اقتصاددانان پایان کووید را در چین به صفر رساندند، اما بیم آن می رود که تلفات انسانی زیادی داشته باشد | چین

از بین بردن ناگهانی کنترل‌های صفر کووید توسط پکن مورد استقبال اقتصاددانان قرار گرفته است، حتی در شرایطی که این کشور خود را برای تأثیر انسانی که اجازه می‌دهد این بیماری در میان جمعیت آسیب‌پذیر گسترش یابد، آماده می‌کند.

به نظر می رسد چرخش ناگهانی رهبری در مورد نحوه مدیریت این بیماری همه گیر ناشی از اعتراضات علیه کنترل ها است که از ماه گذشته آغاز شد، نمایش نارضایتی سراسری در مقیاسی که چین در دهه های گذشته ندیده بود.

اما این ناآرامی پس از نگرانی فزاینده در مورد تلفاتی که انزوا و قرنطینه‌های شدید منظم بر اقتصاد این کشور وارد می‌کرد، رخ داد.

چین از قرن گذشته موتوری برای رشد منطقه ای بوده است. با این حال پیش بینی می شود امسال برای اولین بار از سال 1990 از همسایگان خود عقب بماند و پیامدهای فاجعه باری برای مردمش داشته باشد.

از هر پنج جوان در شهرها یک نفر بیکار است. کسب‌وکارهای کوچک و متوسط ​​به‌ویژه از عدم قطعیت و تأثیر تعطیلی‌های غیرقابل پیش‌بینی و اغلب طولانی‌مدت کل شهرها آسیب دیده‌اند.

اما تقریبا هیچ کس معاف نشده است. بنیانگذار فاکسکان، تامین کننده اصلی اپل، به پکن هشدار داده بود که کنترل ها جایگاه چین را در زنجیره تامین جهانی تهدید می کند. مجله ی وال استریت گزارش شده است.

این نامه خصوصی ماه گذشته زمانی ارسال شد که کارگران ناراضی در کارخانه های این شرکت اعتراض کردند و مهمات بود برای مقامات بهداشتی و مشاورانی که می خواستند کشور را دوباره به روی جهان باز کنند.

سایر کشورهایی که در آغاز همه‌گیری، از استرالیا تا کره جنوبی، سیاست‌های ضد کووید صفر را دنبال کرده بودند، از زمانی که واکسن‌ها و درمان‌های ضد ویروسی در دسترس‌تر شدند، با احتیاط دوباره راه خود را باز کردند.

کریستالینا جورجیوا، مدیر عامل صندوق بین‌المللی پول، از گام‌های «قاطعانه» مقامات چین در «تجدیدسنجی سیاست‌های کووید» استقبال کرد و گفت که این اقدامات می‌تواند اقتصاد بین‌المللی منطقه‌ای را تقویت کند.

او پس از نشستی در شهر هوانگشان در شرق چین گفت: «این می‌تواند برای مردم و اقتصاد چین و همچنین برای آسیا و اقتصاد جهانی بسیار خوب باشد». نخست‌وزیر لی کچیانگ، که میزبان بحث‌ها بود، به‌طور آشکاری ماسک‌ها و فاصله‌گذاری اجتماعی را کنار گذاشته بود.

در رسانه‌های اجتماعی، ویدئوهای اطلاع‌رسانی عمومی مردان و زنان خندان را نشان می‌داد که پوشش‌هایی را که سال‌ها اجباری شده بود، در می‌آورند.

این یک وارونه شلاق از سال‌ها پیام‌رسانی بود که تنها راه ایمن ماندن، اجتناب از کووید، از طریق اقدامات شدید قفل در صورت لزوم بود. برای سال‌ها، یک سیستم کنترل فزاینده شدید، گونه‌های عفونی فزاینده‌ای از بیماری را مهار می‌کرد. کارشناسان پزشکی می گویند که این فرصت هدر رفته برای محافظت از مردم و آماده سازی سیستم مراقبت های بهداشتی برای موجی از بیماران بود.

جورجیوا همچنین خواستار واکسیناسیون بیشتر و گسترش سریع گزینه‌ها برای درمان پزشکی شد تا برای موج عفونت‌هایی که ناگزیر به دنبال آن باز خواهد شد، آماده شود.

“این [end to zero-Covid] می تواند انگیزه بهتری برای احیای رشد در چین ایجاد کند، به ویژه اگر با واکسیناسیون گسترده تر، ارائه درمان ضد ویروسی و افزایش ظرفیت مراقبت های بهداشتی همراه شود.

چالش بزرگ پیش روی رهبری اکنون این است که آیا می تواند تعداد موارد و مرگ و میر را محدود کند یا خیر. چین کشوری در حال پیری است که میزان واکسیناسیون و تقویت کننده آن بسیار از آنچه برای محدود کردن بیماری شدید لازم است عقب است.

تنها 40 درصد از افراد بالای 80 سال، که به ویژه آسیب پذیر هستند، واکسن های تقویت کننده خود را دریافت کرده اند. و تقریباً همه آنها واکسن توسعه یافته داخلی را دریافت خواهند کرد که نسبت به جایگزین های غربی کمتر مؤثر و ماندگار است.

چین به دنبال فناوری تولید واکسن‌های mRNA بوده است، اما از خرید یا واردات آن خودداری کرده است. با اضافه شدن به خطرات ناشی از موج سریع شیوع موارد، تقریباً هیچ مصونیت طبیعی وجود ندارد، زیرا اکثر مردم هرگز در معرض کووید نبوده اند.

طبق مطالعه شرکت تحلیل سلامت Airfinity، بین 1.3 تا 2.1 میلیون جان ممکن است در خطر باشد. این مدل‌ها را بر اساس تأثیر شیوع بیماری در اوایل سال جاری در هنگ‌کنگ، که همچنین دارای جمعیت سالمند و واکسیناسیون کم است، ارائه کرد.

گسترش بیماری در ابتدای زمستان در نیمکره شمالی، زمانی که سایر بیماری‌های تنفسی در حال گردش هستند و افراد در داخل خانه انباشته می‌شوند، به این خطرات می‌افزاید.

این عوامل می تواند به معنای راه پر دست انداز پیش روی چین باشد. اگر خدمات بهداشتی تحت فشار قرار گیرد، ممکن است مجبور شود به «ترن هوایی» قرنطینه‌های موقتی متوسل شود که اکثر کشورهای غربی تا زمانی که نرخ واکسیناسیون را افزایش دهند، از آن عبور کردند.