گرانت وال یک قهرمان مهربان و خردمند بی صدا در فوتبال بود | فوتبال

هر کسی یک داستان گرانت وال دارد.

این هرگز به اندازه شب جمعه صادق نبود، زمانی که پیام های عشق، حمایت، شوک و اندوه در رسانه های اجتماعی با خبر مرگ ناگهانی او در حین پوشش جام جهانی در قطر منتشر شد.

در توییتر، من خاطرنشان کردم که برای سایر روزنامه نگاران، او یک مربی و یک تشویق کننده بود. و برای خوانندگان، او قانع کننده، باهوش و آموزشی بود. دیگران نیز احساسات من را تکرار کردند: هزاران پست وجود دارد که جزئیات نحوه کمک گرانت به دیگران، توصیه هایی که به آنها کرد، نحوه رفتار او به عنوان دوست و مقاله مورد علاقه آنها وجود دارد (لازم به ذکر است، من هنوز همان مقاله را ندیده ام که پست شده باشد. دو برابر).

حتی اگر گرانت آن را نمی دانست، همه داستان Grant Wahl دارند.

اینجا مال منه

مانند بسیاری دیگر از روزنامه نگاران رسانه های جدید، من برای اولین بار با گرانت از طریق توییتر آشنا شدم. در سال 2011، در ذهنم این بود که قصد دارم برای ریاست فیفا نامزد شوم. شخصی به من پیشنهاد داد که با گرانت که تلاش مشابهی را در اعتراض به ریاست جمهوری سپ بلاتر انجام داده بود، صحبت کنم. توئیت کردم تا او را راهنمایی کند، بدون اینکه انتظار پاسخی داشته باشد.

اما گرانت پاسخ داد. و با مهربانی و نصیحت و تشویق پاسخ داد.

و این همان روشی بود که ما ابتدا به هم متصل شدیم: بر سر یک هدف متقابل به چالش کشیدن مشکلات نهادینه شده و سیستماتیک با فیفا. هر دوی ما می‌خواستیم تغییری ببینیم، یا حداقل می‌خواستیم صدایی برای تغییر باشیم (البته، صدای او بسیار برجسته‌تر از صدای من بود).

در سال 2011، من یک روزنامه نگار جوان بودم که تازه شروع به کار کردم. من 25 ساله بودم و ساکن تورنتو بودم و سعی می‌کردم راه خود را از طریق یک صنعت تحت سلطه مردان طی کنم، در قاره‌ای که واقعاً به ورزشی که دوست داشتم اهمیتی نمی‌داد (برای زمینه، تورنتو FC تنها چهار سال در MLS حضور داشت. در آن نقطه).

برای من، گرانت یک ستاره راک بود، آن آدمی که آرزو داشتی شبیهش شوی. او باهوش، پرشور و بیش از هر چیز نویسنده خوبی بود. بنابراین وقتی این مردی که من روی پایه گذاشتم به دستی رسید تا مرا بالا بکشد، شگفت زده شدم.

اما من نباید بودم. چون این فقط MO گرانت بود.

گرانت این کار را برای هر کسی که دستش را دراز کرد انجام داد: او آنها را بالا کشید، با آنها مانند همتایان رفتار کرد، و هر چه از دستش برمی‌آمد برای کمک به او ارائه کرد. و به همین دلیل است که همه ما داستان های Grant Wahl را داریم. او در این زمینه بسیار نادر بود، نه فقط به دلیل استعداد و علاقه اش، بلکه به این دلیل که می خواست این استعداد و اشتیاق را در دیگران نیز به نمایش بگذارد. او فداکارانه برای ایجاد یک جامعه فوتبال در آمریکای شمالی تلاش کرد.

سال‌ها بعد، زمانی که شریک نویسندگی‌ام کرستن شلویتز و من مشغول راه‌اندازی تلاش‌های غیرمعمول – یک نشریه فوتبالی برای صداهای ناشنیده بودیم – گرانت حامی قوی بود. او نه تنها از آرمان ما دفاع کرد، بلکه از نظر مالی نیز از آن حمایت کرد، و ما مفتخریم که نام او بر دیوار حامیانمان است.

این گرانت بود: قهرمان و حامی کسانی که در این صنعت بودند.

گرانت هرگز از یک داستان عقب نشینی نکرد یا آن را وارد جریان اصلی نکرد. فکر می‌کنم به همین دلیل است که تلاش‌های غیرمعمول برای او جذابیت داشت: او نیز در مورد مسائل جنسیتی می‌نوشت، متحد جامعه LGBTQ2S+ بود و مدت‌ها قبل از مد شدن – و مدت‌ها بعد از آن – از افراد بی‌صدا دفاع کرد. او می خواست از نوشته هایی که به آن اعتقاد داشت حمایت کند. نوع داستان هایی که نه برای کلیک، بلکه برای آگاهی منتشر می شود. او از امتیاز، قدرت و موقعیت خود به نفع خود استفاده کرد، حتی زمانی که برای خودش ضرر داشت.

مرگ گرانت روزنامه نگاران و خوانندگان را به یک اندازه شوکه کرده است، زیرا او بخش جدایی ناپذیر ساختن فوتبال در آمریکای شمالی بود. و همانطور که ما با هم سوگواری و سوگواری می کنیم، می توانیم یاد گرانت را نیز با هم گرامی بداریم. اول، با ادامه گفتن داستان های گرنت وال و تأثیری که او داشته است. دوم، با ادامه میراث او برای کمک به دیگران. چه از طریق راهنمایی، مشاوره یا داستان سرایی، همه ما باید همچنان صدایی باشیم که گرانت بود.

هم قلبم را می شکند و هم باعث می شود لبخند بزنم که آخرین پیام عمومی او به من در 20 نوامبر، اولین روز جام جهانی بود. او یک بار دیگر به من توصیه کرد که برای ریاست فیفا نامزد شوم.

آخرین گفتگوی خصوصی ما، یک هفته قبل از مرگ او، درباره یکی از کتاب های او بود. علیرغم اینکه در قطر مشغله زیادی داشت، باز هم خوشحال بود که یک گپ سریع داشته باشد.

فقط ای کاش طولانی تر بود

به خانواده او برای از دست دادن شما متاسفم و امیدوارم عشق و آرامشی را که نیاز دارید پیدا کنید. جامعه ورزش را درک می کنم و در غم شما شریک هستم. و از گرانت، از شما متشکرم – و امیدوارم دوباره همدیگر را ببینیم.