انگلیس سالها صرف کپی برداری از فرانسه کرده است. حالا می توانند آنها را از سلطنت خلع کنند؟ | انگلستان

بقبل از اینکه انگلیس راهی قطر شود، احساسی در صدر اتحادیه فوتبال وجود داشت، حتی اجماع. جام جهانی کاملاً باز بود و هشت یا نه کشور قادر به قهرمانی در آن بودند و انگلیس کاملاً بخشی از این بسته بود. با این حال، اگر یک تیم وجود داشته باشد که از نظر چهره‌های ارشد فدراسیون فوتبال برجسته باشد، تیمی که بیشتر از سایرین قابل ترس باشد، آن تیم فرانسه است.

شاید این دیدگاه با احتمال اینکه فرانسه در کمین انگلیس در مرحله یک چهارم نهایی باشد، رنگ آمیزی شده بود، زیرا اولین کشور نخبه ای بود که تیم گرت ساوت گیت با آن روبرو شد. این یک چشم‌انداز برای تیزتر کردن ذهن‌ها بود و به درستی انجام شد – مسابقه شنبه شب در ورزشگاه آل بیت برگزار می‌شود.

اما فوتبال انگلیس برای مدت طولانی تری به فرانسه چشم دوخته است – بدون اغراق، به آغاز هزاره. در زمان‌های مختلف احساس می‌شود که اتحادیه فوتبال انگلیس خود را با همتای فرانسوی‌اش اندازه‌گیری کرده است، که بازی در انگلیس چیزی شبیه به بازی آن سوی کانال پیچیده است. هرگز به اندازه قهرمانی فرانسه در جام جهانی 1998 برجسته نبود.

راهنمای سریع

قطر: فراتر از فوتبال

نمایش دهید

این جام جهانی شبیه هیچ جام جهانی نیست. در 12 سال گذشته آبان نیوز درباره مسائل مربوط به قطر 2022، از فساد و نقض حقوق بشر گرفته تا رفتار با کارگران مهاجر و قوانین تبعیض آمیز، گزارش داده است. بهترین‌های روزنامه‌نگاری ما در صفحه اصلی قطر: فراتر از فوتبال برای کسانی که می‌خواهند عمیق‌تر به مسائل فراتر از زمین بازی بروند جمع‌آوری شده است.

گزارش آبان نیوز بسیار فراتر از آن چیزی است که در زمین اتفاق می افتد. امروز از روزنامه نگاری تحقیقی ما حمایت کنید.

عکس: کاسپار بنسون

در حالی که فرانسه در صدر قرار دارد و انگلیس بدون جهت عقب مانده است، اتحادیه فوتبال انگلیس اعترافی کرد که هم فروتنانه و هم متحول کننده بود. این کشور نه تنها آماده یادگیری از روش های فرانسه بود، بلکه آماده کپی برداری از آنها بود. این به معنای تمرکز بر Clairefontaine، آکادمی مشهور در جنوب غربی پاریس بود که به عنوان مرکز آماده سازی تیم ملی فرانسه و مرکز مربیگری برای جوانان 13 تا 15 ساله نخبه عمل می کرد.

قبل از افتتاح Clairefontaine در سال 1988، فرانسه تنها یک تورنمنت بین المللی را برده بود. سپس سال 1998 فرا رسید و به دنبال آن پیروزی در یورو 2000 همراه شد، بازیکنان آن تیم ها در Clairefontaine پرورش یافته بودند.

اتحادیه فوتبال انگلیس می خواست چیزی مشابه ایجاد کند و اگر تحقیقاتش گسترده بود، متوجه شد که پاسخ ها خیلی دور از خانه نیستند. در دسامبر 2000، هیئتی را به Clairefontaine فرستاد که شامل مدیر وقت توسعه فنی، Les Reed، و مدیر فنی، Howard Wilkinson بود. فیکس کننده ژرارد هولیه، مدیر فنی سابق فدراسیون فرانسه بود که مدیر لیورپول بود.

رید گفت: «آنها همه چیز را به ما گفتند. چرا؟ از روی ترحم بود؟ این مطمئناً نمایشی از اعتماد عالی فرانسه بود.

در آن زمان، رید در تلاش بود تا عناصری از سبک فرانسوی را به کار گیرد و آنها را به تیم های جوانان انگلیس القا کند – پاس تک لمسی و حرکت از روی توپ. ایده گسترده تر این بود که بازی انگلیسی را از پایین به بالا بازسازی کنیم و راننده باید یک آکادمی ملی باشد. هنگامی که طرح چنین مرکزی در برتون-آن-ترنت در فوریه 2001 اعلام شد، ویلکینسون صرفاً خط قدیمی در مورد تقلید و چاپلوسی را تقویت کرد.

او گفت: «بسیار دشوار است که به سیستم فرانسه نگاه کنید و چیزی در مورد آن پیدا کنید که با آن موافق نباشید و من هیچ اشتباهی در کپی کردن چیزی که خیلی خوب است نمی بینم. فکر می‌کنم کاری که آنها با بازیکنان، مربیان، استراتژی‌ها و نحوه مدیریت تیم‌هایشان انجام می‌دهند و بر مبنای بلندمدت کار می‌کنند، تا جایی که می‌توانید به دست آورید درست است و من فکر می‌کنم که گواه آن در نتایج است. امیدواریم یاد گرفته باشیم و تا حدی کپی کرده باشیم.»

