بافتنی برای پیروزی: آهنگ های گمشده ای که به زنان نقشی در جبهه داخلی داد | تاریخ اجتماعی

در یک آهنگ، دستکش بد بافتنی از طریق توپ به سمت نازی‌ها شلیک می‌شود و به نحوی در دستان آدولف هیتلر قرار می‌گیرد، که آن را چنان گیج‌کننده و ترسناک می‌بیند که تصمیم می‌گیرد جنگ را متوقف کند و تسلیم شود.

در آهنگی دیگر، یک آهنگ عاشقانه احساسی که گلن میلر ساخته و جودی گارلند اجرا کرد، یک مادر جوان در مورد بافتن ژاکتی می خواند تا پدر نوزادش را در حالی که در جنگ می جنگد گرم نگه دارد.

آهنگ‌هایی که در مورد بافتنی در طول دو جنگ جهانی برای سربازان بریتانیایی در طول دو جنگ جهانی می‌بافند، برای روحیه‌ی زنان در هنگام بافتن لباس‌ها – به‌ویژه جوراب‌ها – نوشته شده‌اند. اما پس از پایان جنگ جهانی دوم، این ترانه‌های بافتنی – یک رکورد شفاهی مهم از میزان تلاش زنان برای حمایت از تلاش‌های جنگی – کنار گذاشته شد و فراموش شد.

اکنون، بسیاری از آهنگ های گمشده بریتانیایی قرار است دوباره اجرا شوند، برخی برای اولین بار در بیش از 100 سال.

در طول دهه گذشته، ملانی گال، مورخ موسیقی و خواننده اپرا، بیش از 100 آهنگ بافتنی را از کتابخانه بریتانیا و مجموعه‌های خصوصی در سراسر جهان جمع‌آوری کرده است که این هفته در تور بریتانیا برگزار خواهد شد. گال گفت: «به محض اعلام جنگ جهانی اول، سرودن آهنگ‌های بافتنی آغاز شد. اما از آنجایی که بیشتر مردم گرامافون نداشتند، این آهنگ‌ها می‌توانستند به عنوان نت به خانه برده شوند و در حین انجام بافتنی به صورت زنده پخش شوند.

او می‌گوید که زنان در سالن یا اتاق نشیمن شخصی دور هم جمع می‌شوند تا بافتنی ببافند. “یکی آهنگ را روی پیانو می نواخت و می خواند و بقیه هم می خواندند و کار می کردند.”

آهنگ ها اغلب خنده دار بودند، با جناس ها و قافیه های احمقانه که اغلب شامل بچه گربه ها یا زنانی به نام کیتی می شد. برخی از آنها درباره مادران فوق العاده ای بودند که در خانه برای پسرانشان که در جنگ خدمت می کردند می بافتند، یا – مانند آهنگ مادران نشسته و دستکش های کوچک برای نیروی دریایی می بافند (در حالی که پاپا شلوار خود را با سنجاق بالا می کشد) – به شوهران خود توجهی نکردند و وظایف منظم داخلی به نفع «انجام دادن سهم خود» برای جنگ.

گال گفت، دیگران «شبه کثیف» بودند. «آنها در مورد محبوبیت دخترانی که بافتنی داشتند صحبت کردند. برخی از آنها این گونه بودند: “او با سرجوخه بافتنی داشت” – و به وضوح به این معنی بود که او در حال داشتن رابطه جنسی بود.”

بافندگی عمدا در آهنگ ها به عنوان یک فعالیت سکسی برای یک زن جوان نشان داده شد. “در آن زمان، زنانی که قرار بود ازدواج کنند و بچه دار شوند، به طور ناگهانی ازدواج نمی کردند – زیرا جنگ در جریان بود. همه چیز به تعویق افتاد و آنها در 21 سالگی دونده بودند.” این آهنگ‌ها نوعی تبلیغات جنگی بود که تلاش می‌کرد تا زنان احساس کنند کاری که در خانه انجام می‌دهند نه تنها عادی است، بلکه برای مردان نیز جذاب است. “چون آنها در حال بافتن بودند، آنها یک کار سکسی انجام می دادند.”

کار آنها واقعاً برای تلاش جنگ حیاتی بود، زیرا لباس گرم و جوراب های تازه و خشک در سنگرها به شدت مورد نیاز بود.

جوراب‌ها خیس می‌شدند و چون نمی‌توانستید چیزها را در سنگر خشک کنید، مردان پای سنگر می‌افتند. و آنها خواهند مرد.»

تخمین زده می شود که پای سنگر، ​​یک بیماری دردناک که منجر به قانقاریا می شود، 75000 سرباز بریتانیایی را در طول جنگ جهانی اول کشته است – یکی از دلایلی که بافندگی ها را «دختران سرباز در خانه» می نامیدند. کار آنها با سربازان برابر بود، به همان اندازه مهم بود که رفتن به فرانسه و جنگیدن.

با وجود این، پس از پایان جنگ، کاری که زنان انجام داده بودند – بافتن جوراب و جلیقه – در کنار نبردهای تاریخی که مردان انجام داده بودند، به سختی ارزش یادآوری را داشت. «دقیقه ای که جنگ تمام شد، مردم آهنگ ها را کنار گذاشتند. آنها هرگز اجرا نشدند، آنها در نمایش های وودویل یا در تئاتر نبودند. آنها دیگر مورد نیاز نبودند.»

اما زمانی که جنگ جهانی دوم آغاز شد، لباس‌های بافتنی و جوراب‌ها بار دیگر برای سربازان مورد نیاز بود – و بنابراین موج دوم آهنگ‌ها به وجود آمد. «در بیشتر موارد، آهنگ‌های بافندگی جنگ جهانی دوم، آهنگ‌های جدیدتر و آهنگ‌های گروه بزرگ تر بودند. و آنها احساساتی تر بودند.”

گال که خودش یک بافنده مشتاق است، قصد دارد تا سوزن و نخ بدهد تا مخاطبانش بنشینند و ببافند در حالی که او آهنگ هایی را اجرا می کند که از زمان آتش بس شنیده نشده است.

او امیدوار است روزی کتاب ترانه‌ای از تمام آهنگ‌های بافتنی که جمع‌آوری کرده منتشر کند: «این آهنگ‌ها فهرست‌بندی نشده‌اند، در پایگاه‌های اطلاعاتی یا کتابخانه‌ها نیستند، بسیاری از آنها فقط نت‌های موسیقی از روی نیمکت پیانوی یک نفر هستند، آنها به اندازه کافی مهربان بودند. برای من بفرستد هیچ سابقه ای از آنها در هیچ کجا وجود ندارد – برخی از آنها دست نویس هستند. من سال‌ها وقت گذاشته‌ام آنها را یکی یکی دنبال کرده‌ام و خیلی دوست دارم آنها را منتشر کنم، زیرا اگر خانه‌ام بسوزد، از بین می‌روند.»

او از هر کسی که یک آهنگ بافتنی در مجموعه خصوصی خود دارد می‌خواهد از طریق وب‌سایت او، melaniegall.com، در تماس باشند. من حداقل سه مورد را می شناسم که ندارم، از پیدا کردن متن ترانه. بنابراین آهنگ‌های بافندگی بیشتری در آنجا وجود دارد و یافتن آنها شگفت‌انگیز خواهد بود.”