل نیست، اما آمادگی تاکتیکی که او با کادرش انجام می دهد بخشی از یک فرهنگ هدایت شده است. انگلیس برای فرانسه آماده بود. ساوتگیت اطمینان حاصل کرد که آنها ضعیف نیستند. او آنها را به خوبی مربی کرد. این تقصیر او نیست که هری مگوایر اولیویه ژیرو را برای برنده از دست داد.

مخالف این است که مگوایر نباید بعد از از دست دادن جایگاهش در منچستریونایتد شروع می کرد. اما آیا مدافع میانی انگلیسی بهتری وجود دارد؟ ساوت گیت تمایل دارد تماس های بزرگ را درست انجام دهد. او در یورو از رحیم استرلینگ حمایت کرد اما به درستی وینگر را در اینجا کنار گذاشت. قمار شروع ساکا به جای رشفورد مقابل سنگال نتیجه داد. عمق بیشتر در حمله به ساوت گیت آزادی بیشتری داده است. این تصور وجود دارد که او در نهایت ترمز دستی را برداشته است و به بازیکنانش اجازه می دهد تا خود را ابراز کنند، اما واقعیت این است که حمله عمدتاً به این دلیل بهبود یافته است که خط هافبک متعادل تر شده است. خیلی محتاط؟ فقط اگر به عملکرد انگلیس در قطر توجه نکرده باشید.

این لحظه ای است که ساوت گیت باید ادامه دهد. بلینگهام 19 ساله است. ساکا 21 ساله، فیل فودن 22 ساله. رایس، میسون ماونت و ریس جیمز 23 ساله هستند. آرون رمزدیل، 24 ساله، جردن پیکفورد را برای رتبه اول سوق خواهد داد، و استعدادهای جوان زیادی در انتظار حضور در این رقابت هستند. صحنه این چرخه انجام نشده است. حالا چرا راه برو؟

اتحادیه فوتبال انگلیس باید او را حفظ کند. هیچ کس صلاحیت بهتری برای هدایت این تیم ندارد. دو نامزد برتر انگلیسی، ادی هاو و گراهام پاتر، در دسترس نیستند. زمزمه هایی از توماس توخل یا مائوریسیو پوچتینو به گوش می رسد، اما صرف دم از قرار ملاقات با افراد مشهور، یادآور افراط و تفریط دوران سون گوران اریکسون و فابیو کاپلو است، و این فرضیه که تنها چیزی که از دست می رود، پاشیدن جادو از دور است. و مهمتر از همه تلاش برای سرپوش گذاشتن بر عدم تولید مربیان بومی بیشتر با پول انداختن روی مشکل.

این برخلاف آرامش شش سال گذشته خواهد بود. اتحادیه فوتبال انگلیس در سنت جورج پارک، در توسعه مربیان سرمایه گذاری کرده است و ساوت گیت بخشی جدایی ناپذیر در بهبود آکادمی ها بوده است. ساوتگیت قبل از اینکه سرمربی شود بسیار مهم بود و اکنون نیز به عنوان یک دارایی باقی مانده است. او نباید از ما زمان بیشتری بخواهد. ما باید از او التماس کنیم که بماند.