پروژه سنت جورج پارک بیش از چند شروع اشتباه متحمل شد. با مهلت های از دست رفته و مشکلات مالی مشخص شد. ساوت‌گیت پس از بررسی کمپین غم‌انگیز جام جهانی 2010 تحت مدیریت فابیو کاپلو – و آخرین بررسی ریشه‌ای – به یاد می‌آورد: «اگر نتوانیم یک مرکز ملی فوتبال را پشت سر بگذاریم، پس چه می‌کنیم؟»

ساوتگیت در ژانویه 2011 به عنوان رئیس توسعه نخبگان به اتحادیه فوتبال انگلیس ملحق شد و یکی از مسئولیت های او هدایت توسعه مرکز مربیگری جدید بود. پارک سنت جورج در نهایت در اکتبر 2012 افتتاح شد و مانند مشابه فرانسوی، ساوتگیت شکی ندارد که کاتالیزوری برای دستاوردهای تیم انگلیس در زمان مدیریت او بوده است.

ساوتگیت گفته است: “مسئله داشتن یک مرکز برای مربیان و بازیکنان جوان انگلیسی است – کمک به آنها برای راحت بودن در پیراهن انگلیس.” “این مکمل کار بزرگی است که در آکادمی های باشگاه ها انجام شده است.”

ساوتگیت پس از پیروزی انگلیس در مرحله یک هشتم نهایی مقابل سنگال، اظهار نظر افشاگرانه‌ای کرد، که نمایشگر نسلی با فرانسه بود. او گفت: “وقتی ما در هر گروه سنی به آنها نگاه می کنیم، زمانی که همه تیم های توسعه خود را مطالعه می کنیم، آنها در هر موقعیتی چنین عمقی دارند.”

فرانسه همچنان معیار است، تیمی که باید سرنگون شود. صبح بعد از بازی سنگال، تیم دیتمر، سرمربی اتحادیه فوتبال انگلیس، توضیحات مفصلی را در مورد فرانسه به بازیکنانی ارائه کرد که مشخص شد در دو سال گذشته آنها را ردیابی کرده بود. آماده سازی نامیده می شود. همچنین یک احترام خاص، یک احتیاط را تبلیغ می کند.

ده سال پس از افتتاح Clairefontaine، فرانسه قهرمان جهان شد. پارک سنت جورج 10 سال پیش افتتاح شد. و بنابراین، خوب، شما می دانید… چیزی که این تیم انگلیس باید از آن استقبال کند، وضعیت آنها به عنوان برابر فرانسه است. پس از یک بازی ساوتگیت مقابل آنها به عنوان سرمربی – شکست دوستانه 3-2 در استاددو فرانس در سال 2017 – او گفت که انگلیس باید بیشتر به تیم دیدیه دشام شبیه باشد. اعتقاد درون تیم این است که الان هستند.

در این جام جهانی از زاویه تلویزیون جدید برای ضربات پنالتی که از پشت دروازه بان ضربه می زند، چیزهای زیادی ساخته شده است. این باعث می شود که گل کوچکتر به نظر برسد، دروازه بان بزرگ باشد، چالش گلزنی بسیار دشوارتر است. اما هیچ چیز تغییر نکرده است. هنوز هم پنالتی است.

ساوت‌گیت و بازیکنانش نمی‌توانند از ظاهر فرانسه، هاله آنها به عنوان مدافع عنوان قهرمانی جهان، فاکتور X کیلیان امباپه پریشان شوند. انگلیس باید روی واقعیت خود تمرکز کند، به جای آنچه که کمبود دارد.

سرمربی این تیم قبل از فینال قهرمانی اروپا مقابل ایتالیا در تابستان سال گذشته که تیمش در ضربات پنالتی شکست خورد، همین نکته را بیان کرد. ساوت‌گیت گفت: «ما همیشه چیزهای خوب را در کشورهای دیگر می‌بینیم، اما به نکات منفی کشور خود نگاه می‌کنیم، با این حال چیزهای زیادی برای افتخار کردن داریم و استعدادهای زیادی در همه صنایع به دست می‌آیند، واقعاً».

نشانه ها حاکی از آن است که پیام از طریق ارسال شده است. اعتماد به نفس انگلیس بسیار قوی است، تا حدی به دلیل آنچه آنها برای رسیدن به نیمه نهایی در آخرین جام جهانی و سپس فینال یورو زندگی کرده اند. آنها به فرآیند اعتماد دارند. همچنین شنیدن برداشت هری مگوایر در روز چهارشنبه جالب بود. مدافع میانی نه تنها معتقد است که انگلیس قهرمان جام جهانی خواهد شد. او احساس می کند که آنها باید این کار را انجام دهند. هیچ چیز دیگری کافی نخواهد بود. و مگوایر مردی نیست که به این نوع صحبت ها علاقه داشته باشد.

روایتی که در پس‌زمینه حباب پیدا کرده است به ساوت‌گیت و اینکه آیا او پس از مسابقات به نقش خود ادامه خواهد داد، مربوط می‌شود. مشکوک این است که او ممکن است نتواند، علیرغم اینکه تا دسامبر 2024 قرارداد دارد. مسلم است که اتحادیه فوتبال انگلیس نمی‌خواهد او را ترک کند – مهم نیست که در برابر فرانسه چه اتفاقی می‌افتد. اما آیا آنها می‌پذیرند که او در جام جهانی برنده شود و تا غروب والسی برود؟ آنها آن را دوست خواهند داشت. برای همه کسانی که نگران هستند، این در مورد شکوه است.