گزارش یافته است که بودجه تراکم شهری برای کرسی های ائتلاف و حاشیه ای بسیار بیشتر از کرسی های امن کارگر است | سیاست استرالیا

یک گزارش جدید نشان می‌دهد که صندوق ازدحام شهری جنجالی دولت ده‌ها میلیون دلار بیشتر از رای‌دهندگان قوی کارگر به کرسی‌های حاشیه‌ای و امن ائتلاف پمپاژ می‌کند.

موسسه گراتان روز یکشنبه گزارشی اهانت آمیز منتشر کرد که به بررسی نحوه استفاده دولت های متوالی از وعده های هزینه های حمل و نقل برای پیشبرد منافع سیاسی خود پرداخته است.

این گزارش نشان می‌دهد که در وعده‌های حمل‌ونقلی که در طول مبارزات انتخاباتی داده شده بود، دقت کافی وجود نداشت.

در انتخابات گذشته، تنها یکی از 71 وعده حمل و نقل ائتلاف به ارزش 100 میلیون دلار یا بیشتر بر اساس یک مورد تجاری تایید شده توسط زیرساخت استرالیا بود.

کارگر فقط برای دو مورد از 61 اعلامیه بودجه حمل و نقل که در همان کمپین اعلام کرد، پرونده های تجاری داشت.

این گزارش یک “تاریخ طولانی و دو حزبی” از بودجه حمل و نقل با بشکه گوشت خوک را نشان می دهد.

از سال 2004، تحت دو دوره دولت کارگری و چهار دوره دولت ائتلاف، این گزارش می‌گوید «الگوی مستمر» ارسال دلارهای حمل‌ونقل بیشتر به نیو ساوت ولز و کوئینزلند، ایالت‌هایی که اغلب در انتخابات فدرال تصمیم می‌گیرند، وجود داشته است.

همچنین دریافت که صندوق تراکم شهری – برنامه بودجه احتیاطی دولت برای جاده‌ها و پارکینگ‌ها – که بسیار مورد انتقاد قرار گرفته بود – به طور عمده به صندلی‌های حاشیه‌ای رفت. به طور متوسط، یک کرسی شهری حاشیه ای 83 میلیون دلار از صندوق و یک صندلی امن ائتلاف 64 میلیون دلار دریافت کرد. این گزارش نشان می‌دهد که صندلی‌های کارگر ایمن به طور متوسط ​​فقط ۳۴ میلیون دلار دریافت کردند.

نویسنده گزارش، ماریون تریل، بشکه کردن گوشت خوک در بودجه حمل و نقل را به عنوان یک “مسابقه تسلیحاتی” توصیف کرد.

کوانتومی که هر دو حزب وعده داده بودند بین دو انتخابات گذشته به طور قابل توجهی افزایش یافت. در سال 2016، ائتلاف وعده داد 5.4 میلیارد دلار در هزینه حمل و نقل در مقایسه با 6.7 میلیارد دلاری حزب کارگر.

تا سال 2019، این رقم برای ائتلاف به 42 میلیارد دلار و برای حزب کارگر 49 میلیارد دلار افزایش یافت.

تریل گفت که دولت فدرال باید تلاش های خود را بر روی زیرساخت های مهم ملی متمرکز کند، به جای پروژه های بیش از حد محلی – برای مثال دوربرگردان ها، پل های هوایی، و پارکینگ ها. او گفت که دولت همچنین باید تنها پس از بررسی های لازم، چنین پروژه های مهم ملی را تامین کند.

تریل گفت: «آنچه در مورد حمل‌ونقل مهم است این است که دلارهای موجود واقعاً زیاد است، بنابراین وقتی سیاستمداران با بودجه حمل‌ونقل درگیر بشکه‌سازی گوشت خوک می‌شوند، چیزهای زیادی در خطر است.

“[It also means] زیرساخت‌ها در مکان‌ها و انواع مختلف ساخته می‌شوند، بدون توجه واقعی به آنچه مورد نیاز است، اولویت‌ها چیست و آیا ساختن این چیزها در وهله اول ارزشش را دارد یا خیر.

این گزارش نشان داد که هیچ تحریم مؤثری برای بشکه‌سازی گوشت خوک وجود ندارد. می توان از استانداردهای وزارتی استفاده کرد، اما فقط به تشخیص نخست وزیر.

قوانین انتخاباتی استرالیا – در حالی که کسی را منع می کند که برای تأثیرگذاری بر رأی، منفعت را ارائه کند، دریافت کند، یا ارائه دهد – هیچ مانعی برای جلوگیری از وعده یک حزب برای خرج کردن پول عمومی برای پیشبرد مزیت سیاسی خود نمی کند.

این گزارش می‌گوید که مجازات‌های کیفری برای سوء استفاده یا سوء رفتار از مناصب دولتی وجود دارد، اما به ندرت دنبال می‌شوند.

از سوی دیگر، جنبه های مثبت سیاسی زیادی وجود دارد. هر چه رسانه ها و انتقاد عمومی از بشکه گوشت خوک بلندتر باشد، «شواهد» قوی تر وزرا برای جوامع خود ارائه می شود. در واقع، انتقادی که وجود دارد، راهبرد ارتباطی است: اگر مردم محلی از آن اطلاعی نداشته باشند، صرف میلیون‌ها دلار برای یک پروژه محلی چه فایده‌ای دارد؟