ستارگان به حمایت از اغذیه فروشی های معروف ایتالیایی می آیند که در سوهو | لندن بسته می شوند لندن

ده‌ها سال است که غذای I Camisa در قلب جامعه در وست اند لندن بوده است. مؤسسه سوهو که در سال 1929 توسط برادران ایتالیایی Ennio و Isidoro Camisa افتتاح شد، محصولات ویژه ای از جمله گوشت و پنیر وارداتی، و همچنین ماکارونی و سس دست ساز، و ساندویچ داغ روی نان تازه پخته شده به فروش می رساند.

این غذا مجموعه‌ای از تحسین‌ها، ستایش منتقدان و نمایش‌های تلویزیونی از جمله نمایش‌های تلویزیونی را برای آن به ارمغان آورده است بریتانیای کبیر بیک کردن و بازیگر استنلی توچی برنامه سفری بی بی سی. اما اکنون، تحت تاثیر اثرات همه‌گیری، به نظر می‌رسد که I Camisa تقریباً 100 سال پس از شروع تجارت برای همیشه تعطیل می‌شود.

خبر تعطیلی قریب الوقوع منجر به سرازیر شدن حمایت ها شد و حدود 4000 نفر طوماری را امضا کردند و از شورای شهر وست مینستر که توسط کارگرها اداره می شود خواستند تا برای یافتن راه حل با شفتسبری، تراست سرمایه گذاری املاک و مستغلات که مالک ساختمان است، تعامل کند. در میان کسانی که تصور می‌شود از آنها حمایت می‌کنند، می‌توان به استفن فرای پخش کننده، میریام مارگولیز بازیگر، تام پارکر بولز منتقد غذا و تیم آرنولد، موسیقی‌دان اشاره کرد.

مشتریان به همان اندازه که برای خوردن غذا به I Camisa می آیند برای گفتگو می آیند. ماتیا پرلینو، دستیار مدیر می‌گوید: «مردم از ما می‌پرسند که تفاوت بین پانتونه و پاندورو چیست، اما برای گپ زدن نیز می‌آیند. “این احساس می کند خانه است.”

در طول عمر خود از دست چندین مالک عبور کرده، از محل اصلی خود در سراسر جاده حرکت کرده، شاهد سلطنت پنج پادشاه بوده و تعدادی رکود را پشت سر گذاشته است.

اما پس از کاهش تجارت در طول همه‌گیری، کسب‌وکار به عقب برگشته است. طبق گفته مدیریت، امروز تنها 60 درصد از آن چیزی است که قبلا بوده است. بسیاری از رستوران هایی که I Camisa عرضه کرده بود نیز تعطیل شده اند، در حالی که هزینه های انرژی و محصولات افزایش یافته است. تصمیم صاحبخانه برای بازگرداندن اجاره بها به سطح قبل از همه‌گیری – 100000 پوند در سال – فشارها را تشدید کرده و باعث شده است که ادامه پیدا نکند.

کریستینا اونوتا، مدیر 23 ساله، گفت: “شما می توانستید شاهد کاهش اعداد باشید و ما می دانستیم که نمی توانیم هزینه ها را پشت سر بگذاریم.” “همه ما ویران شده ایم. مردم به اینجا می آیند و می پرسند “چرا؟” و من می گویم: “چقدر وقت داری؟”

حدود سه هفته برای یافتن راه حل فرصت وجود دارد. اگر خریدار جدیدی پیدا نشد یا توافق دیگری در این ماه حاصل نشد، اغذیه فروشی ها بعد از کریسمس بسته می شوند. ما واقعاً نمی‌خواهیم تعطیل کنیم زیرا تاریخی است و مایه شرمساری است زیرا مکان زیبایی است. اما اخیراً بار سنگینی شده است. “دردناک است که فکر کنی باید آن را ببندی.”

Shaftesbury گفت: «Alivini و Shaftesbury به کار با هم بر روی گزینه های بالقوه برای تجارت خرده فروشی I Camisa & Sons ادامه می دهند. در حالی که هر دو از حمایت ابراز شده از این تجارت قدردانی می‌کنند، علیوینی تصمیم اولیه برای بستن فروشگاه خود را به دلیل ترکیبی از عوامل، از جمله بدتر شدن گردش مالی و افزایش هزینه‌ها در کنار بازگشت به سطوح قبل از همه‌گیری نرخ و اجاره گرفته بود. ما می توانیم تأیید کنیم که گفتگوهای ما ادامه دارد و ما همچنان به نظرات جامعه گوش می دهیم.»

