آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
رقصنده مشهور Dame Beryl Grey، یکی از نیروهای پیشگام بزرگ در باله بریتانیا، در سن 95 سالگی درگذشت. The Royal Ballet این خبر را در توییتر اعلام کرد روز شنبه و گفت که از زمان اولین حضورش در دریاچه سو در سن 15 سالگی “شخصیتی فرمانده” بوده است. باله ملی انگلیس توییت کرد که او به خاطر میراث مهم و سهم بی‌اندازه‌اش در هنر به یاد خواهد ماند. سازمان bbodance گفت که گری، که رئیس آنها بود، “بالرین واقعا فوق العاده ای بود که همه ما دلتنگ او خواهیم شد”.
گری که یک اعجوبه نوجوان بود، در باله سلطنتی که در سال 1957 آن را ترک کرد تا به عنوان یک بالرین مستقل به یک حرفه بین المللی برود، به شهرت رسید. گری نه تنها اولین بالرین بریتانیایی بود که در روسیه رقصید (با بولشوی در سال 1957، در طول جنگ سرد) بلکه اولین بالرین وسترن بود که در پکن اجرا کرد (با باله پکن در سال 1964). بعداً او به عنوان مدیر هنری باله جشنواره لندن (1968-1979) منصوب شد و ثروت شرکتی را که تبدیل به باله ملی انگلیسی شد تغییر داد.
او در سن 14 سالگی به باله Sadler’s Wells (در حال حاضر باله سلطنتی) پیوست، اودت و اودیل را در 15 سالگی خود در دریاچه قو اجرا کرد و در سن 16 سالگی نقش های مهم دیگری مانند قهرمان همنام در ژیزل را ایفا کرد. او بعداً تهیه کننده بود. و نسخه‌های کارگردانی این دو باله – دریاچه قو برای باله جشنواره لندن و ژیزل برای باله استرالیای غربی – و همچنین زیبای خفته برای باله سلطنتی سوئد.
دریاچه سوان مورد علاقه شخصی او باقی ماند، اما او برای بسیاری از نقش های دیگرش در خانه باله سلطنتی کاونت گاردن و فراتر از آن مورد تحسین قرار گرفت. او پری یاسی در مقابل شاهزاده آرورا مارگو فونتین در زیبای خفته بود و بعداً شفق قطبی را نیز رقصید. او نقش ملکه سیاه را در مات باله تک‌پرده نینت دووالوا بازی کرد. بلبل در پرندگان اثر رابرت هلپمن، ساخته شده توسط اوتورینو رسپیگی. اوفلیا مقابل هملت هلپمن. دوئسا اغوا کننده در جستجوی فردریک اشتون و نقش اول در میعادگاه اشتون. و همچنین نقش اول در Les Sylphides اثر میخائیل فوکین.
گری از بسیاری از همکاران زنش بلندتر بود، وقتی روی پوینت ایستاده بود بیش از 6 فوت قد داشت. دوست فقید او، جیلیان لین، رقصنده و طراح رقص، خصوصیات خود را به عنوان یک رقصنده خلاصه کرد: “خط فوق العاده، پاهای بلند، بسیار موزیکال و قوی مانند گاو.” نینت د والوا، که رقص باله سلطنتی را بر عهده داشت و بر ارتقای درجه گری گری نظارت داشت، یک بار اعلام کرد که گری “همه هدایا” را دارد.
گری در 11 ژوئن 1927 در لندن به دنیا آمد. او با دو پسر عمویش به کلاس های رقص در مدرسه مقدماتی شربورن رفت، جایی که معلم او مادلین شارپ بود. در زندگی‌نامه گری، برای عشق رقص، که در سال 2017 منتشر شد، او نقش بزرگ شارپ را در شکوفایی استعدادش برشمرد و از او به خاطر «چشم دقیق و حمایت مالی‌اش» تشکر کرد.
گری اولین اجرای خود را در سه سالگی در میخانه محلی انجام داد و در جشن های شب سال نو رقصید. پدرش یک میله و یک آینه برای او در خانه خانواده راه اندازی کرد و او یک بورس تحصیلی در مدرسه باله Vic-Wells گرفت که در آن دی والوا نام تولد خود را Groom به گری تغییر داد. در سال 1941 او اولین بازی حرفه ای خود را با باله Sadler’s Wells در سپاه جیزل انجام داد. در طول جنگ جهانی دوم، او به همراه این شرکت به بریتانیا سفر کرد و شهرت بیشتری به دست آورد و در مورد فوق ستاره آن، مارگوت فونتین مطالعه کرد. پس از جنگ، او به همراه این شرکت در ایالات متحده تور برگزار کرد و در نهایت آخرین اجرای خود را با رویال در سال 1957 انجام داد و دوباره در نقش اودت و اودیل بازی کرد.
او کار مستقل خود را با یک تور در آمریکای جنوبی آغاز کرد و کارهای جدیدی داشت که توسط جان کرانکو و آدری دی ووس برای او طراحی شده بود. در طول سال‌های بعد، او با شرکت‌های مختلف از جمله باله جشنواره لندن اجراهای زیادی داشت. علاقه زیادی به اولین اجرای مهم او با بولشوی در دریاچه سو که در تلویزیون نمایش داده شد وجود داشت. او در خاطرات خود به یاد می آورد: «شعف اجرا با یک ارکستر 120 نفره… مرا به دنیایی جادویی برد و بالا برد. هرگاه آن موسیقی روح‌بخش چایکوفسکی را می‌شنوم، فوراً مرا به روسیه و زمان باورنکردنی‌ام با آن هنرمندان شگفت‌انگیز می‌برد.»
او گفت که انتخاب به عنوان مدیر هنری باله جشنواره لندن یک تغییر جهت غیرمنتظره بود. او به ایجاد تغییر در ثروت شرکتی که از بدهی های فزاینده رنج می برد کمک کرد. تحت هدایت گری، فصل‌های منظمی را در کولیسئوم لندن تأسیس کرد و به دفتر مرکزی جدید در کنزینگتون جنوبی نقل مکان کرد. همچنین استعدادهای بزرگی مانند رودولف نوریف، لئونید ماسین و اوا اودوکیمووا را جذب کرد. نسخه جدید رومئو و ژولیت توسط نوریف که در سال 1977 برای این شرکت ساخته شد، از جمله موارد با ارزش به کارنامه آن بود. در سال 1978، نوریف و گری در تور ایالات متحده آمریکا از کاخ سفید دیدن کردند.
گری که در سال 1973 مفتخر به دریافت مدرک CBE شد، در سال 1988 به یک هنرپیشه تبدیل شد. او جایزه De Valois را برای دستاورد برجسته در جوایز ملی رقص حلقه منتقدان در سال 2016 دریافت کرد. سال بعد به دلیل سرطان روده تحت عمل جراحی قرار گرفت.
گری با اسون سونسون که در سال 2008 درگذشت، ازدواج کرد. آنها با هم صاحب یک پسر به نام اینگوار شدند.
او در سال 2019 گفت: «من بسیار خوش شانس بودم. این یک زندگی دوست داشتنی بود. رقص برای من معنی داشت. رقصیدن یک بیان کاملا شخصی از شادی است.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