تری برشیا، مشتری قدیمی، کیوریتور بازنشسته، در حالی که روز شنبه پانتون و شکلات خرید، گفت که از دیدن آن دلش می سوزد. ما در سوهو زندگی نمی‌کنیم – مخصوصاً می‌آییم – و حدود 30 سال است که آمده‌ایم. این تنها جایی است که می توانیم این چیزهای شگفت انگیز را بدست آوریم. این معتبر، راحت، دوستانه، مفید، و فقط هر چیزی است که شما می خواهید. میدونی؟ این بهترین فروشگاه مواد غذایی ایتالیایی در لندن است.

استوارت جورج، 48 ساله، دیگر معمولی، 18 سال است که به اغذیه فروشی می آید. بین خانه او در واکسهال، جنوب غربی لندن، و سوهو صدها مغازه وجود دارد که پاستا و سس بولونیز می فروشند. اما هر شنبه حدود ساعت 9.30 صبح، او سوار دوچرخه‌اش می‌شود و 11 مایل یا بیشتر را تا I Camisa طی می‌کند. او گفت: «من گهگاه به مغازه‌های دیگر سر می‌زنم، اما فکر نمی‌کنم آنها به خوبی اینجا باشند. “غذا عالی است و کارکنان دوست داشتنی هستند. من حتی مجبور نیستم چیزی را که می خواهم بخواهم. آنها مرا می بینند که دوچرخه ام را قفل می کنم، می گویند: “استوارت هست، ما می رویم و سس او را می گیریم.”

پیتر تامپسون، 80 ساله، یک روزنامه نگار بازنشسته که از سال 1971 به این کشور سفر کرده است، گفت: «ما سوپرمارکت های زیادی داریم، اما آنها اصلاً یکسان نیستند. حتی Waitrose هم به این خوبی نیست. بدون I Camisa، منطقه بسیار فقیرتر خواهد بود. این بخشی از یک روند است: بسیاری از استقلالی‌ها به دلیل افزایش اجاره‌بها، مالیات شورا، نرخ‌ها و البته قیمت کسب‌وکار به طور نجومی افزایش یافته است.

بسته شدن I Camisa آن را به آخرین مورد در یک رشته تلفات ناشی از بیماری همه گیر و بحران هزینه زندگی تبدیل می کند. در طول مناظره در سالن وست مینستر هفته گذشته، کاترین وست، نماینده حزب کارگر، گفت که خیابان های بزرگ “به زانو در آمده اند”. «کسب و کارها برای حمایت بیشتر التماس می کنند. اگر می‌خواهیم آینده کسب‌وکارهای کوچک خود را تضمین کنیم، اکنون باید اقدام کنیم.»

به گفته تیم لرد از انجمن سوهو، که گفت بسیاری از کسب و کارهای مستقل دیگر نیز بسته شده اند، برای سوهو زیان “بزرگ” خواهد بود. «اکنون چیزهای کمی در سوهو باقی مانده است که منحصر به سوهو باشد. و اگر آن‌ها را از دست بدهیم، خیابانی بسیار ترسناک خواهیم داشت.» وقتی با مردم درباره سوهو صحبت می‌کنید، چیزهایی که همیشه به آن‌ها اشاره می‌کنند، کسب‌وکارهای مستقل کوچکی مانند کامیسا هستند. و هیچ راه آشکاری برای محافظت از آنها وجود ندارد. این مهم است زیرا در مورد تاریخچه سوهو در طول چندین دهه است.

کالین واینز، تهیه‌کننده فیلم، یکی از اعضای معمولی I Camisa، آن را شاعرانه بیان می‌کند. چیزی که در مورد سوهو وجود دارد این است که شما می توانید به خراب کردن چیزها ادامه دهید، می توانید به تغییر چیزها ادامه دهید، اما یک روز از خواب بیدار می شوید و تاکسی زرد بزرگ است. آنها پارکینگ را ساختند.»